Ze komen vooral 's nachts omdat de baarmoeder dan het meest actief is. Voorweeën kunnen enkele uren aanhouden maar worden niet krachtiger. Het kan heel goed na een aantal uren weer afzakken. De bevalling zet dan nog niet door.
De adrenaline concentratie zal namelijk stijgen bij, onder andere; pijn, stress, angst en onrust. Dus ook wanneer de omgeving als niet rustig en/of veilig genoeg ervaren wordt. Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten.
De meeste bevallingen beginnen tussen de 37e en 42e week. Maar wanneer begint de bevalling nou eigenlijk en waaraan kun je dat merken? In ongeveer 90% van de gevallen begint een bevalling met weeën, in 10% met het breken van de vliezen. Maar soms kan het ook nog loos alarm zijn.
Overigens is het de baby die bepaalt wanneer de bevalling begint. Hij of zij scheidt het stresshormoon cortisol af. Dit hormoon komt via de placenta bij jou terecht. Onder invloed van cortisol treedt bij jou ook de hele hormonenfabriek in werking, waardoor de weeën op gang komen en de bevalling gaat beginnen.
Vanaf 37 weken zwangerschap mag je officieel gaan bevallen. Echter bevallen de meeste vrouwen bij een eerste zwangerschap NA de uitgerekende datum, dus tussen de 40-42 weken zwangerschap.
Een bevalling begint vaak met wat 'gerommel', willekeurige samentrekkingen van je baarmoeder waar nog geen ritme inzit en die niet heviger worden. Deze voorweeën kunnen ook weer afzakken. Deze activiteit van je baarmoeder geeft nog geen ontsluiting, maar zorgt wel voor het soepel en korter worden van de baarmoedermond.
Je kunt je grieperig of vaag gaan voelen. Ook kun je te maken krijgen met diarree, zuurbranden, misselijkheid door begin bevalling en overgeven. daarnaast kan diarree een teken zijn voor het begin van een bevalling. Last hebben van zware rugpijn is ook een symptoom van een naderende bevalling.
Probeer zo min mogelijk te gaan zitten wachten en zorg voor een beetje afleiding. Ga eens lekker bij een vriendin koffie drinken of maak nog een mooi fotoboek. Misschien ben je wel bang dat wanneer je net van huis weg bent de bevalling begint. Het is echt niet nodig om daarvoor thuis te blijven.
Het is niet te voorspellen wanneer en hoe een bevalling begint. Het is mogelijk dat je een aantal dagen voordat de bevalling zich aankondigt, al last hebt van onregelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. Dit zijn de zogenaamde oefenweeën.
Zorg ervoor dat je uitgerust aan de bevalling begint. Met een goede conditie kun je de klus beter klaren. Neem op tijd zwangerschapsverlof en probeer alle spullen voor de komst van jullie kindje zo rond de 36 weken in huis te hebben. Doe de laatste weken alles in een rustig tempo.
Kindje wordt rustiger
De bewegingen van je kindje worden minder. Doordat het hoofdje is ingedaald heeft hij minder ruimte. Toch moet je opletten dat je over de hele dag gezien je baby wel voelt bewegen, maar heel zachtjes, de kracht van de bewegingen neemt dan ook af.
De meeste kinderen werden midden in de week geboren, vooral op dinsdag. Op een gemiddelde dinsdag werden 601 kinderen ter wereld gebracht in 2002. Op woensdag en donderdag werden ook relatief veel kinderen geboren. In het weekend werden de minste kinderen geboren.
Naast het voelen en benoemen van je ontsluiting kunnen we ook aan de regelmaat van je weeën en aan je houding zien hoe ver je mogelijk bent. Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting.
De meeste bevallingen beginnen tussen 37-42 weken zwangerschap. Maar waarom komt de ene baby eerder dan de andere? Er zijn sterke aanwijzingen dat de baby zelf aangeeft wanneer hij er klaar voor is; de baby bepaalt dus!
Zo'n 80% van de baby's wordt geboren binnen de 10 dagen rond de uitgerekende datum. Slechts 5% wordt geboren op de datum zelf. Vanaf week 38 is je baby officieel voldragen, je zwangerschap zit er bijna op! Je baby is volledig ontwikkeld, zijn organen zijn klaar voor de buitenwereld.
Het doet geen pijn wanneer je vliezen gebroken worden, maar deze procedure kan wel wat onaangenaam aanvoelen. Je zal wat getrek voelen, gevolgd door het warme vruchtwater dat je lichaam verlaat.
Je buikbaby zakt met zijn hoofdje, als het goed is, naar beneden en dit zal op de blaas drukken. Hierdoor ga je waarschijnlijk, net als in het begin van de zwangerschap, wat vaker naar het toilet. Als je buik- baby nog dieper zakt met zijn hoofdje komt hij 'vast' te zitten achter het schaam- been. Dat noem je indalen.
Poepen tijdens de bevalling is misschien iets waar je liever niet over praat, maar toch overkomt het 9 van de 10 vrouwen! Eigenlijk is het dus een heel normaal verschijnsel, en het is niet gek als het jou ook gebeurt.
Meestal begint het met een korte drang tijdens het hoogtepunt van de wee. Dit wordt veroorzaakt door het steeds dieper komen van het hoofdje van de baby. Het hoofdje wordt dan tijdens een wee op je anus gedrukt en dit geeft het gevoel dat je moet poepen.
Rust uit tussen de weeën
Tussen de weeën door heb je steeds even pauze. Gebruik die tijd om te ontspannen en je voor te bereiden op de volgende wee. Let op dat je niet verkrampt of je adem inhoudt als de pijn er weer aan komt. Probeer alle spanning los te laten en blijf rustig ademhalen.
Heb je echt een razendsnelle bevalling, dan wordt dat een stortbevalling genoemd. Het hele baringsproces duurt dan vier uur of korter. Dat klinkt als een droom, maar er zitten ook wat mogelijke nadelen aan.
Het is vrij normaal dat je bij een tweede, door de voorweeën, al een week of wat rondloopt met bijvoorbeeld 2-3 centimeter ontsluiting. De baarmoedermond is dan ook al verweekt en verstreken, dus als je bevalling echt gaat beginnen heb je het eerste stuk eigenlijk al gehad.
Het grootste deel van de vrouwen geeft aan het strippen gevoelig te vinden, maar niet echt pijnlijk. Altijd geldt: doet het je teveel pijn, dan stoppen we het strippen!
Meestal neemt de pijn toe naarmate de ontsluiting vordert. De pijn is voornamelijk onder in de buik aanwezig en wordt soms als rugpijn gevoeld. Ook de pijn tijdens het persen verschilt: soms is het een opluchting om mee te mogen persen, soms doet persen juist het meeste pijn.