Accepteer de keuze van je kind, en zeg tegen je kind dat het goed is. Geef je kind het gevoel en de boodschap mee dat je van hem/haar houdt. Maak duidelijk dat je kind altijd welkom is bij je. Geef je kind het gevoel dat hij/zij bij jou terecht kan en altijd naar je toe mag komen.
Geen contact met kind
Als je je afvraagt wat er precies met je aan de hand is of waarom je je voelt zoals je je voelt, kan het helpen om een van de zelftesten van 113 te doen. Deze helpen je te bepalen of je baat hebt bij professionele hulp en welke dit dan zou zijn.
Het kan helpen om er over te praten met iemand die de situatie kent en het beste voor heeft met iedereen. Je kunt ook een afspraak maken met een maatschappelijk werker in je woonplaats en de breuk bespreken.
Neem contact op met het wijkteam, je huisarts of de jeugdgezondheidszorg in jouw buurt als je je zorgen maakt. Samen kunnen jullie bekijken wat er wel en niet goed gaat in het gedrag van je kind. Ook kunnen jullie er met elkaar achter komen waar het lastige gedrag vandaan komt en waardoor het blijft bestaan.
Zie je er als ouder steeds vaker tegenop om tijd met je kinderen door te brengen en heb je het gevoel er helemaal doorheen te zitten in het ouderschap? Dan kan dat zomaar een parentale burn-out zijn, ofwel een ouderschapsburn-out.
Je kunt je beter afvragen waarom je kind je niet aankijkt. Het kan duiden op angst of gebrek aan motivatie, maar ook op concentratie. Je kunt je kind wel 'uitnodigen' om naar je te kijken, door bijvoorbeeld te zeggen: “misschien geloof je me niet, maar als je naar me kijkt dan kun je zien, dat ik meen wat ik zeg”.
Probeer allereerst het gesprek aan te gaan met je kind.
Leef je in en luister met een open houding naar wat je kind aangeeft. Probeer de keuze van je kind te begrijpen. Waarom maakt hij/zij deze keuze?
In essentie breken kinderen met hun ouder(s) om een einde te maken aan hun lijdensweg, om in psychologische zin te overleven en vanuit de hoop dat ze eindelijk kunnen beginnen met een leven waarin ze zichzelf kunnen zijn.
Agllias noemt drie belangrijke redenen dat volwassen kinderen uiteindelijk kiezen om het contact met hun ouders te verbreken. Dit zijn mishandeling, slecht ouderschap en verraad.
Geen oogcontact maken kan verschillende redenen hebben. Het kan zijn dat de begaafde leerling met sociale problemen het maken van oogcontact als onprettig ervaart. Indien een leerling zeer gevoelig is voor visuele prikkels kan het zijn dat het aangaan van oogcontact een overprikkeling bij hem veroorzaakt.
Wat zijn emotioneel afwezige ouders? Wanneer je ouders emotioneel afwezige zijn geweest, betekent dit dat je ouders er niet voor jou zijn geweest op emotioneel vlak. Nu niet en vroeger niet toen jij kind was. In een gezonde situatie is een ouder aanwezig.
Als je je echt zorgen maakt, dan kun je op school een gesprek plannen met de mentor of een leerkracht van je kind. Wanneer jullie samen constateren dat het niet goed gaat met je kind, kunnen jullie samen naar oplossingen zoeken. Zo nodig kunnen jullie dan professionele hulp inschakelen.
Wat is kindverstoting? Bij kindverstoting hebben kinderen het gevoel dat ze niet meer belangrijk zijn na een scheiding. Ze kunnen zich zelfs een last voelen, of overbodig. Dit levert verdriet op, zodanig dat ook hun schoolprestaties er onder kunnen lijden.
In een gezonde moeder-dochterrelatie is er sprake van een liefdevolle verbintenis. Er is emotionele betrokkenheid en beide partijen gedijen goed in de relatie. Er wordt op een liefdevolle manier, met respect met elkaar omgegaan.
Tien procent van de respondenten gaf aan geen contact meer met de ouders te hebben. Het gaat overigens om een niet-representatieve enquête waar mensen vrijwillig aan deel konden nemen.
Een op de tien moeders zegt weleens spijt te hebben dat ze kinderen heeft genomen. Dat blijkt uit een onderzoek van het tijdschrift Linda onder 2300 moeders van een of meer kinderen aan de vooravond van Moederdag.
Ouders hebben die plicht voor hun kinderen tot 21 jaar.
Afstand doen van ouders kan in principe niet. Wel zijn er mogelijkheden om in de buurt te komen.
Ups en downs horen bij het leven
Als jouw kind zich even wat minder fijn voelt, is dat niet altijd reden om je zorgen te maken. Bij het opgroeien hoort ook het leren omgaan met emoties. Ieder kind is wel eens gefrustreerd, somber of boos. Daar hoef je je niet meteen zorgen over te maken.
Met niet luisteren wordt meestal bedoeld dat je kind niet doet wat je van hem vraagt. Hier kunnen verschillende redenen voor zijn: Je kind hoort je echt niet, omdat het opgaat in waar het mee bezig is. Zeker jonge kinderen kunnen helemaal in hun spel zitten en missen wat er om hen heen gebeurt.
Opvallende klachten als je kind slecht ziet
Check dan of hij of zij regelmatig last heeft van opvallende klachten zoals: rode, vermoeide of branderige ogen. rode en/of gezwollen oogleden. wrijven in de ogen.