Baby's ontwikkelen steeds een nieuw slaapritme en daardoor kunnen zij perioden van slapeloosheid krijgen. Hierdoor raken zij gemakkelijk oververmoeid, waardoor zij gaan vechten tegen de slaap. Onze tip: Let op de vroege tekenen van vermoeidheid, zoals geeuwen of langzamer knipperen met de oogjes.
4 maanden: De eerste slaapregressie is voor veel baby's ook meteen de meest heftige. Tijdens deze slaapregressie is je baby 4 maanden oud en verandert de slaapcyclus van je baby permanent.
Auditieve prikkels reguleren
Doe ontspanningsoefeningen met je hooggevoelige kind of lees meditatieverhaaltjes voor, masseer je kind rustig als hij/zij in bed ligt en zet een rustig muziekje op (natuurgeluiden of meditatieverhalen). Laat je kind inslapen met het geruis van bijvoorbeeld een windmolen.
Spreek met jezelf en je partner af hoelang jullie de peuter laten huilen. Een richtlijn is minimaal 3 tot maximaal 15 minuten. Blijft jouw kind huilen, loop dan terug naar de kamer en probeer je kind op een neutrale manier rustig te krijgen.
Voor sommige kinderen werkt het om ze gewoon meerdere keren terug naar bed te brengen . Voor anderen kan het effectief zijn om hem te laten weten dat als hij weer opstaat, u de slaapkamerdeur dichtdoet. Als uw kind uit bed komt, leg hem dan terug in bed en doe de deur even dicht (1 minuut om te beginnen).
Waarom wil je peuter niet slapen? Peuters willen om veel verschillende redenen niet gaan slapen 's avonds. Misschien wil je peuter niet gaan slapen omdat het nog zo gezellig is, omdat hij nog geen afscheid wil nemen van de dag, omdat er een monster onder zijn bed zit, of omdat hij bang is voor nachtmerries.
Als je peuter 2 of 2,5 jaar is kan hij of zij door een slaapregressie gaan. Je merkt dat je peuter bedtijd en dutjes weigert, humeurig is en 's nachts veel wakker wordt. De oorzaak is dat hij of zij zich ontwikkelt op taal, meer fantasie krijgt en leert over oorzaak en gevolg.
Het huidige NHS-advies beveelt aan dat u uw kleintje niet langer dan 10 minuten achter elkaar laat huilen , terwijl de cry-it-out-methode suggereert dat u wegloopt totdat het kind in slaap valt. Daarom wordt deze aanpak niet aanbevolen of onderschreven door de NHS.
Bij deze methode laat je je baby net zo lang huilen totdat hij of zij stopt en zelf in slaap valt. Je laat je kind, ongeacht de leeftijd, letterlijk uithuilen. Vroeger werd de cry it out methode veelvuldig toegepast, maar inmiddels zijn er ook veel andere manieren om je baby zelfstandig in slaap te laten vallen.
Ze raken gemakkelijk overprikkeld en geagiteerd. Ze werken graag in hun eigen tempo en volgens hun eigen systeem. Ze voelen zichzelf vaak 'anders', minderwaardig en vlug beschuldigd. Ze voelen stemmingen en emoties van anderen sterk aan (en nemen ze vaak over).
Het kan een slaapstoornis zijn, zoals slaapapneu of het rustelozebenensyndroom, of misschien wordt het veroorzaakt door een verstopte neus door allergieën, groeipijnen of jeukende huid door eczeem . Door uw kind op de hoogte te houden van medische onderzoeken, kunt u problemen identificeren die de slaap kunnen verstoren.
Niet alle hoogbegaafde kinderen hebben weinig slaap nodig, maar er is een flink aantal (ook hoogbegaafde volwassenen) dat met veel minder uren slaap toe kan dan gemiddeld. Kijk dus naar je kind.
De laatste sprong is de wereld van systemen en vindt plaats vanaf week 70. In de lastige fase van sprong 10 merk je dat je kindje alle veranderingen spannend kan vinden en vaker bij je wil zijn. Ook kan hij of zij last hebben van driftbuien en slechter slapen dan normaal.
Huilen bij het wakker worden kan verschillende redenen hebben, zoals honger, ongemak, vermoeidheid of gewoon behoefte aan aandacht. Ga je baby niet gelijk 'redden', maar neem de tijd om de behoeften van je baby te begrijpen.
Je kunt je baby een paar minuutjes laten huilen, in de hoop dat de baby zichzelf in slaap 'jengelt', maar als de baby na een paar minuten nog niet slaapt, ga dan naar je baby toe om hem te troosten. Je baby lang laten huilen is namelijk niet goed. Hij kan overstuur raken en gaat dan al helemaal niet meer slapen.
Scheidingsangst
Deze angst kan leiden tot driftbuien bij het slapengaan. Denk na over manieren om je kleintje gerust te stellen dat je misschien de kamer verlaat, maar dat je hem of haar niet verlaat. Sommige peuters reageren goed op slaaptrainingsmethoden waarbij ze in de buurt blijven of elke paar minuten even kijken tot ze slapen.
Het kan helpen om een slaapritueel te volgen en een rustige activiteit te plannen voordat het echt tijd is om naar bed te gaan. Denk aan samen douchen of in bad, of een verhaaltje lezen op de bank of in bed. Door deze rustige activiteiten komt je peuter al wat tot rust voordat het echt tijd is om te gaan slapen.
Bedtijd peuters (1-3 jaar)
Een fijne bedtijd voor peuters is meestal tussen 19.00 en 20.00 uur. Net als bij baby's is een consistente bedtijdroutine belangrijk, met activiteiten zoals tandenpoetsen, een verhaaltje voorlezen en knuffelen voordat ze gaan slapen.
De 6 maanden sprong is een hele heftige. Je baby heeft in het eerste halfjaar al ontzettend veel ontwikkeling doorgemaakt, maar vanaf de 6 maanden kan het échte denkwerk beginnen. Deze 'brein-groeispurt' kan er helaas wel voor zorgen dat je kindje ineens veel meer moeite heeft met slapen.
Tussen de leeftijd van 2 en 3 jaar maken peuters enorme sprongen in hun cognitieve, fysieke en sociale ontwikkeling. Op deze leeftijd beginnen ze hun woordenschat uit te breiden, verfijnen ze hun motorische vaardigheden en ontdekken ze de wereld om hen heen met een ontembare nieuwsgierigheid.
Ja!Het is normaal dat uw 2-jarige of 2,5-jarige veranderingen in slaap ervaart . Op deze leeftijd maken peuters een aanzienlijke ontwikkeling door. Er kunnen ook levensveranderingen plaatsvinden rond deze tijd die van invloed kunnen zijn op de slaap (bijv. een nieuw broertje of zusje, naar school of de crèche gaan, zindelijkheidstraining).
Gaat uw baby huilen als u hem in bed legt, dan kan dit komen door de verwerking van prikkels. Daarna zal hij in slaap vallen. Als uw baby na vijf minuten nog huilt, ga dan rustig naar hem toe en stel hem gerust door tegen hem te praten.
Kinderen en volwassenen die slaapkreunen hebben hier geen behandeling voor nodig. Kinderen en volwassenen hebben zelf geen last van het slaapkreunen en meestal wordt de nachtslaap er niet door gestoord. Ontspanningsoefeningen voor het slapen gaan zouden mogelijk kunnen helpen om de kans op slaapkreunen te verminderen.