Portaal Landen & Volken Palestina wordt door 146 van de 193 lidstaten van de Verenigde Naties erkend (sinds 2024), echter niet door de meeste westerse landen en niet door Israël, dat in de
Deze beperkte status is grotendeels te wijten aan het feit dat de Verenigde Staten, een permanent lid van de VN-Veiligheidsraad met vetorecht, consequent gebruik heeft gemaakt van hun vetorecht of hiermee heeft gedreigd om het volledige VN-lidmaatschap van Palestina te blokkeren.
Bij het einde van het Britse mandaat in 1948 brak een oorlog uit. Bij de wapenstilstand van 1949 was Palestina verdeeld tussen de nieuw gestichte staat Israël, Transjordanië en Egypte. In 1994 kwam er Palestijns zelfbestuur, tegenwoordig bekend onder de naam Staat Palestina.
Bij de wapenstilstand van 1949 besloeg de nieuwe staat Israël 77% van het grondgebied van het voormalige mandaatgebied Palestina. Transjordanië hield 22% van het gebied bezet (de Westelijke Jordaanoever inclusief Oost-Jeruzalem) en annexeerde dit in 1950, waarbij de naam Transjordanië gewijzigd werd in Jordanië.
Palestijnen buiten de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever. Palestijnen die niet geboren of woonachtig geweest zijn in de Palestijnse gebieden kunnen in aanmerking komen voor een Palestijns paspoort voor extern gebruik. Met dit paspoort kan niet worden afgereisd naar de Palestijnse Gebieden.
Op 29 november 2012 verkreeg Palestina de status van "waarnemerstaat niet-lid" binnen de Verenigde Naties toen Resolutie 67/19 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties met grote meerderheid werd aangenomen. Op 22 mei 2024 verklaarden Noorwegen, Spanje en Ierland Palestina officieel te erkennen.
Volgens de Guide Passport Ranking Index staat het Palestijnse paspoort momenteel op de 103e plaats van de wereldwijde paspoorten .
Maar Fawzi al-Qawuqji, de leider van het Arabische Bevrijdingsleger dat in 1948 in Palestina vocht, gaf zijn troepen opdracht om Palestijnen te stoppen met het verlaten van hun steden en dorpen, indien nodig met geweld. De Palestijnen verkochten hun land niet aan de zionisten en de Arabieren vroegen de Palestijnen niet om te vertrekken.
Vanaf 1517 tot na de Eerste Wereldoorlog maakte Gaza deel uit van het Ottomaanse Rijk. Na 1917 viel het onder het Britse Mandaatgebied Palestina, waarin later de staat Israel werd opgericht. Tijdens de daarop volgende Arabisch-Israelische Oorlog van 1948 bezette Egypte de strook.
In 1947 stemden de Verenigde Naties in met een verdelingsplan voor Palestina: het gebied moest worden opgedeeld in een Joodse en Arabische staat. Op 14 mei 1948, toen het Britse mandaat over Palestina afliep, riep Israël zijn onafhankelijkheid uit.
Het land is heilig voor gelovige Joden. Hun verbondenheid met het land wordt beschreven in de Tora, het heilige boek van het Joodse geloof. Veel Joden zien het land ook als een veilige plek. Ze willen hier geen last meer hebben van de Jodenhaat die ze in Europa eeuwenlang hebben ondergaan.
De gevechten begonnen met aanvallen door onregelmatige groepen Palestijnse Arabieren die verbonden waren aan lokale eenheden van het Arabische Bevrijdingsleger, dat bestond uit vrijwilligers uit Palestina en naburige Arabische landen . Deze groepen lanceerden hun aanvallen op Joodse steden, nederzettingen en strijdkrachten.
Palestina wordt officieel erkend door ruim 130 landen, waaronder enkele EU-lidstaten. Israël, maar ook Nederland en België, erkennen Palestina niet.
De leiders van het Jewish Agency for Palestine accepteerden delen van het plan, terwijl Arabische leiders het weigerden. Dit leidde tot de Palestina-oorlog van 1947-1949 en leidde in 1948 tot de oprichting van de staat Israël op een deel van het mandaatgebied Palestina toen het mandaat ten einde liep.
Het Britse Lagerhuis stemde in 2014 voor de erkenning van Palestina als staat, als bijdrage aan het bereiken van een onderhandelde tweestatenoplossing. De Britse regering handhaafde echter haar beleid om het recht te behouden om Palestina bilateraal te erkennen op een geschikter moment voor vredesinspanningen.
2015–2020 en erkenning. In september 2012, toen hun aanvraag voor volledig lidmaatschap was vastgelopen vanwege het onvermogen van de leden van de Veiligheidsraad om 'een unanieme aanbeveling te doen', had de Palestijnse Autoriteit besloten om een upgrade in status na te streven van "waarnemersentiteit" naar "niet-lid waarnemersstaat".
Het gebied werd niet geannexeerd door Israël, maar Israëlisch-joodse kolonisten stichtten er onder bescherming van het Israëlisch defensieleger in totaal 21 nederzettingen. In 2005 ontruimde Israël de nederzettingen in de Gazastrook.
Hoewel de staat Israël op 15 mei 1948 werd opgericht en toegelaten tot de Verenigde Naties, werd er geen Palestijnse staat opgericht . De resterende gebieden van Palestina van vóór 1948, de Westelijke Jordaanoever - inclusief Oost-Jeruzalem - en de Gazastrook, werden van 1948 tot 1967 bestuurd door respectievelijk Jordanië en Egypte.
Andere opties waren Palestina of Zion. Uiteindelijk werd toch de Bijbelse naam Israël gekozen. Sommige mensen vinden dat het gebied waar Israël ligt eigenlijk Palestina heet. Ook wordt Israël door joden en christenen soms het Beloofde Land of het Heilige Land genoemd.
In de jaren 1880 begonnen Joden, voornamelijk Asjkenazische, land en eigendommen in heel Ottomaans Palestina te kopen om het collectieve territoriale eigendom van de Yishuv uit te breiden.
Er bestaat weinig twijfel over dat Arabieren land aan de Joden verkochten, voornamelijk omdat ze geld nodig hadden. Zowel Britse bestuurders als Joodse landkopers wisten van de voortdurende economische nood van de Palestijnse fellaheen.
Eind 1947 stemden de Verenigde Naties voor de verdeling van het mandaatgebied Palestina en de oprichting van een Joodse en een Arabische staat op haar grondgebied; de Joden accepteerden het plan, terwijl de Arabieren het verwierpen. Er volgde een burgeroorlog, gewonnen door de Joden.
Singapore is in 2025 nog steeds de thuisbasis van het sterkste paspoort ter wereld en biedt houders visumvrije toegang tot maar liefst 195 bestemmingen.
Om naar het buitenland te reizen, hebt u een geldige elektronische verblijfskaart en een reisdocument nodig. Als erkend vluchteling mag u géén paspoort aanvragen bij de ambassade van uw land van herkomst. U kunt een bijzonder reisdocument voor vluchtelingen, ook wel 'blauw paspoort' genoemd, aanvragen bij de gemeente.
Op 2 april 1995, twee jaar na de Oslo-akkoorden van 1993, begon de Palestijnse Autoriteit met het uitgeven van Palestijnse Autoriteit-paspoorten aan het publiek in de zelfbesturende gebieden van Gaza en Jericho . Deze paspoorten behielden het persoonlijke ID-nummer dat was uitgegeven door de Israëlische civiele administratie.