Waarom is de lucht dan blauw? Dat heeft alles te maken met de verstrooiing van licht. Dit houdt in dat de lichtdeeltjes van de zon in de atmosfeer botsen met luchtmoleculen en daardoor in alle richtingen weerkaatst worden. Maar niet elke kleur uit het zonlicht verstrooit op dezelfde manier.
De kleur van de lucht wordt bepaald door de lichtinval van de zon op de verschillende (lucht)deeltjes in onze atmosfeer. Al het zonlicht is wit. Wit licht is echter een samenstelling van rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet.
De kleuren van de lucht zijn het gevolg van verstrooiing, breking en buiging van zonlicht door deeltjes in de atmosfeer. Bij de zonsopgang en zonsondergang staat de zon laag aan de horizon en legt het licht leen langere weg door de atmosfeer af.
Wanneer er veel vocht in de lucht zit vindt meer verstrooiing plaats.Hierdoor is de lucht overdag minder blauw en rond zonsondergang zie je meer oranje en rode kleuren. Wolkenvelden kunnen dan extra en gevarieerde kleuren veroorzaken.
Waar kwam dat door? De gekleurde lucht werd veroorzaakt door lampen van de kassen in die regio. Bepaalde kleuren ledlampen zouden ervoor zorgen dat planten beter groeien. "Er worden vaak nog van die oranje lampen gebruikt in kassen, maar daarmee laat je veel warmte gaan.
Wanneer de zon net aan de horizon verschijnt of er net boven staat, dan wordt het blauw licht als eerste gefilterd. Al snel wordt ook het rode licht gefilterd. Als de rode variant extra sterk is tijdens een zonsopkomst, kan het zijn dat de twee kleuren blenden tot een paarse gloed.
Doordat de zon laag hangt, moet het zonlicht een lange weg afleggen voor het je ogen bereikt, vervolgt ze. "Daardoor stuit het zonlicht op tal van deeltjes in de lucht, zoals stof en waterdamp. Dat verstrooit alle kleuren, maar rood het minst. Dus dat blijft over, waardoor de lucht die rode gloed krijgt."
Volgens wetenschappers kan de lucht heel soms groen worden als er veel regenwater in de wolken zit. Dan schijnt er blauw licht door de wolken en dat blauwe licht mengt dan met rood licht van de zon. En dan kleurt de lucht dus groen.
Tegen dat het licht die grote afstand heeft afgelegd, is al het licht met de korte golflengten (blauw) reeds verstrooid en bereikt het onze ogen niet meer. Enkel het licht met de langere golflengten (rood) bereikt nog onze ogen, zodat we een rode schijn zien.
Laat ik al verklappen wat het antwoord is, voordat ik er verder op inga: als je een groene lucht ziet, betekent dat dat er veel hagel in de bui zit.
De lucht om ons heen heeft zelf eigenlijk helemaal geen kleur, maar oogt blauw vanwege de weerkaatsing van het zonlicht.
Wanneer we naar de onderkant van een wolk kijken, dan is die naargelang van de dikte van de wolk wit tot donkergrijs. Dit komt doordat een wolk voornamelijk bestaat uit waterdruppeltjes met een diameter die veel groter is dan de golflengte van zichtbaar licht (grootte-orde 20 micrometer).
Een blauwe lucht, de blauwe kleur van het hemelgewelf, wordt veroorzaakt door Rayleighverstrooiing van zonlicht gecombineerd met andere vormen van verstrooiing die een meer of minder witte kleur veroorzaken. Wat we zien is een verzameling strooilicht uit alle lagen van de atmosfeer met als achtergrond de zwarte ruimte.
's Nachts is er geen zonlicht dat de moleculen kunnen verstrooien, dus dan is de lucht zwart.
Zonder wolken, vocht en vervuiling geeft de Rayleighatmosfeer een theoretische limiet voor de blauwheid van de atmosfeer. In de werkelijke atmosfeer worden de kleuren van het zonlicht gelijkmatiger verstrooid en is de hemel minder blauw en bleker van kleur.
Als de zon hoog aan de horizon staat, wordt dit blauwe licht in alle richtingen verstrooid, waardoor de hemel zijn blauwe kleur krijgt, waar we ook kijken. Dit fenomeen, dat "Rayleigh verstrooiing" wordt genoemd, is het dominante fenomeen dat de blauwe kleur van de lucht bepaalt.
Licht van een kleinere golflengte wordt beter verstrooid dan licht van een langere golflengte. Het blauwe licht wordt dus het best verstrooid, groen al wat minder, en rood het minst van allemaal. Het resultaat: de hemel kleurt hemelsblauw.
Het blauw wordt het meest verstrooid, wat overblijft aan de hemel is de karakteristieke "gele" kleur van de zon hoog aan het firmament. Maar naarmate de zon lager aan de hemel staat, moeten de zonnestralen een langere weg afleggen door de atmosfeer.Het zonlicht wordt dus meer en meer verstrooid in alle richtingen.
De mate van verstrooiing is dan dus sterker, zo sterk dat niet alleen blauw licht wordt verstrooid, maar bijna alle kleuren, van violet tot, zeg, geel. Alleen oranje en rood licht blijven dus over, en die kleuren de Zon rood. Het is ergens wel logisch dat het blauwe licht dan niet meer in het zonlicht aanwezig is.
Rond zonsondergang krijgen wolken soms een mooie gele, oranje, roze of rode kleur. Dit komt doordat de zon dan laag aan de hemel staat en het zonlicht een lange weg door de atmosfeer moet afleggen. Het blauwe licht wordt dan hoog in de atmosfeer al geheel verspreid en zal ons niet bereiken.
De betekenis van het spreekwoord 'op een roze wolk zitten' is: een gevoel van blijheid, geluk of verliefdheid hebben. Het geeft dus een periode aan waarin je deze gevoelens zou moeten voelen. Vaak wordt dit spreekwoord gebruikt bij een verliefdheid of een bruiloft.
In cirruswolken is vaak een gekleurde ring rond de zon, een halo, te zien. Halo's en hun randverschijnselen ontstaan door breking van zon- of maanlicht in ijskristallen die hoog in de atmosfeer voorkomen. Het langzaam verdwijnen van de zon, maan of de gekleurde kring is vaak een voorbode van slechter weer.
Dit komt doordat de atmosfeer een verticale dichtheidsgradiënt vertoont: in de bovenlucht is de atmosfeer ijler dan aan het aardoppervlak (de druk daalt met 1% per 100 meter). Samen met het kleinere effect van de temperatuursgradiënt zorgt dit voor een lichtbreking die de zonnestralen rond de aarde ombuigt.
Morgenrood, water in de sloot, luidt een oude weerspreuk. Dat zou betekenen dat we in de regio op korte termijn te maken krijgen met neerslag.
Het licht dat door de atmosfeer valt, wordt geabsorbeerd door gassen en deeltjes en vervolgens in verschillende richtingen verstrooid. Daarbij worden de (korte) blauwe lichtgolven breder verspreid, waardoor het net lijkt alsof de lucht een blauwe kleur heeft.