Bijna altijd ruimt het lichaam dit HPV en de afwijkende cellen zelf op. Een te grote groep mensen zou onterecht behandeld worden of zich onnodig ongerust maken. Daarom ontvangen vrouwen in Nederland pas vanaf hun 30e jaar een uitnodiging. Baarmoederhalskanker ontwikkelt zich heel langzaam.
Alle vrouwen van 30 tot en met 60 jaar krijgen een uitnodiging voor het maken van een uitstrijkje bij de huisarts. Eerst wordt uw uitstrijkje alleen getest op HPV. HPV is het virus dat een klein risico op baarmoederhalskanker geeft.
Bij de meeste vrouwen zien de cellen er nog normaal uit. Dan is verder onderzoek niet nodig en krijgt u over 5 jaar weer een uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek. Ook vrouwen van 40 en 50 jaar worden in dit geval na 5 jaar weer uitgenodigd. Soms worden er in dat uitstrijkje wel ongewone cellen gevonden.
Zonder bevolkingsonderzoek wordt het meestal laat ontdekt. Dan is de behandeling moeilijker en zwaarder. Ieder jaar krijgen ongeveer 800 personen in Nederland de diagnose baarmoederhalskanker. Baarmoederhalskanker komt vooral voor bij jonge vrouwen tussen de 35 en 45 jaar.
Het is bewezen dat elke 5 of 10 jaar deelnemen meestal genoeg is om tumoren op tijd te ontdekken. Baarmoederhalskanker ontstaat vaak heel langzaam. Als er bij het uitstrijkje op 40- of 50-jarige leeftijd geen HPV is gevonden, dan volgt de nieuwe uitnodiging pas 10 jaar later.
Is een uitstrijkje pijnlijk? Het uitstrijkje duurt ongeveer 10 minuten. Sommige vrouwen vinden het uitstrijkje vervelend, maar het doet meestal geen pijn. Door het aanraken van de baarmoedermond kun je na het onderzoek wat bloed verliezen.
U kunt nog wel een paar dagen bloedverlies hebben. Zolang u bloedverlies heeft, is het beter om: geen seks te hebben; niet in bad te gaan; niet te zwemmen; geen tampon te gebruiken. U kunt gewoon douchen.
Symptomen baarmoederhalskanker
bloederige of bruinige afscheiding wanneer u niet menstrueert. bloedverlies tijdens de geslachtsgemeenschap. bloedverlies na de overgang.
Onderzoeken bij baarmoederhalskanker
Dit heet een biopsie. Met de uitslag kan de arts zien of de tumor kwaadaardig is. Dan zijn meer onderzoeken nodig, zoals een vaginaal onderzoek en soms ook nog aanvullend onderzoek zoals een MRI-scan of een CT-scan.
Een uitstrijkje van de baarmoederhals en de vagina is iedere twee jaar noodzakelijk. Dit uitstrijkje wordt getest op afwijkende cellen. Neem contact op met uw huisarts om dit te bespreken.
Van alle vrouwen vanaf 16 jaar heeft ruim 52 procent in de afgelopen vijf jaar een cervixuitstrijkje laten maken. Bijna een kwart gaf aan dat ze dit langer dan vijf jaar geleden hebben laten doen. Ruim 2 op de 10 vrouwen van 16 jaar of ouder heeft nog nooit een uitstrijkje laten maken.
Het uitstrijkje bij de huisartsenpraktijk voor het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker is gratis. Ook het controle-uitstrijkje na 12 maanden en de zelfafnameset zijn gratis. Laat u een uitstrijkje maken in het ziekenhuis bij een gynaecoloog? Dan is het onderzoek niet gratis.
Het virus is heel besmettelijk. "Het is absoluut niet zo dat mensen met HPV seksueel flink tekeer zijn gegaan. Het virus is echt heel normaal. Ook als je je hele leven slechts één seksuele partner hebt, kun je het van die partner krijgen." In de meeste gevallen is het niet ernstig als je het krijgt (zie vraag 4).
Een negatieve hrHPV-test geeft een langdurig lage kans op baarmoederhalskanker; daardoor hoeven hrHPV-negatieve vrouwen geen uitstrijkje meer te laten maken bij 45 en 55 jaar.
Hoe verloopt een uitstrijkje? De arts opent met een speculum (spreider/eendenbek) de vagina en de baarmoederhals. De arts strijkt met een borsteltje wat oppervlakkige cellen van de baarmoederhals af. Deze cellen worden microscopisch door de patholoog in het laboratorium onderzocht.
Wat is de overleving van baarmoederhalskanker? Gemiddeld zijn 10 jaar na de diagnose nog 62 van de 100 vrouwen in leven. Let op: dit zijn gemiddelde cijfers voor alle mensen met deze soort kanker. Jouw vooruitzichten kunnen anders zijn dan het gemiddelde.
De meeste vrouwen hebben geen last van klachten en weten vaak niet dat ze poliepen in de baarmoeder hebben. Als er wel klachten aanwezig zijn, zijn veel voorkomende symptomen: hevig bloedverlies tijdens de menstruatie, onregelmatige menstruaties, tussentijdse bloedingen en vaginaal bloedverlies na de menopauze.
De kanker is een ongecontroleerde groei van afwijkende of abnormale cellen in het slijmvlies van de baarmoederhals (1) (ook cervix genoemd). Hij kan zich op twee plaatsen ontwikkelen: ter hoogte van de ectocervix (3) of baarmoedermond en met het blote oog zichtbaar tijdens een gynaecologisch onderzoek.
Bij baarmoederhalskanker met uitzaaiingen naar de longen, lever of botten wordt u meestal niet meer beter. U kunt wel een behandeling krijgen om uw klachten minder erg te maken of langer te leven. Bijvoorbeeld bestraling of chemotherapie. U beslist samen met de gynaecoloog welke behandeling u wilt.
Bij Pap 2 tot en met Pap 5 kan er iets aan de hand zijn: van een onschuldige irritatie of infectie tot onrustige cellen. een voorstadium van baarmoederhalskanker, of toch baarmoederhalskanker. Als je een afwijkende uitslag krijgt, onderzoekt een gynaecoloog eerst hoe het weefse1 in je baarmoederhals eruitziet.
Is HPV een soa? Ja. Je kunt HPV krijgen en doorgeven door seks. Dus als de penis in de vagina of anus gaat.
Ja, vertel je arts dat je nog maagd bent. Je arts houdt daar rekening mee door bij het onderzoek een kleinere eendenbek te gebruiken. Baarmoederhalskanker wordt veroorzaakt door HPV, het humaan papillloma virus. Als je nog nooit seksueel actief was, is de kans op een HPV-besmetting uiterst klein.
De uitslag wordt uitgedrukt in PAP-scores: PAP 1: er zijn geen afwijkende cellen gevonden. PAP 2: er zijn enkele afwijkende cellen gevonden, maar een aanvullend onderzoek bij de gynaecoloog is niet nodig. De cellen herstellen zich vanzelf.