Snel verveeld raken kan inderdaad aan de werking van het brein liggen, bijvoorbeeld als er sprake is van een tekort aan dopamine. Dopamine is de 'beloningsstof'. Wanneer we een prestatie verrichten, komt er dopamine vrij, wat ons een gelukzalig gevoel geeft. Hierdoor zijn we geneigd bepaalde handelingen te herhalen.
Verveling komt sneller voor als je minder zelfbewust bent. Ook speelt de mate van focus en betrokkenheid een grote rol. Iemand met ADHD zal zich eerder vervelen dan iemand die goed gefocust kan blijven. Mensen die juist veel behoefte hebben aan spanning, willen meer dan alleen het gewone alledaagse leven.
Verveling treedt op als alle dingen die leuk en interessant zijn om te doen niet kunnen of niet mogen, en men toch geen zin heeft om niets te doen. Verveling kan het gevolg zijn van een gebrek aan prikkels, bijvoorbeeld tijdens het wachten, of van bezigheden die als saai, eentonig of repetitief ervaren worden.
Verveling is een mentale staat. Mediteren is daarom een perfecte manier om daar rust in te vinden. Mediteren helpt je namelijk op een afstand naar confronterende gedachten kijken en helpt deze stillen. Het zet zaken in perspectief en kan jou juist die mentale rust geven waarnaar je op zoek bent.
Wat is vervelen? Psychologen beschouwen 'vervelen' als een emotie, vertelt Wijnand. “Het is een korte, maar zeer sterke emotie. Deze emotie kan opspelen bij een bepaalde activiteit of bij het gebrek eraan.
Letterlijk betekent bore out 'doodgaan van verveling'. Bij bore out spelen gebrek aan werkzaamheden en minder interesse voor de werkzaamheden en taken een rol. Gebrek aan motivatie en/of inspiratie leiden tot onrust, angst, onzekerheid of vermoeidheid.
Je bent moe, gestrest, prikkelbaar en hebt minder zelfvertrouwen en interesse in je omgeving. Ook kan een bore-out zorgen voor bepaald gedrag. Als je niets te doen hebt, of als jouw werk niet uitdagend genoeg is kan je veel gaan uitstellen en doen alsof je druk bezig bent terwijl jij je eigenlijk verveelt.
Onderzoek laat namelijk zien dat verveling juist heel goed voor ons is. En dan met name voor het brein, want dat krijgt in tijden van rust de kans om eindelijk weer eens aan zichzelf te werken. Je hersenen zijn namelijk bijna altijd voor jou aan het werk.
Je kunt gevoelens van angst ervaren, verdrietig zijn en depressief. Verder gaat het gepaard met een gebrek aan energie. Je voelt je futloos, moe en je hebt nergens zin in. Dit kan zich ook uiten in taken steeds uitstellen en je vaker ziekmelden.
Verveling wordt omschreven als een onaangenaam gevoel van lusteloosheid, van desinteresse, van hangerigheid, grenzend aan ergernis. Verveling kan bij eender wie eender wanneer optreden. Het is met andere woorden een erg universele emotie.
De eerste, alledaagse verveling, wordt gekenmerkt door voorspelbare omstandigheden waar je moeilijk onderuitkomt, zoals kerkdiensten of toespraken. Ze duren eindeloos en geven je het gevoel dat de tijd langzaam gaat. De tweede vorm is existentiële verveling, ook wel melancholie, levensmoeheid of weltschmerz genoemd.
Doen wat je zelf leuk vindt, geen rekening houden met anderen en alles in je eigen tempo. Je kunt zo'n dag(deel) doorbrengen in en rondom huis: een boek lezen, een lange wandeling maken, je favoriete maaltijd koken… Maar je kunt het ook buiten de deur zoeken.
Als je echt niets te doen hebt, kun je stille activiteiten proberen, zoals het maken van woordzoekers of het schrijven van gedachten in een dagboek. Maar vergeet niet om je aandacht toch bij de les te houden.
U heeft het gevoel dat u geen grip meer heeft op uw situatie. Het lukt u niet meer om uw dagelijkse bezigheden goed te blijven doen. Heeft u deze klachten al een halfjaar, en bent u vooral moe en uitgeput? Dan heeft u een burn-out.
Je voelt je afgemat, uitgeteld, geradbraakt of leeg. Je voelt je extreem lusteloos of vermoeid.
Aan de hand van baanbrekend hersenonderzoek onderscheidde hij zeven oer-emoties, ook wel emotiesystemen genoemd (zie het kader onderaan). Hij noemde ze: Zoek, Spel, Lust, Zorg, Paniek/Verdriet, Angst en Woede (met hoofdletters, om ze te onderscheiden van de bijbehorende gevoelens).
Ervaar je weinig tot geen gevoelens en/of emoties, dan is er in de meeste gevallen sprake van onderdrukking ervan. Dat kan al vanaf heel jong zijn, en is doorgaans totaal onbewust. Vrouwen hebben vaker een probleem met het toelaten van boosheid, mannen met het toelaten van verdriet.