"Shito" is in feite de stijlnaam ("ryu" betekent "school"). Deze naam is gegeven door de grondlegger van onze stijl: Mabuni Kenwa. Mabuni Kenwa Soke is geboren op 14-11-1889 in Shuri (Okinawa). Op zijn 10e jaar leerde hij het kata Naifanchin (Tekki/Naihanchi) van Mitayoshi, een bediende van de familie.
Shitō-ryū (糸東流) is een vorm van karate die in 1934 werd opgericht door Kenwa Mabuni (摩文仁 賢和, Mabuni Kenwa). Shitō-ryū is een synthese van de Okinawaanse Shuri-te en Naha-te scholen van karate en wordt tegenwoordig beschouwd als een van de vier belangrijkste stijlen van de kunst.
De verschillende stijlen kennen hun oorsprong vanuit het Shuri-te, Tomari-te (To-de) of Naha-te, de grondbeginselen van het ontstaan van karate in Okinawa. Hieruit zijn de vier grote moderne stijlen uit ontstaan en nog vele anderen.
Ten slotte is shito-ryu karate een van de populairste karatevormen om te leren . Je hebt echter wel wat toewijding en een geconcentreerde geest nodig om je doelen te bereiken. Zelfs als je nieuw bent in Karate, heeft de stijl een paar basishoudingen en technieken om onder de knie te krijgen.
Is het waar dat de Shitō-ryū de meeste kata's ( 94 ) van alle andere karatestijlen heeft? Ja, dat is waar. Dat komt door de geschiedenis en oorsprong ervan. Shito-ryu werd gecreëerd door Meester Kenwa Mabuni, om al zijn eerdere Karate- en Kung-Fu-leringen onder één vlag te consolideren.
Shito-ryu (she-tou-ree-yu) is een van de vier belangrijkste stijlen van karate die in Japan zijn ontwikkeld . Sinds de introductie van karate op het Japanse vasteland, grotendeels tijdens de Taisho-periode (1912-1926), is karate in populariteit toegenomen, niet alleen in Japan maar over de hele wereld.
Bij het betreden van de dojo (trainingszaal) groet je (buiging) en zeg je: onegai shi masu (wilt u mij leren).Bij het verlaten van de dojo groet je (buiging) en zeg je: arigato gozai mashita (hartelijk dank).
UnsūUnsu (雲手, letterlijk 'wolkenhanden'), is de meest geavanceerde kata in de Shotokan, Shito-Ryu en Wado-Ryu karatestijlen en wordt over het algemeen aan karateka's geleerd in de 3e tot 4e Dan. Het bevat veel ingewikkelde handtechnieken, zoals de ippon-nukite (één vingerslag) in de openingssequentie.
Stijl. Kyokushinkai staat bekend als de hardste en vrijwel de enige officiële vorm van "fullcontact"-karate.
Shotokan Karate (~20 miljoen beoefenaars)
Shotokan is de meest beoefende karatestijl ter wereld, bekend om zijn diepe standen en krachtige lineaire bewegingen. Opgericht door Gichin Funakoshi, legt het de nadruk op kata (vormen) en kumite (sparren), waardoor het toegankelijk en aantrekkelijk is voor zowel beginners als ervaren beoefenaars.
De vier belangrijkste karatestijlen die in Japan zijn ontwikkeld, met name in Okinawa, zijn Shotokan, Wado-ryu, Shito-ryu en Goju-ryu; veel andere stijlen van Karate zijn afgeleid van deze vier. De eerste drie van deze stijlen vinden hun oorsprong in de Shorin-Ryu-stijl van Shuri, Okinawa, terwijl Goju-ryu zijn oorsprong vindt in Naha.
Bij karate ligt de nadruk vooral op het gebruik van stoot-, trap- en afweertechnieken (te-waza, geri-waza en uke-waza). In het curriculum van sommige karatestijlen komen ook worpen, klemmen, verwurgingen en worsteltechnieken voor. Een beoefenaar van het karate wordt een karateka genoemd.
De volgorde van karatebanden
Bij een witte band spreken we over een beginnende karateka. Vervolgens lopen de kleuren op: na wit volgt geel, gevolgd door oranje, groen, blauw en bruin. Uiteindelijk kom je bij het hoogst haalbare binnen deze Japanse vechtkunst uit: de zwarte band.
Ademhalingstechnieken (ibuki) zijn een opvallend kenmerk, dat helpt bij zowel aanvallende als verdedigende tactieken. 3. Shito-Ryu Karate: Shito-Ryu is een mix van Shuri-te en Naha-te stijlen, waarbij de sterke punten van zowel harde als zachte technieken worden gecombineerd. Het benadrukt kata, zelfverdedigingstoepassingen en praktische gevechtsstrategieën .
Sensei Mabuni Kenyu is de zoon van Soke Mabuni Kenei en dus opvolger van de Mabuni-familie . De ceremonie van zijn inhuldiging vond plaats op 28 februari 2016 in het Osaka Garden Palance Hotel in Japan. Hij werd officieel de 3e Soke van Shitoryu Karatedo.
Kyokushin Karate is een van de zwaarste en sterkste vormen van vechtkunst ter wereld. De bandtest voor deze stijl van karate is altijd een flinke uitdaging voor zowel de geest als het lichaam.
Het beoefenen van karate kan helpen bij het opbouwen van sterke spieren en het verbeteren van de algehele fysieke conditie. Daarnaast kan karate kinderen helpen bij het ontwikkelen van coördinatie en balans, wat kan helpen bij het verminderen van het risico op blessures.
De naam, Kyokushinkai, bestaat uit de drie basisonderdelen van deze filosofie: Kyoku, Shin en Kai. Kyoku betekent 'het uiterste' en benadrukt wat er van de beoefenaars van deze karatestijl verwacht wordt. Kyokushinkai is boven alles een manier van vechten en er wordt van iedere karateka verwacht dat hij ook écht vecht.
De twee karakters die de naam Unsu (雲手) vormen zijn “Un” en “Su”. “Cloud” en “Hand” zijn hun respectievelijke betekenissen. Het woord kan worden geïnterpreteerd als “Cloud Hands”, “Hands in the Clouds”, etc. “Cloud Hands” is waarschijnlijk de beste vertaling van het woord “Unsu”.
Morio Higaonna (東恩納 盛男 Higaonna Morio, geboren 25 december 1938) is een vooraanstaand prominent Okinawaanse Karateka en de oprichter, en voormalig Chief Instructor, van de Internationale Okinawan Goju-ryu Karate-do Federation IOGKF. Tevens is hij de houder van de hoogste graad in Goju-ryu karate, namelijk de 10e Dan.
Iedere stijl kent zo'n 10 tot 25 verschillende kata. Vaak worden kata door meerdere stijlen beoefend (al dan niet met kleine verschillen) en soms hebben stijlen hun eigen specifieke kata. In het karate alleen al bestaan er in totaal meer dan 60 verschillende kata.
Buig in de richting van de leraar [sensei], of bij zijn afwezigheid in de richting van de 'eerste leerling' [sempai] en/of de andere mensen die in de dojo aanwezig zijn. Bij het begroeten zeg je ' onegai shimasu ', wat 'help me' of 'leer me' betekent.
Als de leraar met zijn gezicht in dezelfde richting zit als de leerlingen zeggen we eerst 'shomen ni rei'. Je buigt dan naar de shomen. Daarna draait de leraar zich om naar de groep. Hierna volgen 'sensei ni rei' (groet aan de leraar), gevolgd door 'otagai ni rei' (groet aan elkaar).
Wanneer je de dojo binnenkomt of verlaat, buig je en zeg je "Osu". Wanneer je een medestudent begroet, gebruik je "Osu" in plaats van "hello". Wanneer je reageert op je leraar voor wat dan ook, zeg je Osu! Het wordt gebruikt als teken van respect voor vechters op toernooien.