Een kind wil gezien worden en zal dit desnoods willen bereiken door negatief gedrag te laten zien. Meestal omdat ze dan vrijwel zeker zijn van een reactie, en dus aandacht krijgen. Sommige kinderen laten negatief gedrag zien omdat het voor hen dan in elk geval weer voorspelbaar en dus veilig is.
Wanneer een kind zo vaak negatieve aandacht vraagt, is er een soort patroon ontstaan. Met die negatief sfeer als gevolg. Dat kun je doorbreken door bewust momenten van positieve aandacht te creëren. Geef je kind de volle aandacht door samen iets leuks te gaan doen.
Vaak zie je dat kinderen thuis negatieve aandacht gaan vragen als ze zich vervelen en geen échte aandacht krijgen. Dan gaan ze negatieve aandacht vragen door negatief gedrag te vertonen en door ruzie te maken. Belangrijk is dus om in ieder geval zelf het voortouw te nemen met voldoende positieve aandacht.
Jonge kinderen kunnen nog niet goed praten over hun gevoelens. Daarom uiten ze hun frustratie soms in dwingend, boos, brutaal, opstandig of agressief gedrag. Als kinderen ouder worden, leren ze steeds beter op andere manieren met hun emoties om te gaan. Voor sommige kinderen is dat makkelijker dan voor anderen.
Stuur het gesprek weg van negatieve onderwerpen
Ze willen hun verhaal doen en blijven daarbij vaak hangen in negativiteit, machteloosheid en de slachtofferrol. Laat de ander haar verhaal doen en luister met aandacht, maar laat de negativiteit niet ongebreideld doorgaan.
Pessimisten hebben negatieve verwachtingen van de toekomst. Hij lijkt soms een echte doemdenker en pessimisme kan doorslaan in sombere gevoelens.
Een belangrijke manier om iets van kinderen gedaan te krijgen is om duidelijk uit te leggen wat je van ze verwacht en daarbij een duidelijke rationale te geven. Dit is de reden waarom je het van ze verwacht. Door dit zo te doen geef je het kind de gelegenheid het doel of de regel te begrijpen en internaliseren.
We spreken van gedragsproblemen als: een kind zich dwars en opstandig gedraagt, gauw geprikkeld is en driftig wordt, anderen ergert, antisociaal gedrag vertoont (zoals liegen of stelen) of zich agressief gedraagt. het kind, de ouders of de omgeving er nadelige gevolgen van ondervinden.
Het kan verschillende oorzaken hebben dat een kind onhandelbaar wordt. Onbegrip vanuit de ouders, de komst van een jonger broertje of zusje, verkeerde vrienden en ook bepaalde aandoeningen, zoals asperger of ADHD kunnen ervoor zorgen dat ouders het kind minder goed begrijpen en begeleiding in de ontwikkeling.
Kinderen met ODD dagen andere kinderen en volwassenen vaak uit met hun gedrag. Ze laten gedrag zien waarvan ze weten dat anderen daar boos of verdrietig om worden. Ze zoeken voortdurend de grenzen op van de mensen in hun omgeving. Ook kunnen ze mensen tegen elkaar uitspelen.
Kortom, negeren doe je zo
Kijk je kind niet aan en zeg niets tegen je kind. Houd vol zolang het gedrag duurt. Geef positieve aandacht zodra het gedrag is gestopt. Bij gevaarlijk gedrag en ongewenst gedrag dat je echt niet aanvaardbaar vindt, grijp je wel direct in.
Elk kind en elke volwassene zal anders reageren op een bepaalde hoeveelheid aandacht. Als je een kind teveel aandacht geeft verwachjten ze ze dat vaak later ook van anderen en krijgen zoveel teleurstelling te verdragen die in het erhste geval tot depressies kunnen leiden.
Kinderen vragen aandacht omdat ze gezien willen worden.
Dat is een basisbehoefte. En soms krijgen ze die aandacht niet. Of ze krijgen de verkeerde aandacht. Wat belangrijk is bij aandacht geven is dat je echte aandacht geeft.
Ouders of opvoeders geven het kind bijvoorbeeld structureel te weinig, slechte of onregelmatige voeding. Er wordt ook gesproken van verwaarlozing als ouders het kind niet adequaat kleden, bijvoorbeeld in vuile kleren laten rondlopen of in de winter nog in een T-shirtje buiten laten lopen.
Kinderen van 5 jaar worden zich steeds bewuster van hun eigen 'ik'.Daarnaast ontwikkelen ze empathie, ze kunnen zich steeds beter inleven in anderen. Je kunt dit zien doordat ze bijvoorbeeld andere kinderen troosten. Tegelijkertijd zijn peuters nog erg egocentrisch, waardoor ze elkaar bijvoorbeeld duwen.
Kinderen met ADHD hebben extra regelmaat, structuur en duidelijkheid van hun omgeving nodig. En vooral positieve aandacht. Het is daarbij belangrijk om per situatie te bekijken wat de behoefte van het kind is.
Een onderzoek liet bijvoorbeeld zien dat ouders van kinderen die later ADHD hadden ontwikkeld, al meer zorgen deelden toen hun kind 18 maanden oud was vergeleken met ouders van kinderen zonder ADHD. Toch wordt de diagnose meestal pas rond de leeftijd van 6 jaar gesteld.
Uit erfelijkheidsonderzoek blijkt dat ADHD voor ongeveer 70% erfelijk bepaald is; de kans dat iemand ADHD heeft, is verhoogd als ouders en/of broertjes en zusjes deze stoornis ook hebben. Omgevingsfactoren (zoals roken en/of drinken tijdens de zwangerschap) kunnen ook leiden tot een verhoogde kans op ADHD bij het kind.
Zulke kinderen doen niet alleen dingen als vechten, pesten en intimideren, maar voelen daarnaast ook weinig wroeging als ze iets verkeerd doen, trekken zich niets aan van de gevoelens van anderen en tonen weinig emoties. Een ander kenmerk is dat het hen koud laat hoe ze presteren op school.
De boosheid verdwijnt, maar als het opstandig en agressief gedrag vaker voorkomt en langer duurt, dan kan er sprake zijn van ODD. Dit is de Engelse afkorting voor Oppositional Defiant Disorder. In het Nederlands vertaald betekent dit Oppositioneel Opstandig gedrag of Oppositioneel-opstandige gedragsstoornis.
Een kind met een oppositioneel-opstandige gedragsstoornis (odd) is opstandig, dwars, driftig en zeer moeilijk opvoedbaar. De afkorting odd komt van de Engelse term oppositional defiant disorder. Bij odd is er sprake van zowel gedrags- als stemmingsproblemen.
1. Strong willed, waar herken je dit aan bij een kind? Als jouw kind heel volhardend kan zijn en een zeer duidelijke eigen mening heeft dan kan het zijn dat jouw kind strong willed is. Hiermee doelen we op kinderen die graag zelf bepalen en goed weten wat ze willen.