Ondergronds onderdak is moeilijk te bouwen en is niet flexibel of gemakkelijk om uit te breiden. Kolonisten zouden enorme uitgravingen nodig hebben om plaats te hebben voor al hun voedselvoorziening, productie en dagelijks leven.
Hoe zo'n kolonisatie er exact zou uitzien, is een intrigerende vraag die talloze wetenschappers bezighoudt. Zo onderzocht men in een recente studie hoeveel personen precies nodig zouden zijn om Mars succesvol te koloniseren. In je eentje Mars koloniseren is alvast onmogelijk.
Betere telescoopbeelden en vooral de foto's die in 1965 door de Mariner 4-sonde werden opgenomen toonden Mars als dorre woestenij zonder rivieren, oceanen en zichtbare planten. De intense ultraviolette straling maakte de planeet uiterst ongeschikt voor leven, in ieder geval voor leven zoals we dat op Aarde kennen.
Het kankerrisico van kosmische straling en de problemen die menselijke lichamen ervaren in microzwaartekracht zouden op zichzelf al dealbreakers kunnen zijn . Bovendien is er misschien geen levensvatbare economische reden om een aanwezigheid op een andere wereld te behouden. Historisch gezien is er niet veel publieke steun geweest om er veel geld aan uit te geven.
De kolonisatie van Mars is een theoretisch concept, geïnspireerd op sciencefiction, over een permanente aanwezigheid van de mens op de rode planeet Mars. Een deel van de mensen wordt aangetrokken door het onbekende en het idee dat (menselijk) leven buiten de Aarde mogelijk is.
Zorgen over milieu- en planetaire bescherming: De kolonisatie van Mars roept belangrijke milieu- en ethische overwegingen op. Deze omvatten de mogelijke besmetting van Mars met aardse microben , wat de zoektocht naar inheems leven op Mars in gevaar zou kunnen brengen en het ecosysteem van Mars zou kunnen veranderen [14].
Uiteindelijk is dat wel het doel van de bemande vluchten waar Musk het over heeft. 'De raket staat op een reis naar Mars bloot aan meer kosmische stralingen dan tijdens maanreizen. Hij moet weerbaarder zijn en bovendien technologie bevatten om op een planeet zonder atmosfeer te kunnen landen.
Redenen en motivaties voor het koloniseren van Mars zijn onder andere technologische nieuwsgierigheid, de mogelijkheid om diepgaand observatieonderzoek uit te voeren, de mogelijkheid dat de kolonisatie van andere planeten de kans op het uitsterven van de mens zou kunnen verkleinen, de interesse in het vestigen van een kolonie onafhankelijk van de aarde en de ...
Omdat een kolonie op Mars zeer waarschijnlijk Mars zou besmetten met micro-organismen van de Aarde, waardoor het milieu op Mars voorgoed zou veranderen, impliceren beide principes dat het koloniseren van Mars moreel verwerpelijk is .
Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus bestaan uit gas. Daardoor zijn ze ongeschikt voor leven zoals wij dat kennen, en trouwens ook om op te landen. Van de planeten in ons zonnestelsel is Mars dus de beste optie.
Overtuigend bewijs van leven op Mars is nooit gevonden
Maar hoewel de Marsrovers van NASA meermaals aanwijzingen op de rode planeet hebben gevonden die dicht in de buurt komen van sporen van leven, mist nog steeds definitief bewijs waar de wetenschap het unaniem over eens is. Vooralsnog geen groene marsmannetjes dus.
Op Mars, net als op Aarde, zijn onze basisbehoeften adembare lucht, voedsel, water, brandstof en onderdak. Zonder een regelmatige levering van zuurstof en water vanaf Aarde, zullen kolonisten op Mars naar de lokale omgeving moeten kijken om te halen wat nodig is. Dit wordt vaak 'in-situ resource utilisation' genoemd.
In het zonnestelsel vallen alleen de Aarde en Mars in de bewoonbare zone; Venus en Mercurius staan te dicht bij de Zon, de andere planeten te ver ervandaan.
De laag lucht om Mars bevat geen zuurstof, maar bestaat voor het grootste deel uit een andere stof: koolstofdioxide. Een mens zou er dus niet kunnen ademen. Het Marswagentje wist die koolstofdioxide om te zetten in zuurstof. Genoeg zuurstof zou betekenen dat er ook mensen voor langere tijd op Mars kunnen rondlopen.
Wie ervan houdt, heeft misschien interesse in een tripje naar Mars. Of hebben we daar als mens niets te zoeken? De reis naar de rode planeet kost vele miljarden en je bent minimaal een half jaar onderweg. Daarbij wordt het ook nog een enkeltje: terugkeren is (voorlopig) onmogelijk.
Op Mars is de atmosferische druk minder dan een procent van die op aarde, zodat eventueel vloeibaar water, voor leven zo belangrijk, de planeet af dampt of direct bevriest. De oplossing is simpel: pomp genoeg broeikasgassen de atmosfeer in. Gelukkig is zulk gas op de planeet al beschikbaar in de vorm van CO2.
Het idee dat de mensheid Mars zou koloniseren en er zou gaan leven is belachelijk. Ten eerste is Mars zeer vijandig voor menselijk leven. De atmosfeer is extreem dun en bestaat bijna alleen maar uit CO2. De temperaturen zijn dodelijk. De zwaartekracht is te zwak, de grond is giftig en het is te klein om een magnetisch veld in stand te houden. Er zou dus straling zijn...
Dat betekent dat de omstandigheden op Mars zeer vijandig zijn voor vrijwel elke denkbare levensvorm: (vloeibaar) water is er niet of nauwelijks, en schadelijke straling uit het heelal komt ongehinderd op het oppervlak terecht.
Onder de planeten in ons zonnestelsel is Mars uniek omdat het over alle grondstoffen beschikt die nodig zijn om niet alleen leven te ondersteunen, maar ook een nieuwe tak van de menselijke beschaving .
In "A City on Mars" betogen auteurs Kelly en Zach Weinersmith dat er aanzienlijk meer onderzoek nodig is voordat mensen Mars veilig kunnen bevolken. CNN: Kunnen mensen Mars op korte termijn koloniseren? KW: Musk zegt dat we in de komende 30 jaar een miljoen mensen op Mars zullen hebben.
Om Mars echt leefbaar te maken, moeten we een atmosfeer creëren zoals die op aarde ('terravorming'), en moeten we er op grote schaal gewassen kunnen telen. Dat is enkel mogelijk als er bepaalde microbiële ingrediënten in de grond zitten. Of dat allemaal realistisch is, is vooralsnog onduidelijk.
De belangrijkste motivatie hierachter is het geloof dat de kolonisatie van Mars de mensheid in staat stelt om multiplanetair te worden en daarom de overleving van de menselijke soort op de lange termijn veiligstelt in het geval dat de aarde van menselijk leven wordt ontdaan . Elon Musk op de Mars Society-conferentie van 2006.
Verschillende landen hebben machines op Mars gezet, maar een mens is er nog nooit geweest. Dat zal waarschijnlijk ook nog een tijdje duren, maar de Amerikanen hebben de beste kaarten. SpaceX-oprichter Elon Musk zei vorig jaar nog dat hij in 2024 mensen naar Mars wil sturen met zijn nieuwe Starship-raket.
Dus waarom zijn mensen nog niet naar Mars gereisd? Volgens NASA zijn er een aantal obstakels die we nog moeten overwinnen voordat we een menselijke missie naar de planeet kunnen sturen, waaronder technologische innovatie en een beter begrip van het menselijk lichaam, de geest en hoe we ons kunnen aanpassen aan het leven op een andere planeet.
De afstand van de aarde tot Mars varieert van 54 miljoen tot 400 miljoen kilometer. Dan staan Mars en de aarde aan weerszijden van de zon. Bovendien vlieg je er in een boog naartoe, omdat je de draaiing van de aarde om de zon meekrijgt. Een retourtje Mars kost je zo 2,5 jaar.