Deze industrieën hadden toen een hoge nood aan arbeidskrachten, die door de binnenlandse markt niet gedekt kon worden. Vanaf 1922 begonnen Belgische mijnen officieel arbeiders te rekruteren in Italië; anderen kwamen spontaan naar het land. Zo groeide de Italiaanse gemeenschap aan tot ongeveer 30.000 personen.
Wat een tijdelijk plan was, werd een permanent gegeven: heel wat Italiaanse gastarbeiders bleven voorgoed in de Limburgse mijnstreek. In 2014 telde Limburg ongeveer 30.000 Italo-Belgen. Over hen schreven Genkenaars Joke Quintens en Dirk Chauvaux het nieuwe boek Ciao Limburg - Het Little Italy van bij ons.
Je wegsturen is onbeleefd in Italië, dus als jij niet om de rekening vraagt, kun je lang wachten. What is this? Wat je in de supermarkt al niet mag, accepteert de marktkoopman al helemaal niet: het vastpakken en bekijken van de koopwaar. Er zijn fanatiekelingen die zelf klappen uitdelen, hebben we vernomen.
Italiaanse mannen: echte charmeurs
Het zijn enorme flirts en ze maken dames graag het hof. Maar wat dat betreft zijn het ook echte heren; aan het einde van een date geen ongemakkelijke situaties, want de man in kwestie pakt resoluut de rekening om te betalen.
Meer dan 25.000 is van Siciliaanse afkomst. Ongeveer 2,5 % van de Belgische bevolking is van op zijn minst gedeeltelijk Italiaanse afkomst. De Italo-Belgen concentreren zich voornamelijk in de voormalige mijnstreken in de provincies Henegouwen, Luik en Limburg.
Diversiteit naar herkomst in België Op 01/01/2022 was 66,6% van de Belgische bevolking een Belg met Belgische achtergrond, 20,6% was een Belg met een buitenlandse achtergrond en 12,8% was een niet-Belg.
De grootste buitenlandse nationaliteitsgroep zijn de Nederlanders. Begin 2022 ging het om ruim 148.000 personen, wat overeenkomt met 23% van het totaal aantal personen met buitenlandse nationaliteit. Daarna volgen Roemenen, Polen, Marokkanen, Bulgaren, Italianen, Spanjaarden en Fransen.
De meeste Turken die in België wonen, komen oorspronkelijk uit de regio Emirdağ , hoewel er ook veel Turken uit Sivas zijn die hun weg naar België hebben gevonden. In 1998 woonde bijna 49,8% in het Vlaams Gewest , 25,2% in Wallonië en 25% in Brussel .
Tijdens diezelfde periode is de populatie van Marokkaanse herkomst gestegen van 1,6% naar 3,9% van de totale populatie van het land.
Aanvankelijk deed België een beroep op Spaanse en Griekse immigranten, later ook op Marokkanen en Turken. Tussen 1960 en 1973 kwamen tienduizenden Marokkanen naar België. Waren er in 1960 461 Marokkanen geregistreerd in België, in 1974 was hun aantal aangegroeid tot 40.000.
De stad blijft een sterke aantrekkingspool voor onze noorderburen, want vier jaar geleden waren ze 'maar' met 18.873. De tweede grootste groep buitenlanders zijn de Marokkanen. Al zijn ze tegenwoordig met minder dan in 2015: 11.671 tegenover 11.939, een daling met dik 2 procent.
6,3% van de Belgische bevolking is moslim. 4,5% in het Vlaamse, 4,4% in het Waalse en 22,4% in het Brusselse Hoofdstedelijk gewest. 46,0% of bijna de helft van alle moslims in België hebben een Marokkaanse migratieachtergrond. 25,5% of 1/4 een Turkse en 28,5% een andere migratieachtergrond.
De Vlamingen behoren tot de Nederlandse taal-etniciteit in België, terwijl zij formeel deel uitmaken van de Belgische natie. Nederlands is in dit geval een culturele identiteit en niet identiek met de Nederlandse staatsburgerlijke nationaliteit en past zo beter in het Groot-Nederlandse concept.
Italië is gemiddeld 4% goedkoper dan België.
Vandaag wonen er nog 40.000 mensen met Turkse nationaliteit in ons land. Ongeveer 200.000 Belgen hebben een Turkse achtergrond. De grootste Turkse gemeenschappen situeren zich in Gent, Antwerpen, Brussel en de (Limburgse) Mijnstreek. Foto van een Turkse buurt in Limburg, 1975 - 1999, Unie van Turkse Verenigingen (UTV).
Volgens de numbeo index zijn de dagelijkse kosten in levensonderhoud vergelijkbaar met Nederland. In Italië liggen de kosten iets lager. Ook als het gaat om uit eten gaan, ben je iets goedkoper uit in Italië.
Na de staatsgreep op 12 september 1980 kwamen de eerste Turken naar België om politiek asiel aan te vragen. Het betrof vooral etnische en religieuze minderheden, zoals Koerden, Armeniërs en Arameeërs.
Europa was voor Marokkanen de populairste bestemming in de vorige eeuw. De grootste concentratie van Marokkanen buiten Marokko is te vinden in Frankrijk, met meer dan 1 miljoen personen. Er zijn ook grote Marokkaanse gemeenschappen in Spanje, Nederland, België, Duitsland en Italië.
Op 1 januari 2022 telde de wettelijke Belgische bevolking 11.584.008 inwoners. Op 1 januari 2022 telde de wettelijke Belgische bevolking(1) 11.584.008 inwoners. Dat blijkt uit de officiële cijfers van Statbel, het Belgische statistiekbureau.
Zij leven grotendeels geconcentreerd in enkele gemeenten; bijna de helft woont in Brussel. Ook in Antwerpen, Vilvoorde en Mechelen wonen veel Marokkanen. De overgrote meerderheid van de Marokkaanse Belgen bezit de Belgische nationaliteit; een kleine meerderheid is in België geboren.
In België wonen ruim 111 duizend Nederlanders. Dat zijn er drie keer zoveel als andersom: in Nederland wonen 36 duizend Belgen. Het aantal Belgen in Nederland is stabiel en bevindt zich overwegend in de grensstreek en in (studenten)steden.
Begin 2022 woonden er in het Vlaamse Gewest ongeveer 5.022.000 personen van Belgische herkomst en 1.677.000 personen van buitenlandse herkomst. Het aandeel personen van buitenlandse herkomst lag daarmee op 25,0% van de totale wettelijke bevolking. In 2000 ging het om 10,0%.
Buurten met geen of nauwelijks Marokkanen zijn Molenlaankwartier, Hillegersberg-Zuid en Strand en Duin. De Turkse Rotterdammers wonen het vaakst in de buurt Afrikaanderwijk: een derde van de inwoners is van Turkse herkomst. Verder wonen er ook veel Turken in Hillesluis (30 procent) en Feijenoord (27 procent).
Twee op de drie van de Marokkanen die naar België kwamen hadden hier al familie. Slechts 32,2% is de eerste uit de familie die naar België kwam. * Waarom komen ze? 16% om te werken, 10% om te studeren, 13% om te trouwen, 10,5% om bij hun ouders te komen wonen.