Waarom kleuren zeedieren zoals garnalen, kreeft en krab rood als je ze verhit? De rode kleur wordt veroorzaak door astaxanthine, een pigment dat van nature in kreeften en garnalen voorkomt. In een normale toestand is het pigment aan eiwitten gebonden, waardoor je het niet ziet.
Roze garnalen of steurgarnalen worden gegvangen in de noordelijke Atlantische Oceaan. Ze worden ook Noorse of Noordse garnalen genoemd. Na het koken kleuren ze intens roze. Roze garnalen uit de winkel zijn al gekookt.
Rood wordt een kreeft pas als hij wordt gekookt. Dit is een van de grootste kleurveranderingen die de natuur kent. Het is bekend dat in kreeften een eiwit zit (crustacyanine), met daarin steeds twee moleculen van een caroteen-achtige rode kleurstof: astaxanthine.
Dan trek je pantser en pootjes er makkelijk af. Laat het staartje zitten. Wie wil (het smaakt beter) snijd met een puntig mes de rug over de lengte in en trekt het zwarte darmkanaal, een draadje, eruit. Het gevolg is wel dat de garnaal bij het bakken openkrult.
Hoe smaken garnalen? Garnalen hebben een karakteristieke, zilte smaak. Ze hebben een stevige structuur en wanneer ze gepeld zijn hebben ze een zoete, roomachtige geur.
Garnalen worden vaak als ingrediënt van een maaltijd gebruikt, of in een (garnalen)salade of garnalencocktail. Roze garnalen hebben een korte bereidingstijd vanwege hun kleine formaat en het feit dat ze vaak al zijn voorgekookt. Voeg ze dus als laatste toe aan de pan of wok.
Garnalen bevatten net als vissen en andere schaal- en schelpdieren een hoge dosis vitamine B12, jodium, fosfor en seleen. Daarnaast bevatten garnalen de vitaminen B1, B2, B11, C en D en verschillende mineralen als natrium, calcium, ijzer, magnesium, koper en zink.
Ja, garnalen hebben een serie zenuwcellen die als hersens kunnen worden beschouwd.
Verse rauwe garnalen hebben een milde zoute geur, die lijkt op zeewater. Als je een vieze en ranzige geur bespeurt die lijkt op die van ammoniak, is je garnaal bedorven, omdat de geur afkomstig is van de microben die op de vis groeien.
Volgens de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) kan het darmkanaal ziekteverwekkers bevatten zoals Listeria of Vibrio, maar die worden gedood als je de garnalen kookt. Het kan de smaak beïnvloeden, maar ziek worden van een garnaal waarbij de darm niet is verwijderd, is zeer onwaarschijnlijk.
Schaal- en schelpdieren, zoals kreeft, oesters en mosselen, zijn officieel geen vissen, maar tellen in de Schijf van Vijf mee als een wekelijkse portie (magere) vis.
Je kunt rivierkreeft zelf koken of heel easy gekookt kopen. Dat je het ook gewoon rauw kunt eten, is minder bekend. Rauw verwerken begint bij – ja… dat moet echt gebeuren – het snel doden van het kreeftje.
Zeekreeften komen over de gehele wereld voor, zowel in zoet als in zout water. Veel soorten houden het zelfs een tijdje uit op het land, al overleven ze dat niet lang. Slechts een klein aantal van alle in zee levende kreeftachtigen behoort tot deze familie.
Bak de garnalen 1-2 minuten per kant en beweeg de garnalen niet te veel. Laat gewoon liggen en keer halverwege om. Je garnaal is klaar als de binnenkant van het dikste gedeelte (het tegenovergestelde van de staart) niet meer doorzichtig is in het midden.
Gamba, eigenlijk gewoon het Spaanse woord voor grote garnaal, is in Nederland en België een begrip voor een garnaal (uit zoet of zout water; eender welke soort) die met kop verkocht wordt. Garnalen van eender welke soort zonder kop komen in de handel als scampi.
Verhit garnalen in een koekenpan.
Voeg genoeg olie toe om de bodem van een braad- of koekenpan te bedekken en plaats de pan op het fornuis. Voeg je garnalen in een effen laag toe. Bak de garnalen 2-3 minuten lang aan elke zijde.
Garnalen zijn na het verstrijken van de THT-datum niet meer voor consumptie geschikt. Garnalen kunnen 1 dag in de koelkast, op een temperatuur van 4 graden, bewaard worden. Garnalen kunnen tot 3 maanden in de vriezer bewaard worden. Ontdooi diepgevroren Garnalen in de koelkast.
Garnalen, net als de meeste andere levensmiddelen kunnen ook in de vriezer bederven. Vis is wat dat betreft best wel kwetsbaar. Zijn de garnalen verbleekt, ruiken ze naar vis, of zijn ze na het ontdooien slijmerig, dan moet je de garnalen niet meer gebruiken. De garnalen zijn dan meestal bedorven.
Bacteriën in vis
Stinkende vis wordt niet gegeten. Daarom is bedorven vis nauwelijks een gevaar voor de volksgezondheid. Verder geldt dat eventuele aanwezig bacteriën en virussen tijdens het koken worden gedood.
Eerder onderzoek van Elwood had al aangetoond dat garnalen en heremietkreeften op pijnprikkels reageren. Dit experiment was zo ontworpen dat het verschil tussen pijn en reflex duidelijk was. Het fenomeen dat een pijnervaring leidt tot een reflex heet nociceptie.
Garnalen hoeven hier niet in te kiezen want het hart van een garnaal bevindt zich namelijk in zijn kop. Waar hij ook naartoe gaat, hij volgt altijd zijn verstand én gevoel! Niet alleen zijn hart zit in zijn kop maar ook alle andere vitale organen zitten daar.
Garnalen zijn een lekkere, magere proteïnebron en ook nog eens heel eenvoudig klaar te maken. Beperk het echter wel tot maximaal twee keer per week. Door het zorgvuldig klaar te maken, en slechts in kleine hoeveelheden te eten, kan garnaal dus een prima onderdeel zijn van een gebalanceerde voeding.
Toch is de voedingswaarde van kibbeling niet enorm slecht. 100 gram kibbeling bevat zo'n 220 calorieën en maar liefst 24,5 gram eiwit en 13,8 gram vet. Daarnaast bevat deze gefrituurde snack ongeveer 13 gram koolhydraten en 1 gram vezel. Door deze hoge hoeveelheid eiwitten is kibbeling een best gezond tussendoortje.