Cheyne-Stokes-ademhaling is afwijkend patroon van de ademhaling dat een teken is zuurstoftekort of drukverhoging in de
De oorzaken van Cheyne-Stokes ademhaling kunnen variëren. Het kan voorkomen bij mensen met hartfalen, beroerte, nierproblemen of andere aandoeningen die van invloed zijn op de ademhaling of het reguleren van zuurstof in het bloed.
De ademhaling kan regelmatig stilvallen en plotseling weer op gang komen, soms met een diepe zucht. Dit wordt ook wel de Cheyne-Stokes-ademhaling genoemd. De tijd tussen ademteugen kan steeds langer worden, soms tot wel dertig seconden.
Over het algemeen kan iemand gedurende een langere periode met Cheyne-Stokes-ademhaling leven, zelfs als de onderliggende ziekte, zoals hartfalen, medisch behandeld wordt. Bij iemand die stervende is, kan het ademhalingspatroon nog enkele uren aanwezig blijven, tot het moment van overlijden .
Veranderingen in geluid: De ademhaling kan gepaard gaan met specifieke geluiden, zoals kreunen, snurken of gorgelende geluiden. Dit kan te wijten zijn aan de ontspanning van de keel- en mondspieren of het speeksel dat in de keel blijft kleven.
Cheyne-Stokes-ademhaling omvat een periode van snelle, oppervlakkige ademhaling gevolgd door langzame, zwaardere ademhaling en momenten zonder enige ademhaling (apneu). De meest voorkomende oorzaken van Cheyne-Stokes-ademhaling zijn hartfalen en beroerte. Kussmaul-ademhaling is snelle, diepe ademhaling .
Meestal zijn de ogen halfopen en hebben ze een doffe en waterige uitstraling. Dit wordt veroorzaakt doordat de stervende niet in staat is om de ogen volledig te sluiten. Het resultaat is een starende blik die vaak wordt geassocieerd met het naderende einde van het leven.
Cheyne-Stokes-ademhalingen zijn een zeldzaam abnormaal ademhalingspatroon dat kan optreden terwijl u wakker bent, maar meestal tijdens uw slaap. Het patroon omvat een periode van snelle, oppervlakkige ademhaling gevolgd door langzame, zwaardere ademhaling en momenten zonder enige ademhaling , apneu's genoemd.
De ademhaling
Mensen die sterven, gaan anders ademen. Kort voor het overlijden houden ze vaak even op met ademhalen, soms zelfs wel een halve minuut. Dan slaken ze ineens een diepe zucht en ademen daarna weer verder. Het gezicht ziet er vaak heel rustig uit.
Zodra u weer in het goede ritme (4 seconden uitademen – 2 seconden inademen) zit, kunt u weer verder met de activiteit. Zo verdeelt u activiteiten (inspanning) in blokken. Adem rustig in, houdt kort de adem vast en adem dan krachtig uit.
Mensen die sterven, hebben vaak weinig of geen behoefte meer aan voedsel en vocht. Ze kunnen snel in gewicht afnemen. Het lichaam verandert: de wangen vallen in, de neus wordt spits en de ogen komen dieper in hun kassen te liggen.
Cheyne-Stokes-ademhaling (CSR) is een van de verschillende typen ongewone ademhaling met terugkerende apneu's (ritmestoornissen). Aanvankelijk gemeld bij patiënten met hartfalen of een beroerte, werd het vervolgens herkend bij andere ziekten en als onderdeel van het slaapapneusyndroom .
Vanwege onstabiele centrale controle en onnauwkeurige feedbackondersteuning bij patiënten met hartfalen en beroerte, zullen de PCO2-niveaus tijdens hyperventilatie onder de apneu-drempelwaarden dalen, wat weer resulteert in apneu . Deze cycli van apneu en hypercapnie gaan door, wat resulteert in Cheyne-Stokes-ademhaling.
Uiteindelijk houden alle lichaamsfuncties ermee op: de ademhaling komt tot stilstand, het hart stopt met kloppen, het bloed stroomt niet langer en geleidelijk aan dooft de hersenactiviteit. Na de laatste ademhaling trekt de kleur helemaal weg uit het gezicht, de gestorvene wordt 'doodsbleek'.
De mond kan je na overlijden dichtdoen en met een handdoek-rolletje onder de kin dichthouden. Maar de mond is de sterkste spier van je lichaam en als de spierstijfheid afneemt, gaat de mond weer open staan.
Een stervende heeft meestal weinig of geen behoefte meer aan eten en drinken. Hij of zij kan snel vermageren. De wangen vallen in, de neus wordt spits en de ogen komen dieper in hun kassen te liggen. Dit is natuurlijk en hoort bij het sterven.
Cheyne-Stokes ademhalingen worden veroorzaakt door een verminderde gevoeligheid van het ademcentrum in de hersenen voor koolstofdioxide. Een Cheyne-Stokes ademhaling is teken van problemen in het ademcentrum en het inschakelen van professionele hulp is dan ook vereist.
Meestal sterven mensen rustig. In gemiddeld twee tot drie dagen nemen hun krachten af, worden ze suffer en slapen ze meer, tot de slaap overgaat in de dood. Maar helaas gaat het niet altijd zo. Patiënten met kanker bijvoorbeeld hebben vaak pijn.
Soms kunnen morfine of andere pijnstillers helpen om het gevoel van kortademigheid te verlichten . Soms kan het voorkomen dat een stervende een abnormaal ademhalingspatroon heeft, bekend als Cheyne-Stokes-ademhaling.
Er zijn verschillende mogelijke behandelingen voor centrale slaapapneu met Cheyne-Stokes-ademhaling (CSA/CSR), waaronder CPAP, adaptieve servoventilatie (ASV) en nachtelijke zuurstoftherapie . De voordelen van deze therapieën bij CSA/CSR-patiënten met comorbide hartfalen (HF) zijn nog steeds twijfelachtig.
Agonale ademhaling
Dit betekent dat het ademhalingspatroon reflexief is en niet langer een reactie op bewust bewustzijn. Agonaal hijgen aan het einde van het leven is geen "verlangen of honger naar lucht", maar eerder een basisreflex van het stervende brein.
Andere tekenen van het einde van het leven
Een stervende persoon kan andere veranderingen ondergaan, zoals: Ze kunnen pijn hebben, waardoor ze hun handen of tanden op elkaar klemmen, grimassen trekken of schreeuwen . Hun zorgteam kan ze pijnstillende medicatie geven. Hun vitale functies, zoals hartslag en bloeddruk, worden onregelmatig.
Een van de symptomen van een naderende dood is dat de stervende minder gaat eten en drinken. Hierdoor zal de stervende gewicht gaan verliezen en zie je veranderingen ontstaan in het gezicht. Denk hierbij aan ingezakte wangen, ogen die zich meer terugtrekken in de kassen en een gespitste neus.
Een van de redenen dat je geen verdriet voelt, kan zelfbescherming zijn. Je kan jezelf bijvoorbeeld voor de gek houden door te denken dat iemand op vakantie is en weer terugkomt.,. Dit gebeurt vaak als iemand plotseling of onverwachts is overleden, nabestaanden blijven dan in shock achter.