Als uit onderzoek blijkt dat er een leeg vruchtzakje is of dat er geen hartje (meer) klopt, dan is er helaas geen behandeling mogelijk om de zwangerschap te behouden. De zwangerschap zal waarschijnlijk vanzelf in een spontane miskraam eindigen, maar wanneer dit gebeurt is moeilijk te voorspellen.
Het bloedverlies houdt meestal ongeveer 1 week aan na het verliezen van het vruchtje of vruchtzakje. Sommige vrouwen houden nog wat langer last van oud (bruin) bloedverlies of bruine afscheiding. Ook dit is normaal.
Een lege vruchtzak
Soms komt het voor dat de vruchtzak leeg is. Een lege vruchtzak is een vorm van een miskraam. Er groeit dan geen embryo in de vruchtzak.
Het kan zijn dat vrouwen symptomen ervaren van een miskraam zoals bloedverlies en/of buikpijn. Het kan ook zijn dat er een standaard echo wordt gemaakt en dat dan blijkt dat het vruchtje niet (meer) leeft.
Het embryo ontwikkelt zich bij een normale zwangerschap tot een kind. Als er heel vroeg iets mis gaat, komt het embryo niet tot ontwikkeling. Er is dan sprake van een 'lege vruchtzak'.
Echoscopisch onderzoek kan duidelijk maken of het vruchtje nog leeft. Meestal kan gezien worden of het hartje klopt. Klopt het hartje dan is de kans op een miskraam kleiner, maar niet uitgesloten. Een lege vruchtzak of een vruchtje zonder kloppend hart kan met echoscopie betrouwbaar worden opgespoord.
De differentiële diagnose van een laag liggende zwangerschapszak bij een echo in een vroeg stadium van de zwangerschap varieert van goedaardige aandoeningen zoals een miskraam in de baarmoederhals tot ziekelijke aandoeningen zoals een keizersnede en een baarmoederhalszwangerschap .
Missed abortion
Een miskraam bij 7 of 8 weken zwangerschap gaat niet altijd samen met bloedverlies en buikpijn. Soms kom je er pas tijdens een echo achter dat het vruchtje niet meer in leven is. Dit heet een missed abortion. Het embryo is dan niet meer in leven, maar de miskraam is nog niet op gang gekomen.
Bij een miskraam wordt het embryo of de vruchtzak uit de baarmoeder gedreven. Dan ontstaat krampende pijn en bloedverlies, waardoor de baarmoedermond opengaat. Wanneer het embryo of de vruchtzak volledig door de baarmoeder is afgestoten, verdwijnt de pijn en het bloedverlies en sluit de baarmoedermond zich weer.
Een laatste complicatie is een incomplete curettage, waarbij een rest van de miskraam achterblijft. Het bloedverlies blijft dan meestal aanhouden. De rest van het zwangerschapsweefsel kan alsnog spontaan naar buiten komen. Soms is het noodzakelijk hiervoor medicijnen te gebruiken of is een tweede curettage nodig.
De vruchtzak ziet eruit als een met vocht gevuld blaasje met een vliezig omhulsel dat gedeeltelijk met roze vlokken is bekleed. Vaak komen ook bloedstolsels vrij, die meer donkerrood en glad zijn. Een vruchtzak is niet altijd herkenbaar omdat het klein kan zijn of in een bloedstolsel zit.
De belangrijkste oorzaak voor onvoldoende groei van de baby is dat de placenta minder goed werkt. Een goede ontwikkeling van de placenta en bloedvaten in de baarmoeder zijn erg belangrijk. Dit gebeurt in de eerste maanden van de zwangerschap.
Vroege miskramen komen vaak voor: 1 op de 10 zwangerschappen eindigt in een miskraam. Het kan voorkomen dat bij de eerste echo een niet-levend vruchtje gevonden wordt. Dit heet een niet-vitale zwangerschap of een missed abortion.
Je kunt bij de echo vragen hoe groot de embryo in de vruchtzak is: bij 6 weken zwangerschap ongeveer 1,5 cm.
Meestal begint een miskraam met bloedverlies.Het bloedverlies wordt erger en kan korte tijd hevig zijn.U krijgt buikpijn en soms krampen die op weeën lijken.
De kans op een miskraam na een kloppend hartje is dan minder dan 10 procent. De gynaecoloog benadrukt wel dat het nog steeds zo kan zijn dat de hartactie bij 10-12 weken alsnog kan stoppen, maar de kans is wel vele malen kleiner. Zo is de kans vanaf 10-12 weken kleiner dan 2 procent, maar nooit helemaal uitgesloten.
Bij een mislukte innesteling wordt namelijk ook (net zoals de bevruchte eicel, ook) het baarmoederslijmvlies afgestoten. Dit lijkt dus op een 'gewone' menstruatie. Je zou dit ook een vroege miskraam kunnen noemen, je zou dit kunnen herkennen doordat je menstruatie later begint dan je zou verwachten.
Er zijn nog veel meer zwangerschapssymptomen, die niet iedereen in een zwangerschap hoeft te ervaren. Een van deze zwangerschapssymptomen kan optreden op elk moment, en zo ook weer verdwijnen. Een zwangerschapssymptoom dat weer verdwijnt, hoeft niet te betekenen dat het niet goed gaat met de zwangerschap.
Als is vastgesteld dat je baby is overleden in de baarmoeder, kun je afwachten tot de bevalling vanzelf begint. Dit kan enkele dagen duren, maar ook enkele weken. De meeste moeders besluiten daarom om de bevalling te laten inleiden. Dit gebeurt ook bij een zwangerschapsafbreking.
Wanneer na verloop van tijd een nieuw kindje wordt geboren na het verlies van een eerdere baby, wordt dit een “regenboogkind” of “regenboogbaby” genoemd.
Het is gebleken dat veel ouders wel behoefte hebben aan een laatste rustplaats voor hun doodgeboren baby. Je kunt de baby begraven of cremeren. Het is ook mogelijk om de baby mee naar huis te nemen en zelf te begraven. Je hebt hiervoor een verklaring van bevalling nodig voor het vervoer van de baby.
Dit wordt een lege vruchtzak genoemd: er was wel een embryo in aanleg, maar heel vroeg is er iets misgegaan en het embryo komt dan niet tot ontwikkeling. Bij een iets latere miskraam is de groei verder gekomen en is er bij een echo een embryo zichtbaar.
Implantatie in de onderste helft van de baarmoederholte en een verlaagde TT zijn significant geassocieerd met een verhoogd percentage miskramen . Identificatie van degenen die risico lopen, zou moeten leiden tot verhoogde monitoring met als doel deze zwangerschappen te ondersteunen.
Het is gevuld met vruchtwater. In de vruchtzak zit tijden de zwangerschap het embryo, dat vanaf de conceptionele leeftijd (gerekend vanaf de bevruchting) van 6 à 8 weken een foetus wordt genoemd. Het wordt ook aangetroffen in een ei dat is ingesloten in een relatief stevige schaal (reptielen, vogels, cloacadieren.