Mannetjesdolfijnen reageren in omstandigheden van agressie op elkaar om waarschijnlijk dezelfde reden als de mens: onenigheden tussen vrienden en strijd om de vrouwtjes. Handelingen in agressiviteit kunnen zo intens worden dat getroffen dolfijnen soms verbannen worden als resultaat van een verloren gevecht.
Wetenschappers hebben gesuggereerd dat dolfijnen het zwemmen naast mensen “ongelooflijk stressvol” vinden en vonden bewijs dat het hun gedragsroutines verstoort. Naast vijandigheid tegenover mensen staan dolfijnen er ook om bekend dat ze zich soms extreem gewelddadig gedragen tegenover andere dieren in de zee.
Dolfijnen zijn erg intelligent en sociaal, in het wild hebben zij veel contact met hun soortgenoten, zijn zij regelmatig aan het jagen en hebben hele kustgebieden als speelomgeving. In gevangenschap hebben zij dat niet. Sociale omgang is beperkt tot een aantal bassin-genoten.
Dolfijnen kunnen niet verdrietig of boos kijken, zoals wij dat kunnen. Ze hebben altijd een lachende bek. Ook als de dolfijn verdrietig dan wel boos is, of pijn heeft.
Miljoenen toeristen bezoeken jaarlijks dolfinaria, zich niet bewust van de mishandeling en het leed dat schuilgaat achter de dolfijnen shows. Dolfijnenshows staan echter in de top 5 van 's werelds wreedste attracties met wilde dieren.
In gevangenschap worden ze echter vaak gedwongen om rondjes te zwemmen, wat ernstige gezondheidsproblemen kan veroorzaken, zoals stress, spijsverteringsproblemen en huidirritatie . Een ander belangrijk probleem met gevangenschap is de impact die het heeft op het sociale leven van dolfijnen.
Wat is er aan de hand? Het Dolfinarium opereert onder een dierentuinvergunning. Om die vergunning te behouden, moet het park aan een aantal voorwaarden voldoen, maar in 2017 sprak de minister al met het Dolfinarium, omdat zij vond dat de shows niet meer aan deze voorwaarden voldeden.
Dolfijnen zijn meestal zachtaardig, maar soms worden ze boos. Als ze boos zijn, maken ze een luid, klappend geluid met hun kaken of slaan ze hard met hun staarten op het water . Dolfijnen zijn vaak erg behulpzaam.
Maar dolfijnen zijn en blijven wilde dieren, die regelmatig mensen verwonden met beten, snijwonden en gebroken botten. Dat doen ze niet expres, het zijn gewoon grote en sterke wilde dieren die niet geschikt zijn voor de omgang met mensen. Ook kunnen mensen ziektes op dolfijnen overdragen.
Dit omvat gedragingen zoals elkaar achtervolgen en de andere dolfijn met hun borstvinnen wrijven — waarvan men denkt dat het genegenheid uitstraalt — en zelfs seksueel gedrag, zoals hun penissen tegen elkaar drukken. Zachtjes bijten is een van deze pro-sociale gedragingen.
Zwemmen met dolfijnen is te risicovol voor mens en dier, dolfijnen zijn en blijven immers wilde dieren. En dus brengt zwemmen met dolfijnen bepaalde risico's met zich mee.
Dolfijnen zijn sociale en zeer intelligente dieren en leven graag in groepen, soms met wel meer dan 100 anderen. Soms zijn ze ook te vinden tussen andere soorten, en zwemmen ze lange stukken samen met walvissen. Dolfijnen communiceren met elkaar door klik- en fluittonen.
Dolfijnen hebben iets slims bedacht wanneer ze slapen. Omdat ze onder water slapen en ze af en toe boven moeten komen om adem te halen, slapen hun hersenhelften om de beurt. Daarbij houden dolfijnen één oog open tijdens hun slaap zodat ze waakzaam zijn voor gevaar.
Blijf op een veilige afstand van 50 meter (ongeveer zo veel als vier stadsbussen achter elkaar).Houd huisdieren aangelijnd en bel de dierenambulance. Gestrande dolfijnen hebben vaak medische hulp nodig van getrainde dierenartsen, voordat ze weer vrijgelaten kunnen worden.
Een haai maakt dan weinig kans om een dolfijn te pakken te krijgen. Zo'n pod heeft zo zijn voordelen, onder anderen ook wanneer ze zichzelf moeten beschermen tegen predatoren zoals haaien. Een dolfijn heeft meer kans om een aanvaring met een haai te overleven wanneer de pod samenwerkt..
Er bestaan sociale hiërarchieën binnen tuimelaarsgroepen . Tuimelaars vertonen agressie en vestigen en behouden dominantie door middel van houdingen, bijten, achtervolgen, klappen met de kaken, het slaan met hun staart op het water, het uitstoten van bubbelwolken uit hun blaasgaten en impact door middel van body-slamming in de ernstigste gevallen.
Altruïstische dieren
“Dolfijnen redden mensen in nood, omdat ze zeer onzelfzuchtig zijn. Ze reageren instinctief op een hulpbehoevend mens of ander dier, net zoals ze zouden doen bij een familielid, door ze te beschermen tegen roofdieren en naar ondiep water te leiden.”
Niet alleen voor haar maar ook voor de baby. ,,Dolfijnen zijn in het wild volstrekt onvoorspelbaar en absoluut niet te vertrouwen in de buurt van een zwangere vrouw of kind'', aldus een wetenschapper.
Dolfijnen zijn sluw
Ze zijn uiterst intelligent, speels en sociaal, maar soms ook erg sluw. Dolfijnen kunnen namelijk bendes vormen, die anderen nietsontziend treiteren en zelfs martelen. Ze herkennen zichzelf in de spiegel en begrijpen het aanwijzen van een voorwerp door een mens.
Toen in december 1994 twee mannelijke zwemmers, Wilson Reis Pedroso en João Paulo Moreira , Tião lastigvielen en mogelijk probeerden te bedwingen op een strand van Caraguatatuba, brak de dolfijn de ribben van Pedroso en doodde Moreira, die later dronken werd teruggevonden.
Wereldwijd leven 3.000 dolfijnen in gevangenschap voor entertainment. Ze worden gedwongen om in dolfinaria of attractieparken kunstjes te doen of interacties te hebben met mensen. Ook in Nederland leven er nog dolfijnen in gevangenschap in het Dolfinarium.
Uitgebreid wetenschappelijk bewijs ondersteunt het idee dat dolfijnen een breed spectrum aan emoties bezitten, waaronder empathie . Empathie en altruïstisch gedrag worden beschouwd als geavanceerde emotionele vermogens. In hun natuurlijke omgeving komen dolfijnen verschillende ervaringen en kansen tegen die hun emotionele behoeften vervullen.
In het Dolfinarium hoeven de dieren niet te jagen op hun voedsel of vluchten voor vijanden. De tijd die ze daar in de natuur mee kwijt zijn moeten we dus op een andere manier invullen. Het is daarom noodzakelijk om de dieren fysiek en mentaal uit te dagen.
Niet zien maar horen
Dolfijnen herkennen elkaar doordat elk dier zijn eigen 'fluitje' heeft. Ze gebruiken het om elkaar te roepen. Om eten te kunnen vinden gebruiken dolfijnen hun oren in plaats van hun ogen. Vanuit hun kop kunnen dolfijnen hoge pieptonen uitzenden die weerkaatsen tegen bijvoorbeeld een vis.
Familiebanden die (door kunstmatige inseminatie) ontstaan, worden in dolfinaria regelmatig onnatuurlijk vroeg verbroken door dieren in verschillende bassins te huisvesten of tussen dolfinaria uit te ruilen. Het water in sommige dolfinaria bevat ook wel chloorverbindingen wat geenszins op zeewater lijkt.