Samen met je verloskundige of gynaecoloog bespreek je wat voor jou het beste is: een spontane bevalling afwachten of inleiden. Ben je langer dan 42 weken zwanger? Dan ben je serotien. Als je serotien bent, neemt de gynaecoloog de zorg voor jou en je baby over.
Als je langer dan 42 weken zwanger bent, ben je pas echt overtijd (serotien) Er is echter een normale speling tussen de 37 en 42 weken. Dus als je binnen deze periode bevalt is dat heel normaal. Als je langer dan 2 weken overtijd loopt, noemen we dat serotien.
Na 42 weken zwangerschap kan serotiniteit voor de volgende gezondheidsrisico's zorgen: De placenta kan minder goed gaan werken. Wanneer je overtijd bent, raakt de placenta minder goed doorbloed. Hierdoor wordt de kans groter dat deze onvoldoende zuurstof en voedingsstoffen levert aan je kindje.
Oorzaken van het niet vorderen van de ontsluiting:
onvoldoende weeënactiviteit. De weeën zijn niet sterk genoeg, of komen niet vaak genoeg; het voorliggende deel (hoofdje of stuit) drukken niet goed om de ontsluitingsring (bijvoorbeeld bij niet ingedaald hoofd) wanverhouding tussen het hoofdje en het bekken.
Als je zwangerschap langer duurt dan 42 weken, nemen risico's voor kind en moeder toe. Je wordt naar het ziekenhuis verwezen voor je bevalling. Het is nog niet bekend wat de beste keus is tussen 41 en 42 weken: afwachten of de bevalling opwekken.
Vanaf 37 weken zwangerschap mag je officieel gaan bevallen. Echter bevallen de meeste vrouwen bij een eerste zwangerschap NA de uitgerekende datum, dus tussen de 40-42 weken zwangerschap.
Het grootste deel van de vrouwen geeft aan het strippen gevoelig te vinden, maar niet echt pijnlijk. Altijd geldt: doet het je teveel pijn, dan stoppen we het strippen!
Recent onderzoek toont aan dat medisch ingrijpen zoals het inleiden van een bevalling of een keizersnede, invloed heeft op de gezondheid van het kind. De gevolgen hiervan zijn direct terug te zien in de eerste 28 dagen na de bevalling, maar ook nog tot de leeftijd van 5 jaar.
Van beweging is het misschien wel het meest bekend dat het weeën opwekt aan het einde van de zwangerschap. Maar is het ook echt waar? Het kan natuurlijk ook altijd om toeval gaan. Maar je kunt altijd proberen een rondje te gaan lopen of fietsen om zo de bevalling op te wekken, de zwaartekracht zou de rest doen!
De medische term hiervoor is 'serotiniteit'. Vijf tot tien procent van alle zwangerschappen duurt langer dan 42 weken. De verloskundige, huisarts of gynaecoloog bepaalde voorheen in het begin van de zwangerschap de uitgerekende datum.
In zeer zeldzame gevallen kan de bevalling worden ingeleid voor het 'persoonlijk comfort', met andere woorden: op verzoek van de patiënte, om niet-medische redenen. Zwangerschapsuitputting, angst dat de gynaecoloog-verloskundige of vroedvrouw er op de dag zelf niet zal zijn, familiale problemen enz.
Als je langer dan 42 weken zwanger bent, neemt de gynaecoloog de zorg voor jou en je baby over van de verloskundige. De gynaecoloog zal je adviseren om de bevalling in te leiden. Dit komt omdat er meer risico's zijn voor je baby. De placenta kan minder goed gaan werken.
Als het hoofdje níet is ingedaald is er nog ruimte tussen het hoofdje en het bekken en zou er met het breken van de vliezen een navelstreng voor de hoofdje kunnen zakken. Dit kan gevaarlijk worden op het moment dat dan de weeën beginnen.
Van vrouwen die al eerder bevallen waren kreeg 14% een keizersnede, en in andere landen was dit tussen de 12 en 50%. Van vrouwen die bevielen van hun eerste kind werd 33% ingeleid in Nederland en 14% tot 36% in andere landen.
Op basis van de termijnecho is je vermoedelijke bevaldatum vastgesteld. Slechts 5% van de vrouwen bevalt ook écht op die datum. Wanneer je gezond bent, mag je bevallen tussen de 37 en 42 weken zwangerschap.
Er zijn wat verschillen tussen een natuurlijke en een ingeleide bevalling. Vaak is de ingeleide bevalling een stuk heviger en pijnlijker. Maar de pijn en intensiteit hangt wel weer af van de reactie op het hormoon dat wordt toegediend, waardoor de reactie op de weeën voor iedereen anders is.
Ongeveer 90% van de bevallingen begint op deze manier. Wanneer je vliezen als eerste breken (in ongeveer 10% van de gevallen), is het afwachten of en wanneer je lijf hierop gaat reageren met krampen. Ongeveer 70% van de vrouwen waarbij het start met het breken van de vliezen, krijgt binnen 24 uur spontaan weeën.
Het verloop van een inleiding kan erg verschillen qua duur. Als je baarmoedermond bij het inwendig onderzoek onrijp is, kan de inleiding enkele dagen duren. Als de inleiding start met het breken van de vliezen, dan wordt je baby vaak binnen 24 uur geboren.
Als je een orgasme hebt, komt er oxytocine vrij. Dit hormoon heb je nodig voor de bevalling. Door dit hormoon trekt je baarmoeder samen en dat kan net dat extra zetje zijn voor de weeën.
Bewegen is altijd goed, zowel in de zwangerschap als tijdens de bevalling. Tijdens de bevalling kan bewegen er zelfs voor zorgen dat de bevalling sneller gaat. Ga om de bevalling op te wekken wandelen, fietsen of zet een feel good muziekje op en ga lekker dansen. Ook heel goed voor de gelukshormonen!
Hoe herken je echte weeën? Een belangrijke aanwijzing dat de bevalling eraan zit te komen, zijn regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. In het begin voelen deze vroege weeën aan als menstruatiekramp of pijn in de onderrug die komt en gaat met tussenpozen van 20 tot 30 minuten.
Er zijn drie belangrijke voortekenen van het begin van de naderende bevalling: Het begin van de weeën. Verlies van slijmprop. Vliezen breken.
Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting. Aan de sterkte van je weeën en aan de verandering in je houding kunnen we al veel aflezen. En ook zelf zou je dit kunnen opmerken.
Als er geen ontsluiting is, kunnen we niet bij de vliezen, maar wel masseren we dan de baarmoedermond. Bij het strippen komen er hormonen (prostaglandines) vrij. Deze zijn betrokken bij het rijpen van de baarmoedermond en bij het op gang komen van de bevalling.