Ambities voor veel verdere ruimtereizen spelen daar een rol in. Sinds de laatste Apollo-missie in 1972 kreeg de maan geen bezoek meer van mensen. NASA plant daar snel verandering in te brengen. Loopt alles volgens plan, dan zullen in 2025 opnieuw astronauten het stoffige maanoppervlak betreden.
Dat we sinds 1972 niet meer op de maan zijn geweest, komt vooral door een gebrek aan politieke wil. De techniek is sinds 1969 enorm vooruitgegaan. Ook de ambities groeien: er bestaan plannen voor bemande missies naar Mars en verder.
Onderzoek. Al meer dan 60 jaar proberen landen ruimtevaartuigen en mensen op de maan te laten landen. Ze willen er graag onderzoek doen.
' De Amerikaanse astronaut Neil Armstrong sprak deze iconische woorden toen hij in 1969 als eerste mens voet zette op de maan. Inmiddels zijn we vele jaren verder en zijn er twaalf mannen op de maan geweest. Hoe kwam de eerste maanlanding in 1969 tot stand? Hoe werkt een reis naar de maan?
NASA stelt bemanning Artemis II voor: deze drie mannen en een vrouw zullen in 2024 rond de maan vliegen. Toch staat er ook dit jaar een hoogtepunt op de agenda. Eind 2024 zullen 4 astronauten een rondje rond de maan vliegen.
De bemanning van Artemis II bestaat uit vier astronauten: commandant Reid Wiseman, piloot Victor J.Glover, ladingspecialist Christina Koch en missiespecialist Jeremy Hansen .
De Aarde zal de Maan niet verliezen, althans niet door getijdewerking.
“De reden is dat de ruimte – NASA's favoriete plek – een verre, vijandige en levenloze plek is. Het onderzoek ernaar levert weinig grote ontdekkingen en een overdaad aan gehypede claims op,” schreef socioloog Amitai Etzioni over de ongelijkheid in Issues in Science and Technology.
Tijdens de Koude Oorlog was de Sovjet-Unie het eerste land dat erin slaagde om zacht op de maan te landen. Dat lukte met de missie Luna-9 in 1966. In 1976 bezocht de Sovjet-Unie de maan voor het laatst. Als onafhankelijk land is Rusland er nog nooit geweest.
De meeste astronauten zijn mannen. Ook heeft er nog nooit een vrouw op de maan gestaan. In 1963 wordt de eerste vrouw de ruimte in geschoten: de Russische Valentina Teresjkova.
De redenen om te gaan variëren van wetenschappelijke kennis en technologische vooruitgang tot het vooruitzicht op toegang tot potentieel bruikbare hulpbronnen op de maan en politieke of economische waarde .
Maar waarom vliegt de mens opnieuw naar de maan? Het gaat onder andere om internationale samenwerking en nationaal aanzien. Voor de VS is het Artemis-programma een manier om zichzelf in de ruimte steviger dan ooit op de kaart te zetten, zeker nu China en Rusland maanmissies uitwerken.
Al sinds de jaren 50 zijn er plannen gemaakt voor mogelijke missies, die meestal 10 tot 30 jaar in de toekomst zouden moeten plaatsvinden, maar tot op heden is er nog nooit een bemande ruimtereis naar Mars ondernomen.
Ja, naar 1969 om precies te zijn. De astronauten Neil Armstrong en Buzz Aldrin zetten toen als eerste mensen ooit een stap op de maan. Het was het resultaat van jarenlang onderzoek doen en heel veel testen. De afstand tussen de aarde en de maan is erg groot, bijna 400.000 kilometer.
Het punt is dat het nog steeds heel moeilijk is om op de maan te landen omdat er geen atmosfeer is (geen wrijving die je afremt) en tijdens de landing moeten ze de beste plek kiezen om te landen (geen grote rotsen, wilde hellingen, etc.). Het zal binnenkort "veel makkelijker" worden met technologie zoals LRA (Laser Retroreflector Array).
Als je met een ruimteschip naar de maan wilt reizen dan duurt dat zo'n drie dagen. In 1969 zijn er voor het eerst mensen geweest: Neil Armstrong en Buzz Aldrin van de Apollo 11-missie. Het oppervlak van de maan bestaat uit een soort zand gemaakt van verpulverde rotsen.
Het was de eerste keer dat de Chinezen op de Maan landden en tevens de eerste keer in 37 jaar dat een ruimtevaartuig een zachte landing op de Maan maakte. De geplande landingsplaats was Sinus Iridum, een met lava gevulde krater met een diameter van 249 km. De landing vond uiteindelijk plaats op Mare Imbrium.
Dit werd gevolgd door Apollo 7, 8, 9 en 10 bemande vluchten die bewezen dat de capsule, LEM en de vlucht van en naar de maan en de baan om de maan allemaal werkten zoals gepland. Helemaal niet. We landden twee astronauten in 1969. De Russen hebben geen bemande voertuigen geland.
Maar het grootste probleem is de veiligheid. De NASA stelt zichzelf heel hoge veiligheidseisen." Tot en met 1972 waren die eisen een stuk minder streng. Eigenlijk ging het met Armstrong in 1969 maar net goed.
Het was in januari 1960 - 9 jaar voordat de eerste mens een stap op de maan zette - dat de Zwitser Jacques Piccard en de Amerikaan Don Walsh de bodem van de Challengerdiepte bereikten, het diepste punt van de aardbol, aan boord van de bathyscaaf Trieste, op 10.916 meter. En wat een verrassing!
De National Aeronautics and Space Administration (NASA) begon in 1958 met het onderzoeken van de diepzee, maar stopte in 1978 of 2014 met het onderzoeken van oceanen vanwege een onbekende, mysterieuze ontdekking.
De NASA heeft fosfor gevonden in de oceaan van Enceladus, een maan van Saturnus. Fosfor is het zeldzaamste element dat nodig is voor leven. Zes elementen zijn essentieel voor het leven zoals wij dat kennen: koolstof, waterstof, zuurstof, stikstof, fosfor en zwavel.
Zo'n hemellichaam krijg je niet zomaar vernietigd. Over nog eens 4,6 miljard jaar, wanneer de zon het einde van zijn leven nadert en begint op te zwellen tot een rode reuzenster, zal de aarde er nog steeds zijn. Alleen is er dan natuurlijk geen leven meer mogelijk.
Zelfs met de huidige hoge terugtrekkingssnelheid is het onwaarschijnlijk dat de Maan de Aarde ooit helemaal zal verlaten . De eigen rampzalige ondergang van de Zon zal waarschijnlijk lang voordat dat gebeurt ingrijpen, in ongeveer 5-10 miljard jaar.
Een groep experts schrijft in het vooraanstaande wetenschappelijk tijdschrift Nature dat de planeet een kantelpunt nadert. In 2025 is de helft van alle landvrije massa in gebruik. De geschiedenis zou leren wat er dan volgt: veranderingen op ongekend grote schaal.