Gevoelens van afwijzing hebben direct te maken met jouw behoefte aan waardering, erkenning en respect. Je voelt je afgewezen wanneer je je bedreigd voelt in jouw behoefte aan waardering. Wat je dus zou kunnen leren is om anders met jouw behoefte aan waardering om te gaan!
Je afgewezen, gekwetst en aangevallen voelen, heeft vaak alles te maken met de menselijke behoefte om gewaardeerd en geaccepteerd te worden door anderen. We verwachten vaak van anderen dat zij ons zien, waarderen en accepteren en zijn teleurgesteld als onze behoeften niet vervuld worden.
Reflecteer op je gevoelens: Het is normaal om teleurgesteld, verdrietig of gefrustreerd te zijn na afwijzing. Geef jezelf de ruimte om deze emoties te ervaren en te begrijpen waarom je je zo voelt. Wees mild en lief voor jezelf: Vergeet niet dat afwijzing niet betekent dat er iets mis is met jou als persoon.
Afwijzing is pijnlijk.
Wanneer je vaak met afwijzing te maken hebt gehad dan kan het zijn dat dit een bepalende factor in jouw leven wordt. Je gaat van alles doen om de 'nee' van andere mensen te voorkomen. Alles wat je in je macht ligt om te zorgen dat je de afwijzing niet weer hoeft te voelen.
Mensen die genegeerd worden, voelen zich vaak afgewezen en buitengesloten door een groep.Dat is vaak bijzonder pijnlijk en kan diepe sporen achterlaten, waar je nog lang mee rondloopt. Genegeerd worden kan op alle leeftijden voorkomen en ervoor zorgen dat je een negatief zelfbeeld krijgt.
De oorzaken van angst voor afwijzing
Of je hebt pijnlijke gebeurtenissen meegemaakt omdat je bijvoorbeeld bent gepest, buitengesloten of afgekeurd. Door dergelijke oorzaken reageert je onbewuste brein met angst, onzekerheid, aanpassing en paniek als dit door iemand of een situatie wordt getriggerd.
Om deze vorm van afwijzingstrauma te overwinnen, kunt u openlijk communiceren met uw partner, zelfreflectie beoefenen en indien nodig professionele hulp zoeken . Deze stappen helpen u bij het opbouwen van sterkere verbindingen en verbeteren uw algehele welzijn in relaties.
Afgewezen worden kan veel pijn doen. Wanneer je afgewezen wordt, kun je last krijgen van negatieve emoties zoals, boosheid en verdriet. Afwijzing kan ook emotionele stress veroorzaken. Je voelt je bijvoorbeeld somber of angstig of krijgt last van huilbuien of woedeaanvallen.
Zodra Ina's minnaar enige reserve toont en afstandelijk wordt, voelt ze direct dat dit haar verliefdheid zal verhevigen, dat ze de ander 'uit alle macht zou willen bemeesteren, en zelf niet terughoudend zou kunnen blijven'.
" Ik waardeer het dat je het me laat weten; ik hoop dat je vindt wat je zoekt ." Haar laten weten dat je hoopt dat ze vindt wat ze zoekt is een vriendelijke manier om te reageren op afwijzing. Het houdt de dingen respectvol en herinnert haar eraan dat je niet boos bent over haar keuze.
Een gevolg van de zelfbeschermingsmodus of het persoonlijke afweermechanisme is dat je niet meer het contact met jouw omgeving maakt. Je sluit jouw gevoelens en emoties af voor de buitenwacht en daardoor krijg je geen verbinding met anderen. Dat kan bij jou gevoelens van eenzaamheid oproepen en bij de ander onbegrip.
Mensen voelen zich afgewezen wanneer hun relationele waarde voor anderen niet als hoog wordt ervaren . Het vergroten van iemands eigen gevoelens van acceptatie kan beginnen met het bepalen wiens meningen het belangrijkst zijn.
Je voelt je afgewezen als anderen iets doen of laten wat je in jouw wond raakt. Je betrekt het gedrag van de ander op jezelf. Het kan dan voelen als: 'ik ben niet goed/leuk genoeg', 'ik ben niet belangrijk voor jou', 'ik doe er niet toe voor jou', of iets dergelijks.
Wat is een vermijdende persoonlijkheidsstoornis? Een vermijdende persoonlijkheidsstoornis kenmerkt zich door angst, gevoel van tekortschieten en onzekerheid binnen relaties en vriendschappen. Mensen met deze stoornis zijn bang om in het gezelschap van anderen iets verkeerd te doen of te zeggen.
Ongeacht hoe goed je de persoon in kwestie kende (of niet kende), afwijzing voelt nooit goed . Zelfs als je de persoon niet zo aardig vond, is het een klap voor je ego. Bovendien kan het je het gevoel geven dat je kostbare tijd hebt verspild.
Afwijzing door de ouders, algemene afwijzing in de kindertijd, sociale afwijzing door leeftijdsgenoten en andere vormen van verlating kunnen afwijzingstrauma veroorzaken : een vorm van complex trauma als gevolg van mishandeling en verwaarlozing die angst voor afwijzing en kritiek kan veroorzaken , vergelijkbaar met afwijzingsgevoeligheid.
Erken en accepteer je emoties zonder oordeel . Zoek steun door met andere vrienden of familieleden over je gevoelens te praten. Denk na over de omstandigheden van de afwijzing om het beter te begrijpen. Herinner jezelf aan je waarde buiten deze ene relatie.
Erken je gevoelens
Het is belangrijk om de pijn van afwijzing te erkennen en te accepteren in plaats van deze te negeren of te onderdrukken. Geef jezelf de ruimte om verdrietig, boos of teleurgesteld te zijn. Deze emoties zijn normaal en maken deel uit van het verwerkingsproces.
Ten eerste hebben personen die op 16-jarige leeftijd gevoelig zijn voor afwijzing , minder kans op toekomstige romantische partners, zijn ze angstiger en vermijdender in relaties en hebben ze relaties die gekenmerkt worden door een negatievere interactiestijl .
Wat doet afwijzing met ons? Als persoon kun je je gemakkelijk laten meeslepen door de meningen van anderen. We vinden het belangrijk wat mensen over ons denken, omdat we gewaardeerd willen worden door iemand. Als gevolg hiervan kun je een pijnlijk gevoel ervaren wanneer je een onaangename reactie krijgt.
Genegeerd worden creëert gevoelens van twijfel aan jezelf, een gevoel van gebrek aan controle en het gevoel niet de aandacht waard te zijn . Weten hoe je moet reageren op mensen met wie je het niet eens bent, is nuttig bij het managen van gespannen relaties.
Kenmerken van gedrag
Ontwijkend antwoorden. Instructies niet opvolgen of net doen alsof je ze niet kent. Zwijgen (iemand doodzwijgen is ook een vorm van negeren overigens) De telefoon niet oppakken wanneer je gebeld wordt.
Hier zijn een paar veelvoorkomende manieren waarop mensen het gevoel van genegeerd worden kunnen interpreteren: Negatieve zelfevaluatie : Wanneer iemand zich genegeerd voelt, kan hij of zij concluderen dat hij of zij onbelangrijk, onwaardig of niet aardig is. Deze negatieve zelfevaluatie kan voortkomen uit onzekerheden en een neiging om de situatie te internaliseren.