De aanwezigheid van nitriet in de urine duidt op een bacteriële infectie in de urionewegen. Het is belangrijk om te weten dat niet alle bacteriën in staat zijn om nitriet te produceren. Dit betekent dat afwezigheid van nitriet een bacteriële urineweginfectie niet kan uitsluiten.
Nitriettest. De nitriettest maakt gebruik van het gegeven dat sommige bacteriesoorten het enzym nitraatreductase produceren, waarmee nitraat omgezet kan worden in nitriet. Een positieve testuitslag is hiermee een indicatie voor het bestaan van bacteriurie.
De nitriet en leukotest is bedoeld om een eventuele onderliggende urineweginfectie uit te sluiten. De test op de aanwezigheid van erytrocyten heeft als doel onderliggende blaaspathologie op het spoor te komen.
De meeste gram-negatieve bacteriën zoals E. coli en Kleb- siella spp. kunnen nitriet produceren.
In de urine in de blaas vermenigvuldigen zich bacteriën, die ook het slijmvlies van de blaas aanvallen. Van bacteriurie spreekt men wanneer significante hoeveelheden bacteriën in de urine worden aangetroffen.
Interstitiële cystitis (IC) noemen we ook wel blaaspijnsyndroom. Het is een chronische goedaardige aandoening van de urineblaas, die niet wordt veroorzaakt door bacteriën. Het gaat om een ontstekingsreactie van de blaaswand. Het lijkt op een blaasontsteking, maar antibiotica helpen niet.
Bij een basische ochtendurine, een pH hoger dan 7, kan er sprake zijn van een urineweginfectie. De aanwezigheid van bacteriën in de urine maakt deze basisch.
De nitrietbacteriën en de nitraatbacterien voeren omzettingen van anorganische stikstofverbindingen uit alleen in de aanwezigheid van zuurstof in de bodem. Deze reducenten werken aerobe. Er zijn reducenten die hun energie halen uit de afbraak van organische stikstofverbindingen.
Als u de klachten vervelend of pijnlijk vindt, kan uw arts een antibioticum geven. Artsen kiezen hierbij meestal voor het medicijn nitrofurantoïne. Nitrofurantoïne doodt bacteriën die blaasontsteking veroorzaken.
Witte bloedcellen in de urine wijzen in het algemeen op een urineweginfectie. Er zijn dan ook bacteriën aanwezig. We spreken van een lage urineweginfectie als de infectie alleen de blaas betreft. Wanneer ook het nierbekken ontstoken is (nierbekkenontsteking), dan spreken we van een hogere urineweginfectie.
Nitriet is in hoge concentraties giftig. Het zuurstoftransport door het bloed wordt erdoor verstoord. Vooral kleine kinderen zijn er gevoelig voor. Veel gevaarlijker nog is het feit dat nitriet reageert met bepaalde stoffen, waardoor kankerverwekkende stoffen kunnen ontstaan.
Nitriet (NO2)
Aanbevolen waarde: 0,0 mg/l. Vanaf 0,5 mg/l dodelijk. Net als ammoniak is nitriet buitengewoon giftig. Het blokkeert het zuurstoftransport in het bloed (ook bij mensen) en heeft een innerlijke verstikking tot gevolg.
Veiligheid. Nitraat zelf is niet gevaarlijk voor de gezondheid, maar nitraat kan in het lichaam omgezet worden in nitriet. Nitriet kan schadelijk zijn voor de gezondheid doordat het zuurstofgehalte in bloed verminderd kan worden.
De nitriet- en nitraatbacteriën worden samen nitrificerende bacteriën genoemd. Deze bacteriën hebben zuurstof nodig om te kunnen leven. Nitrificerende bacteriën produceren nitraat (NO3-) in een aantal stappen uit organische en anorganische stikstofverbindingen.
Een urineweginfectie ontstaat meestal door bacteriën van buitenaf. Meestal leven de bacteriën die de infectie veroorzaken in de darmen en rondom de plasbuis. In sommige gevallen gaat het om bacteriën die overgedragen worden bij seksueel contact (SOA).
Nitriet-Oxiderende Bacteriën (NOB) (bijvoorbeeld van de stam Nitrobacter en Nitrospira) kunnen nitriet met zuurstof oxideren tot in nitraat. Verder is nitriet een intermediair in de denitrificatie. Veel planten kunnen nitriet als stikstofbron gebruiken, na omzetting tot ammonium via ammonificatie.
Don't: drink minder water
Want het droogleggen van je lichaam zorgt er alleen nog maar meer voor dat een infectie zich beter kan settelen. Het is dus van groot belang om voldoende tot veel water te drinken wanneer je een blaasontsteking hebt.
Gebruik minder verzurende voeding die ontstekingen in de hand werkt - dat geldt voor alle ontstekingen - zoals koffie, zwarte thee, vlees, vleeswaren, soja, suiker, granen, frisdranken en kaas. Zo'n 75-80% van je voeding bestaat idealiter uit basen: groente, fruit, water, wat zure zuivel, kruidenthee etc.
De lever breekt 90% van de aangevoerde ammoniak af tot het afvalproduct 'ureum'. Dit wordt voor een groot deel via de nieren uitgescheiden.
Ammonificatie is het proces waarbij een organische stikstofverbindingen zoals DNA, eiwitten of ureum, door heterotrofe rottingsacteriën wordt omgezet in de anorganische stikstofverbinding ammoniak (reageert met water tot ammonium). Ammonificatie vindt plaats in een omgeving zonder zuurstof.
Stikstofverbindingen uit mest en urine worden door bacteriën afgebroken en komen als ammoniak in de lucht. Ammoniak komt voor een groot deel van veeteelt. Een ander deel van de reactieve stikstof - nitraat - kan via uitspoeling in het grondwater komen.
Bij een urineweginfectie is het slijmvlies aan de binnenkant van de urinewegen ontstoken. Een infectie van de lagere urinewegen heet een blaasontsteking. Een onbehandelde blaasontsteking kan leiden tot een nierbekkenontsteking. Een urineweginfectie ontstaat door bacteriën, virussen en andere ziekteverwekkers.
In Nederland is in 2010 een vrouw overleden aan een blaasontsteking, omdat de bacteriën in haar lichaam resistent waren geworden tegen antibiotica.
85% van de klachten zal spontaan verdwijnen. Als er bacteriën in de urine te vinden zijn zonder dat je klachten hebt, moet dit niet behandeld worden, tenzij tijdens de zwangerschap. Een opstijgende urineweginfectie kan namelijk leiden tot vroeggeboorte.