Woorden die eindigen op -f, veranderen vaak als je het woord langer maakt. Bijvoorbeeld: een boef, twee boeven. Staat de -f voor een lange klank of een tweetekenklank?Dan verandert de -f in een -v.
Een v is een kleine letter, een f is een hoge, lange letter. Denk aan het plaatje van de lange, hoge fles. Teken de f in de fles.
De zachte medeklinkers v en z veranderen in de harde f en s.
Een Nederlands woord eindigt nooit op de zachte medeklinkers z of v. In plaats daarvan gebruiken we hun harde tegenhangers s en f.
Het is niet helemaal duidelijk waarom het meervoud van kaars niet 'gewoon' kaarzen is, maar het heeft vermoedelijk te maken met de herkomst van dit woord. Meestal krijgen woorden die eindigen op rs een z in het meervoud. Bijvoorbeeld: laars - laarzen, baars - baarzen en beurs - beurzen.
Opslagmedium dat in de computer is ingebouwd en waarop gegevens worden bewaard. Wordt ook wel een harde schijf genoemd.
We hebben een "v" en een "f" omdat deze, anders dan jij denkt, van elkaar verschillen. Ze hebben dus allebei een eigen functie en klank. De letter "v" kent in het Nederlands tegenwoordig grote overeenkomsten met de letter "f", maar wordt minder scherp uitgesproken.
Je kunt de lont gemakkelijk korter knippen als deze te lang is. Doe dit al voordat je de kaars voor het eerst aansteekt en je zult merken dat hij langer meegaat. Daarnaast zorgt het knippen van de lont ervoor dat de vlam minder flikkert.
Met een vrolijke taart met daarop net zo veel kaarsjes als de leeftijd van de jarige. De kaarsjes symboliseren 't levenslicht. Ze verdrijven ongeluk en kwaad. Vaak deden ze er nog een extra kaarsje bij om je geluk te wensen in je nieuwe jaar.
In het geval van de kaarsvlam blaas je de warme lucht weg van de kaars zodat deze warmte niet meer in contact is met de brandstof (de gesmolten was in het lont.) De warmte in het lont zelf, is bij stevig blazen te beperkt om de vlam weer op gang te krijgen.
fel – wel – vel: er is geen verschil in mondbeeld. Het woord kan alleen herkend worden in combinatie met andere woorden: De zon schijnt fel. Dat weet je wel.
Chloor kan worden uitgesproken als [chloor] en als [kloor]. Beide uitspraakmogelijkheden zijn correct.
Volgens een artikel van Marc van Oostendorp uit 1997 is het de plaats in de mond waar de klanken gevormd worden. Alle g's worden gemaakt door de achterkant van de tong iets omhoog te brengen en zo de mondholte iets te vernauwen. De luchtstroom begint door die vernauwing te bewegen en te ruisen.
Vuistregels. Sterke werkwoorden met een ij/ei-klank in het woord worden meestal geschreven met de lange ij. Zwakke werkwoorden met een ij/ei-klank in het woord worden meestal geschreven met de korte ei. Woorden die eindigen op -heid spel je altijd met een korte ei op het einde.
Zeker vroeger aten mensen bijna nooit gebak. Door gebak te serveren laat je zien dat het een feestelijke dag is. Men zei vroeger: de gasten moeten met een zoete mond naar huis gaan. Dan was het feest geslaagd.
Hoelang bestaat de traditie van het kaarsjes uitblazen al? In de vijftiende eeuw wordt in Parijs het gieten van kaarsen geïntroduceerd.
Chakra Kaarsen zijn lichtjes die ontworpen zijn voor de chakra's of persoonlijke energiepunten. Er zijn zeven verschillende soorten die ieder een speciale geur, kleur en betekenis hebben binnen de yoga en meditatie traditie. Om deze reden worden Chakra Kaarsen ook wel eens Yoga Kaarsen genoemd.
'Kaarslicht staat symbool voor de verbinding tussen hemel en aarde en wordt dan ook gebruikt om doden te gedenken. Een kaars aansteken is een middel om concreet wat te doen met iets wat zo onzeker, vaag en ongrijpbaar is als de dood. Het maakt het gemis van een dierbare tastbaar.
Het volledige alfabet
De volledige lijst ziet er overigens zo uit: Alfa, Bravo, Charlie, Delta, Echo, Foxtrot, Golf, Hotel, India, Juliett, Kilo, Lima, Mike, November, Oscar, Papa, Quebec, Romeo, Sierra, Tango, Uniform, Victor, Whiskey, X-ray, Yankee, Zulu.
De letters van het alfabet zijn: A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z.
De zachte g is taalkundig gezien een tamelijk zeldzaam verschijnsel. De stemloze palatale fricatief wordt slechts door 5% van de wereldtalen gebruikt.
In het noordelijk deel wordt de g 'hard' uitgesproken. Dat betekent dat de g altijd zonder trillende stembanden wordt uitgesproken en ook verder naar achteren in de mond wordt gevormd. De g-klank klinkt in het noorden van het taalgebied 'schrapend'.