Waarom zwemmen de zeehonden soms op hun rug? Het maakt zeehonden niet uit of ze op hun buik, zij of rug zwemmen. Doordat de neusgaten vanzelf sluiten als ze onder water gaan, krijgen ze nooit water in hun neus.Hun wendbaarheid is handig bij het jagen op vis.
Op de zandbanken in de Waddenzee zie je de zeehonden vaak liggen in een typische bananenhouding. Waarschijnlijk doen ze dit om hun kop en flippers hoog en droog (en dus warm) te houden . Zeehonden zijn goed geïsoleerd met een dikke laag vet, met uitzondering van hun kop en flippers.
Gedode dieren worden gevild, de vacht wordt verkocht als bont. Het voordeel van knuppelen boven bijvoorbeeld afschieten is dat de vacht niet wordt beschadigd. Het knuppelen van zeehonden is, behalve in Canada, overal verboden. In dat land worden anno 2015 nog enkele tienduizenden zeehonden op deze wijze gedood.
Diergedrag: Waarom stapelen zeehonden soms op elkaar? Volgens Steve Downey van de Universiteit van Illinois in Urbana-Champaign [1] gebeurt het stapelen in het geval van de zuidelijke zeeolifant (Mirounga leonina) omdat de broedkolonies zo krap zijn . Een mannetje kan een harem van wel 50 vrouwtjes hebben.
Zodra ze hun zeehondenmaaltijd hebben gespot, schieten ze omhoog en raken zeehonden die op het wateroppervlak leven met een kracht die zo groot is dat hun doelwit ernstig gewond raakt. Om er zeker van te zijn dat ze zelf geen voedsel worden , zwemmen zeehonden op hun rug met hun ogen naar beneden gericht, zodat ze kunnen controleren of er walvissen aankomen.
Zeehonden kunnen rusten en slapen in het water. Om dit te doen, drijven ze op hun zij aan de oppervlakte, vaak met één vin omhoog en één omlaag. Op deze manier kunnen ze de richting van de wind en de beweging van het water voelen . Zoals veel zeezoogdieren kunnen ze één helft van hun hersenen uitschakelen en met de andere helft gedeeltelijk alert blijven.
Nog een reden: 95% van de zeehonden die doodgeknuppeld worden is tussen de 12 weken en 12 dagen oud. Ze worden doodgeknuppeld omdat de bont huid in trek is. De jagers knuppelen de diertjes op hun hoofd en hangen ze aan een haak en zo gaan zij op zoek naar andere dieren om opnieuw dood te knuppelen.
Zeehonden kunnen zowel op het droge als in het water slapen. In het water slapen ze rechtop drijvend als een grote dobber, of horizontaal drijvend aan de oppervlakte. Omdat ze tijdens het slapen niet actief zwemmen kunnen ze lang zonder adem. Er zijn gevallen bekend van zeehonden die een half uur onder water bleven.
Er drijft een drol in je schone water ð©ð! Zeehonden poepen net zo makkelijk in het water als op het droge. Wist je dat wetenschappers de poep van wilde zeehonden verzamelen? De gehoorsteentjes van de vissen die ze gegeten hebben, verteren namelijk niet.
Rillen kan een stressreactie zijn en treedt vaak op als mensen te dichtbij zijn . Als u een zeehond ziet rillen, is de kans groot dat u te dichtbij staat. Doe een stap achteruit en zorg ervoor dat u een afstand van 150 voet aanhoudt. Rillen kan zeehonden ook helpen hun temperatuur te reguleren.
Vooral omdat er aanwijzingen zijn dat opvang van jonge zeehonden zelfs slecht is voor zowel jong als moeder. De moeder keert vaak terug naar de plek waar het jong lag en blijft daar dagen zoeken. Opvang moet volgens de onderzoekers als laatste redmiddel worden beschouwd.
Deze vriendelijke toenaderingen verhullen hun verlegen aard aan land, waar hun mobiliteit beperkt is tot een golvende buikflop . Als gevolg daarvan schrikken zeehonden als bezoekers te dichtbij komen, waardoor ze hun pups achterlaten of onderweg hongerige roofdieren in de oceaan tegenkomen.
Contactgegevens om een dode zeehond te melden
Sterfte onder zeehonden in Engeland en Wales kan worden gemeld bij de CSIP door te bellen naar 0800 652 0333. Het is belangrijk dat leden van het publiek geen dode zeehonden naderen of aanraken die worden aangetroffen vanwege het risico dat ze ziekten bij zich dragen.
Het beste wat je in dit geval kan doen, is de zeehond rust geven. Houd altijd 30 meter afstand, zorg ervoor dat honden aangelijnd zijn. Probeer ook anderen op afstand te houden. Het is niet erg om ons alsnog even te bellen, maar het is niet noodzakelijk.
Nee, zeehonden (en alle zeezoogdieren) worden beschermd door de wet onder de Marine Mammal Protection Act. Federale regelgeving voor zeezoogdieren verbiedt het lastigvallen of vangen van zeehonden aan land om menselijke verstoring van belangrijke levensprocessen te verminderen.
In het allereerste slaaponderzoek bij zeezoogdieren in het wild ontdekte ze dat zeeolifanten in de open oceaan minder dan twee uur per dag slapen. Op het land slapen ze meer dan tien uur per dag. (Bekijk 24 innemende foto's van slapende dieren.)
De gewone zeehond wordt gemiddeld 20-30 jaar oud. Vrouwtjes worden ouder dan mannetjes; vrouwtjes worden maximaal 40 jaar oud en mannetjes 25 jaar oud.
In het water hebben ze het meest te vrezen van roofdieren als haaien en Orka's. Maar eigenlijk is de mens de grootste vijand van zeehonden. Zeehonden werden vroeger in Nederland vaak bejaagd als schadelijke diersoort.
Aan de Friese Waddenzeekust bij Wierum en Holwert zijn zaterdag twee jonge zeehonden aangespoeld. Het zeehondencentrum in Pieterburen adviseert aangespoelde zeehonden te laten liggen en ze niet aan te raken. Ze kunnen besmet zijn met vogelgriep of andere ziekten.
Als een zeehond alleen gewond was en nog niet dood, sloegen ze hem op zijn kop als de meest geschikte manier om de moord te beëindigen . Koeien kregen soms een jong dat te jong was om zichzelf te scheiden (of te overleven zonder) van hun moeder toen ze stierf, en ze werden ook doodgeslagen om ze af te maken.
Zeehonden kunnen hun adem veel langer inhouden dan wij. Ze kunnen zelfs onder water slapen.
Hun hoofden zijn omhoog en leunen naar achteren om een aantal redenen, waaronder: Het reguleren van de lichaamstemperatuur . Californische zeeleeuwen rusten vaak rechtop met hun hoofd naar achteren en hun neus omhoog gericht om hun lichaamstemperatuur te helpen reguleren.
Onder hun huid hebben zeehonden een dikke speklaag. Dit isoleert goed: het houdt de kou buiten en de lichaamswarmte binnen. Ook hun vacht speelt hier een rol in.
Zeehonden slaan op hun buik om een bericht te sturen naar andere zeehonden . Hierdoor kunnen ze aan waargenomen bedreigingen laten weten dat ze sterk en alert zijn. Deze klappen zenden waarschuwingssignalen uit via laagfrequente geluidsgolven die door andere zeehonden kunnen worden opgepikt dankzij hun scherpe gehoor.