In 10% van de onderzoeken lukt het niet met de colonoscoop het begin van de dikke darm te bereiken. Soms kan het nodig zijn een röntgenfoto te maken. Meestal is daarvoor een aparte afspraak en voorbereiding nodig. Tijdens het onderzoek kan het nodig zijn dat de patiënt een andere houding aanneemt.
Bij ongeveer tien procent van de mensen is het niet mogelijk om de hele dikke darm te onderzoeken. Het lukt dan niet om de endoscoop tot aan de dunne darm op te schuiven. Bijvoorbeeld vanwege scherpe bochten of vernauwingen in de darm of omdat het opschuiven van de endoscoop te pijnlijk is.
De kans op complicaties
Zoals bij elke medische behandeling kunnen bij een coloscopie complicaties voorkomen. De kans op een complicatie neemt toe als de arts tijdens het onderzoek een poliep of stukje weefsel weghaalt. Gemiddeld komen er bij 2 op de 1.000 coloscopieën complicaties voor.
Er kunnen tijdens het onderzoek ook poliepen verwijderd worden. U koos voor een darmonderzoek onder narcose. U wordt dus onder volledige verdoving gebracht en zal het hele onderzoek slapen.
Een coloscopie is een onderzoek van de dikke darm (colon). Met een colonoscopie kan de internist of maag-, darm- en leverarts de binnenkant van uw dikke darm en het laatste deel van uw dunne darm bekijken.
A : Globaal gezien, zijn er 3 manieren om een colonoscopie uit te voeren : 1) De colonoscopie zonder sedatie noch verdoving : voor de patiënten die geen verdoving noch relaxeermiddel wensen.
Poliepen in de dikke darm geven niet altijd klachten. Klachten die voor kunnen komen zijn. Bloed in de ontlasting, verandering inhet ontlastingspatroon, erg onregelmatige stoelgang, buikijn en onverklaarbaar gewichtsverlies.
Daarom vindt onderzoek met sedatie altijd plaats in dagopname. U kunt dan eerst bijkomen voordat u na het onderzoek weer naar huis gaat. Hoe lang u in het ziekenhuis moet blijven hangt af van de hoeveelheid en het soort slaapmiddel. Dit kan variëren tussen 45 minuten en twee uur.
Het roesje kan ervoor zorgen dat de bloeddruk en hartslag daalt. Als uw bloeddruk te veel daalt, is het nodig om extra vocht toe te dienen via het infuus. Door het roesje is de kans op verslikken bij een gastroscopie (maagonderzoek) iets groter. U kunt overgevoelig zijn voor het roesje.
Meestal ligt u op uw linker zij, soms op de rechter. De verpleegkundige drukt soms op uw buik om de tube te helpen verschuiven. Na het onderzoek blijft u nog 1 à 2 uur in het ziekenhuis tot de verdoving is uitgewerkt.
De virtuele coloscopie is een onderzoek waarbij de arts de dikke darm uitgebreid onderzoekt door middel van CT of MRI technieken. In het geval van een CT-colografie wordt gebruik gemaakt van röntgenstralen. Bij een MRI-colografie wordt een sterk magnetisch veld gebruikt om de dikke darm in beeld te brengen.
De meeste poliepen zijn goedaardig en zullen dat ook altijd blijven. Sommige poliepen kunnen na een tijd uitgroeien tot een kwaadaardige tumor: darmkanker. Na verloop van tijd kan een tumor zich uitzaaien via de lymfeklieren of bloedbaan.
De meeste poliepen in de darm zijn goedaardig. Soms groeit een poliep in 10 tot 15 jaar tijd uit tot een kwaadaardig gezwel (een darmtumor). Dit gebeurt bij 1 op de 20 darmpoliepen.
Als u niet binnen 6 uur na het innemen van Plenvu ontlasting heeft, stop dan met het innemen en neem onmiddellijk contact op met uw arts.
Met propofol-sedatie verlagen we het bewustzijn met medicijnen die er voor zorgen dat u in een soort 'slaap'(roes) valt. Propofol-sedatie is NIET hetzelfde als narcose. U behoud belangrijke reflexen als ademhalen en slikken.
Er zijn veel verschillende manieren voor een darmreiniging. Denk aan een klysma, een hoge darmreiniging, colonhydrotherapie en laxeermiddelen. Vaak worden deze darmspoelingen gedaan om van bepaalde problemen met de stoelgang af te komen. Denk hierbij aan obstipatie, onrustige darmen of buikkrampen.
Bij een behandeling onder sedatie krijgt u medicijnen die u slaperig en minder gevoelig voor pijn maken. Deze vorm van anesthesie wordt in de volksmond ook wel een 'roesje' genoemd. We gebruiken sedatie: Bij een onaangename procedure.
Het onderzoek gebeurt op de endoscopieafdeling onder lichte verdoving. De verpleeg- kundige van de dagkliniek zal u een infuus in de arm plaatsen. De verdovende medicatie wordt bij de start van de procedure op de endoscopieafdeling via dit infuus toegediend.
Een roesje is géén narcose. U hoeft dus niet beademd te worden. De meeste mensen herinneren zich door het roesje achteraf weinig tot niets van het onderzoek.
Het verwijderen van het weefsel is bijna nooit pijnlijk. Wel kunt u pijnlijke krampen voelen van de baarmoeder.
U voelt zich rustiger en ervaart minder ongemak van het onderzoek. U slaapt meestal tijdens het hele onderzoek of behandeling. Sommige patiënten worden tussendoor een beetje wakker, maar u heeft dan geen pijn. Meestal bent u na een half uur weer goed wakker.
Klachten van een wekedelensarcoom in de buik
Je kunt dan last hebben van een vol gevoel, een opgezette buik, darmklachten of bloed bij de ontlasting. Een wekedelensarcoom dat tegen organen aandrukt, kan pijn veroorzaken.
Klachten na het onderzoek
Na een endoscopie hebben veel mensen nog enige tijd klachten, bijvoorbeeld buikpijn, darmkrampen, een opgeblazen gevoel of winderigheid. Dit is normaal en verdwijnt na enkele dagen.