Aan het einde van de vastentijd, met Pasen dus, werden deze eieren dan ook in grote getale genuttigd. Daarnaast heeft het ei ook een symbolisch karakter. Het ei drukt voor Christenen de hoop op nieuw leven uit. Dit symboliseert ook het nieuwe leven van Jezus na het herrijzen uit zijn dood.
In de vastentijd tussen Aswoensdag en Pasen mochten er lang geleden geen vlees en geen eieren worden gegeten. Daarom beschilderden mensen de eieren die in die tijd werden gelegd. En op Paaszondag mochten er eindelijk weer eitjes worden gegeten.
Omdat er tijdens de vastenperiode geen eieren gegeten mochten worden, lag er aan het einde van de vastentijd een stapel met eieren om gegeten te worden en dit deden de mensen dan ook graag! Het eten van chocolade is hier ook bijgekomen, vandaar de combinatie: chocolade eieren!
Een Paaskip ligt meer voor de hand. Zowel eieren als hazen staan symbool voor vruchtbaarheid en nieuw leven. Waarschijnlijk komt het idee van de paashaas van vogels die hun eieren in verlaten nesten van hazen legden.
Met Pasen werd dan weer volop ei gegeten. Soms werden de eieren versierd met rode kleurstof, symbolisch voor het bloed van Jezus. Inmiddels is dat verbasterd tot chocolade-eieren in gekleurde papiertjes. Dat eten van eieren om te vieren dat het Pasen is, is vervolgens gekaapt door de commercie.
De paaseieren waren al ver voor het christendom in beeld.Destijds werden er eieren in de akkers gestopt om zo, volgens hen, de grond vruchtbaar te maken. Ze staan namelijk symbool voor vruchtbaarheid en dat wordt gekoppeld aan de lente. Het stond in teken voor nieuw leven aan het begin van de lente.
De paashaas komt volgens negentiende-eeuwse aannames voort uit een Germaanse traditie voor het vieren van de lente en het nieuwe leven. De haas speelt een prominente rol in paassprookjes. Hij is, naast eieren, een belangrijk attribuut van het niet religieus paasfeest.
Zonder licht en zonnestralen zou op aarde geen leven en vegetatie mogelijk zijn. Geel verbinden wij met lente, voorjaarszon en nieuw leven. Kuikentjes zijn geel omdat ze dezelfde kleur hebben als de dooier die hen in het ei tot voedsel heeft gediend. Geel is een paaskleur bij uitstek.
Oorsprong. De term Pasen heeft zijn oorsprong in het joodse Pesach, de joodse viering van de uittocht uit Egypte. Tijdens het Eerste Concilie van Nicea (325) zijn de data van beide feesten officieel ontkoppeld.
Haas, ei en kip
Hier ligt de oorsprong van het paasei en de paashaas. De haas aan de voeten van de godin Ostara was volgens de overlevering eerst gewoon een … kip. Ostara, de godin van de vruchtbaarheid en de lente zou een kip gehad hebben met een lastige gewoonte: het beestje verborg de eieren voortdurend.
In de Duitse folklore was het konijn verbonden met het christelijke idee achter Pasen: het eeuwige leven. Waarom? Omdat konijnen werden geboren met hun ogen open en daardoor geloofden mensen dat ze altijd “wakker” waren geweest.
Een van de verhalen over de paashaas, vindt zijn oorsprong in de Middeleeuwen in Duitsland. De mensen geloofden destijds namelijk dat de haas een aardse verschijningsvorm was van de godin Eastra. Zij is de godin van de lente en van de vruchtbaarheid. Na verloop van tijd werd de haas gelinkt met Pasen en eieren.
Het ei staat symbool voor de vruchtbaarheid en daarom worden de paaseieren juist in de lente veel gegeten. Daarnaast mochten Christenen, vanwege de Vasten, in de tijd voor Pasen geen vlees en eieren eten. Vanaf Pasen mochten ze weer lekker genieten van een (paas)eitje.
En de christenen, die hebben Pasen! En daar hoort dus een ei bij. Trouwens, een ei is ook een mooi symbool voor de lente, een nieuw begin. O, en dan nog iets: Wij hebben natuurlijk ook nog de paashaas.
Bij typisch Pasen hoort eten zoals broodjes, wentelteefjes, eiergerechten, gevulde kip, asperges, beenham of lamsvlees. Voor ieder moment van de dag hebben we de lekkerste paasgerechten voor je.
"Er zitten heel veel goede voedingsstoffen in." Het Dagblad van het Noorden meldde vorige week dat wij Nederlanders tijdens Pasen ongeveer 35 miljoen eieren eten.
In veel Europese landen, is de naam Pasen afgeleid van het joodse festival “Passover”. Zo heet het in het Frans bijvoorbeeld Paques, in het Grieks Pascha en in het Italiaans Pasqua. In Engels sprekende landen wordt de naam “Easter” gebruikt, wat weer afstamt van de heidense godin Eostre.
Voorafgaande aan Jezus' dood volgens de Evangeliën
In waarschijnlijk zijn 33e levensjaar werd Jezus van Nazareth net voor het joodse paasfeest door Judas Iskariot, een van zijn volgelingen, met een kus verraden en door een groep van Romeinse soldaten, hogepriesters, oversten en tempeldienaars gearresteerd.
Pasen wordt door vele mensen bij uitstek als een christelijke traditie beschouwd. Toch kent het feest zijn oorsprong in het joodse Pesach en heeft het in de loop der eeuwen ook aardig wat heidense elementen overgenomen, waaronder de traditionele paaseieren en de bijbehorende paashaas.
Paars: (violaceus) – als kleur van bezinning en ingetogenheid tijdens de adventstijd en de vastentijd oftewel veertigdagentijd (de 40 dagen vóór Pasen). Paars kan ook gebruikt worden in de missen en officies voor de overledenen.
Paars wordt gebruikt tijdens de advent en de vastentijd en op andere boete- en voorbereidingsdagen. Bij uitvaarten komt paars ook steeds vaker voor in plaats van zwart. Paars staat symbool voor boete, inkeer en voorbereiding.
Rood - op Palmzondag; Goede Vrijdag; Pinksterzondag; op feestdagen rond het lijden van Jezus Christus; op feesten van de Apostelen, de Evangelisten en martelaren.
Het verhaal van de paashaas vindt zijn oorsprong in Duitsland, nog voordat het Christendom hier een rol speelde, zo vertelt onderzoeker en schrijver Kevin Shortsleeve, verbonden aan de Christopher Newport University.
In sommige katholieke landen, waaronder België en Frankrijk, gaat de legende dat op de avond van Witte Donderdag klokken met paaseitjes en paaschocolade Rome verlaten. Daar werden ze aan het einde van de vastentijd door de paus gezegend en verkondigden ze al luidend de verrijzenis van Christus op Paasmorgen.
Symbool van de haas
Pasen is de afgelopen jaren steeds meer een feest van lente geworden, en de paashaas is daar onderdeel van geworden. Maar ook in de tijd van Jezus was de haas geen onbekende. In die tijd stond de haas voor dood en wedergeboorte (en dat klinkt best bekend toch?).