In dat geval zal de arts eerst een ontstekingsremmende pijnstiller voorschrijven, zoals diclofenac.Als dat onvoldoende helpt, zal de arts doorverwijzen naar een reumatoloog. Dit medicijn remt de ontsteking, hierdoor verminderen de roodheid, zwelling en pijn. Het pijnstillende effect begint na 1 uur.
Je neemt de dosis meestal verdeeld over twee à drie keer in. De arts of apotheker kan een andere dosis voorschrijven. Houd je aan deze dosering. Neem nooit meer dan de maximale dosering van 150 mg per dag.
De pijnstiller valt onder de zogenoemde NSAID medicatie (Non-Steroidal Anti-Inflammatory Drugs). Dit wil zeggen dat Diclofenac een onstekingsremmer is en pijn- en koortsverlagend werkt. Het is een sterke pijnstiller die alleen bij ernstige pijn gebruikt wordt.
Bij pijn in spieren of gewrichten kunt u een NSAID-gel gebruiken. Als dat niet genoeg helpt, kunt u een andere pijnstiller nemen: een pijnstiller zoals ibuprofen, diclofenac of naproxen (NSAID). Let op: een NSAID is niet voor iedereen geschikt. U kunt paracetamol ook samen met een NSAID gebruiken.
Het pijnstillende effect begint na 1 uur. Deze werking houdt ongeveer 6 uur aan. De tabletten met vertraagde afgifte werken na ongeveer 2 uur. De werking houdt wel langer aan, namelijk 12 tot 24 uur.
Naproxen is een ontstekingsremmende pijnstiller. Dit soort pijnstillers wordt ook wel NSAID genoemd. Het werkt pijnstillend, ontstekingsremmend en koortsverlagend. Het is te gebruiken bij pijn waarbij ook sprake is van een ontsteking, zoals bij gewrichtspijn.
Naproxen of diclofenac (NSAID)
Deze pijnstillers vallen in de groep NSAID en zijn een aanvulling op paracetamol. U krijgt 1 van beide pijnstillers mee naar huis. U mag deze samen met paracetamol gebruiken.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
Bij pijn is paracetamol de beste keus. Dit heeft de minste bijwerkingen en werkt meestal goed. Werkt paracetamol na twee weken onvoldoende, dan kan de arts ook een ontstekingsremmende pijnstiller voorschrijven, zoals ibuprofen, diclofenac of naproxen. Werkt dit onvoldoende, dan kan uw arts tramadol voorschrijven.
Volwassenen en kinderen ≥ 14 jaar. Oraal: begindosering 25 mg, daarna zo nodig 12,5–25 mg elke 4–6 uur, max. 75 mg/etmaal. Maximaal 3 dagen (bij koorts) of 5 dagen (bij pijn) gebruiken.
Conclusie. Deense onderzoekers hebben uit gegevens van bijna 6 miljoen mensen bepaald dat het gebruik van diclofenac (Voltaren) leidt tot een hoger risico op hart- en vaatziekten en maagdarmbloedingen in vergelijking met andere ontstekingsremmers of paracetamol.
Diclofenac en naproxen werken snel en hebben een langere werkingsduur dan bijvoorbeeld ibuprofen. Naproxen heeft het laagste risico op hart- en vaatziekten, maar meer kans op maagdarmproblemen. Diclofenac heeft minder kans op maagdarmproblemen en meer kan op hart- en vaatziekten.
Gebruik een pijnstiller met diclofenac niet langer dan 5 dagen bij pijn en niet langer dan 3 dagen bij koorts. Na die periode moeten de klachten (grotendeels) voorbij zijn. Als dat niet zo is, dan is het niet verstandig om de symptomen nog langer te bestrijden zonder iets aan de oorzaak te laten doen.
Ibuprofen en Diclofenac zijn dus effectieve ontstekingsremmende pijnstillers, die al korte termijn werken. Het advies is echter om ze niet te lang te blijven gebruiken. Bovendien kunnen deze medicijnen nare bijwerkingen veroorzaken.
Bij hoofdpijn werkt paracetamol goed. Maar voor pijnklachten in de knie door een zwelling of ontsteking is ibuprofen beter. Daar zitten namelijk naast pijnstillende stoffen, ook ontstekingsremmende stoffen in.
De hoogste score werd gehaald door de combinatie ibuprofen (400 of 200 mg) plus paracetamol (1000 of 500 mg). Interessant weetje: een kop sterke koffie bleek het effect van de meeste pijnstillers nog te versterken. Er werden geen noemenswaardige nevenwerkingen gemeld na eenmalige inname van de diverse pijnstillers.
Diclofenac geeft een interactie met betablokkers waaronder ook de sotalol valt. Betablokkers zijn middelen die worden gebruikt bij hart- en vaatziekten, zoals hoge bloeddruk, hartfalen, angina pectoris en hartritmestoornissen, maar ook bij migraine, gespannenheid en te snelle schildklierwerking.
Welke medicijnen worden gebruikt bij spierkrampen? Spierverslappers kunnen spierkrampen voorkomen of kunnen verkrampte spieren verslappen. Voorbeelden zijn hydrokinine, baclofen, botuline A toxine, tizanidine en tolpersion. Benzodiazepines hebben een spierontspannende werking.
Zenuwpijn is tintelende, prikkelende, branderige pijn. De zenuw kan ontstoken zijn, zit klem of is beschadigd. De pijn blijft vaak weken tot maanden. Bij zenuwpijn helpen pijnstillers vaak minder goed.
Soms kiest de neuroloog ervoor om de zenuw te (laten) blokkeren door een injectie met een verdovingsmiddel in combinatie met een ontstekingsremmer vlakbij de zenuw. Langdurige zenuwpijn wordt tegenwoordig ook behandeld met elektrische zenuw- of ruggenmergstimulatie.
Afhankelijk van de pijn en de mate van ontsteking zou de keuze van een NSAID met tramadol gerechtvaardigd zijn. Tramadol is een zeer sterke pijnstiller, maar heeft geen ontstekingsremmende eigenschappen. Voor de ontstekingsremming is een NSAID wel een goede keuze.
Gebruikt u Diclofenac 2 keer per dag, neem dan de dosis alsnog in als uw volgende inname nog meer dan 4 uur duurt. Gebruikt u Diclofenac 3 keer per dag neem dan de dosis alsnog in als uw volgende inname nog meer dan 2 uur duurt.
Gebruik. Diclofenac kan als tablet of als zetpil worden ingenomen, de dosering en frequentie is afhankelijk van leeftijd en gewicht, voor volwassenen geldt meestal een dosering van drie maal daags 50 mg.
Morfine en andere zeer sterke pijnstillers
Helpt paracetamol met of zonder NSAID's onvoldoende, dan kan de arts morfine of een morfineachtige pijnstiller (opioïd) voorschrijven. Meestal schrijft de arts oxycodon (tablet), morfine (tablet) of fentanyl (pleister) voor. Je gebruikt de medicijnen volgens een vast schema.