Om drinkwater te maken van zoet water zijn vaak nog veel kostbare bewerkingen nodig. Drinkwater geproduceerd uit zeewater is dus zeer kostbaar. Bovendien moet het drinkwater worden getransporteerd naar verschillende vaak ver gelegen locaties.
Zeewater bevat diverse zouten in opgeloste toestand en is daarmee ongeschikt als drinkwater. Het zoutgehalte of saliniteit wordt in promilles (‰) uitgedrukt. In 1 liter zeewater komen gemiddeld de volgende hoeveelheden zouten voor: 24 gram natriumchloride (NaCl)
Drinkwater maken van zeewater kost veel energie
Ondanks de beschikbare technologie produceren we in Nederland geen drinkwater uit zeewater. Terwijl dat in andere delen van de wereld, zoals Noord-Amerika en het Midden-Oosten, wel gebeurt.
Het proces van ontzilting door omgekeerde osmose via membranen is de veel gebruikte oplossing voor de drinkwatervoorziening uit zeewater of brak water. Dit proces maakt gebruik van hogedrukpompen en halfdoorlaatbare membranen om zoet water te creëren.
In Nederland wordt er geen drinkwater uit zeewater gewonnen. De energie-intensieve ontzilting van zeewater kan hier niet concurreren met de gebruikelijke winning van drinkwater uit zoet oppervlakte- en grondwater.
Het zout verwijderen uit zeewater heet 'ontzilting'. Eerst wordt het zeewater gekookt. Als het zeewater lang genoeg gekookt wordt, blijft al het zout op de bodem achter terwijl het zoete water verdampt. Deze waterdamp wordt opgevangen en afgekoeld.
Winnaar van De Gouden Kraan
Het Oostenrijkse water kwam met een 7,8 als winnaar uit de bus. Het Nederlandse kraanwater eindigde met een 7,1 op de tweede plaats. De deskundige jury beoordeelde het water op verschillende aspecten, zoals smaakintensiteit, mondgevoel en afdronk.
Zo zegt hoogleraar watermanagement Kees van Leeuwen van Universiteit Utrecht dat het duur is om oceaanwater te ontzilten. En dat de benodigde materialen niet duurzaam zijn, waardoor een gedeelte van het effect weer wordt opgeheven. Reinoud Feenstra: ,,Het kost tussen de 1 en 2 euro per 1.000 liter water.
Dit kan je niet drinken. Water waar geen of heel weinig zout in is opgelost, is zoet water. Maar 2,5 procent van al het water op de planeet is zoet. Het grootste gedeelte van dit zoete water is bevroren en niet drinkbaar.
De droogte neemt af. Hoewel er regionaal nog grote verschillen zijn, is er landelijk geen sprake meer van een grotere vraag dan aanbod van zoet water. Daarom wordt nu overgegaan van het niveau 'feitelijk watertekort' (niveau 2) naar 'dreigend watertekort' (niveau 1).
Zoet water, drinkwater
Om drinkwater te maken van zoet water zijn vaak nog veel kostbare bewerkingen nodig. Drinkwater geproduceerd uit zeewater is dus zeer kostbaar. Bovendien moet het drinkwater worden getransporteerd naar verschillende vaak ver gelegen locaties.
Filtratie is een scheidingsmethode die wordt gebruikt om in principe vloeistof-vaste mengsels te scheiden. Verdamping wordt ook gebruikt om zouten uit zeewater te halen, (2020). Scheiding van zand, ijzer en zout. Ook de methode indampen maakt gebruik van verschillen in kookpunten.
De Britse onderzoekers hebben een oplossing bedacht. Zij ontwikkelden een zeef van grafeenoxide om het zout uit zeewater te filteren. Daarmee kan zeewater wel worden omgezet in drinkbaar water. De onderzoekers publiceerden hierover deze week een artikel in het tijdschrift Nature Nanotechnology.
Zeewater heeft in vergelijking met keukenzout meer mineralen, maar is voor de dagelijkse consumptie veel te zout en dus af te raden. Zoals Stieger uitlegt: het voedsel dat je kookt neemt maar een klein deel van het zout in het water op, schommelend tussen 4 en 14%.
Uit die modellen blijkt dat haaien (en roggen) in zout water minder goed blijven drijven. Wanneer een haai wil voorkomen dat hij zinkt, kan hij twee dingen doen. Hij kan zich actiever inzetten om hoogte te houden (maar het nadeel is dat dat veel energie kost). Of hij kan een grotere lever ontwikkelen.
“Als je via een slok een bacterie binnenkrijgt, kan je kort erna - in de namiddag of 's avonds - beginnen overgeven of ernstige diarree krijgen. Dat is een reactie van je lichaam. Het zet zich schrap tegen de bacteriën uit het zeewater komen. Deze klachten drogen het lichaam bovendien extra uit.
Het water dringt als het ware door naar buiten. De vis moet dus drinken om het vochtgehalte op peil te houden. Zou hij niet drinken, dan droogt de vis uit. Om de hoeveelheid water op het juiste niveau te houden, moeten zoutwatervissen dus wel degelijk drinken.
Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen. Door dit proces verlies je kostbare vloeistoffen en word je nog meer gedehydrateerd! Je spieren zullen verschrompelen, je krijgt hartritmestoornissen en je zal uiteindelijk sterven van uitdroging.
Zout water is ondrinkbaar, maar volop beschikbaar. Met aanzwellende droogte in veel gebieden kan ontzouting een goede optie zijn om drinkwater te maken.
De wereld telt nu al 16.000 installaties voor ontzilting, die drinkwater halen uit de zee. Daarbij blijken ze ook enorme hoeveelheden vervuild afvalwater te produceren - zo'n 142 miljoen kubieke meter per dag - waarschuwt onderzoek door de Verenigde Naties.
Acqua di Cristallo Tributo a Modigliani is de duurste fles water. Deze glazen fles is bedekt met 24-karaats goud en is gebaseerd op kunstwerken van de overleden Italiaanse kunstenaar Amedeo Clemente Modigliani. Het water is afkomstig van Frankrijk of Fiji.
Kraanwater drinken in Turkije wordt afgeraden, niet alleen omdat het sterk gechloreerd is maar ook omdat het ziekteverwekkers kan bevatten. Drink daarom alleen water uit flessen en controleer altijd goed of een fles niet eerder is geopend (en hervuld is met kraanwater).
Leidingwater in Japan is veilig om te drinken.