Als je slaapt, ontspant je lichaam helemaal. Bij slaap-apneu wordt de keel dan zo slap, dat er te weinig lucht doorheen kan. Daardoor kan er even geen lucht in of uit de longen. De ademhaling stopt dus even.
Slaapapneu komt in de meeste gevallen door een blokkade van de luchtwegen, de zogeheten obstructieve slaapapneu (OSAS). Bijvoorbeeld doordat de tong of het zachte verhemelte naar achteren zakt. Maar de ademhaling kan ook stoppen doordat de hersenen geen signaal geven dat u moet ademhalen.
Vaak ontstaat disfunctioneel ademen naast of ten gevolge van een ander probleem bijvoorbeeld astma, COPD, een doorgemaakte longontsteking of longembolie. Het kan ook na een operatie of een trauma optreden.
De belangrijkste symptomen van slaapapneu zijn luid snurken, ademstops tijdens de slaap, vermoeidheid overdag en concentratieproblemen.
Een polygrafie is de meest gebruikelijke slaapregistratie bij verdenking op het slaap apneu syndroom. Dit onderzoek geeft een indruk van de hoeveelheid apneus tijdens de nacht en de gevolgen hiervan op het nachtelijke zuurstofgehalte in het bloed. De slaapregistratie vindt thuis of in het ziekenhuis plaats.
Slaapapneu wordt gezien als een chronische ziekte. Afhankelijk van de oorzaak is slaapapneu een aandoening die de rest van je leven bij je blijft. Blijkt de oorzaak een obstructie van de luchtwegen die operatief te verwijderen is, dan is de kans aanwezig dat je geneest van slaapapneu.
0-5 ademstops per uur: geen OSAS.5-15 ademstops per uur: licht OSAS.15-30 ademstops per uur: matig ernstig OSAS.Meer dan 30 ademstops per uur: ernstig OSAS.
Ademdepressie (ook wel: ademhalingsdepressie) is een verminderde ademhaling, zowel in diepte als frequentie, die wordt veroorzaakt door onderdrukking van de ademhaling. Een ademdepressie kan zowel acuut als geleidelijk optreden. Het begrip ademdepressie heeft niets te maken met psychiatrische depressie.
Bij huffen wordt -in tegenstelling tot bij het hoesten- eerst diep ingeademd en vervolgens, met open mond en open keel, krachtig uitgeademd. Deze techniek helpt om sputum uit de hogere luchtwegen richting de keel te verplaatsen zodat het kan worden uitgehoest of doorgeslikt.
Als je slaapt, ontspant je lichaam helemaal. Bij slaap-apneu wordt de keel dan zo slap, dat er te weinig lucht doorheen kan.Daardoor kan er even geen lucht in of uit de longen.De ademhaling stopt dus even.
Slaapmasker (CPAP)
Dit is de meest gebruikte behandeling voor slaapapneu en werkt vrijwel altijd. Een CPAP-apparaat blaast kamerlucht met hoge druk via een slang en een (neus-)masker in de neus en keel. Door deze hoge luchtdruk blijft de keel open en kunnen er geen apneus meer optreden.
Spanning, stress of angst, benauwdheid door zware verkoudheid of astma en buikpijn zijn veel voorkomende oorzaken. Het kan zijn dat je al heel lang een disfunctionele ademhaling hebt, maar dat de klachten die er bij horen steeds erger worden. Allereerst is het belangrijk dat je weet wat er met je aan de hand is.
Overzicht. Slaapapneu is een potentieel ernstige slaapstoornis waarbij de ademhaling herhaaldelijk stopt en start . Als u luid snurkt en u moe voelt, zelfs na een hele nacht slapen, heeft u mogelijk slaapapneu.
Als de ademstops voornamelijk in rugligging voorkomen en (bijna) niet in andere slaaphoudingen spreken we van positie afhankelijk slaapapneu. Het aanleren van slapen in zijligging is vaak een effectieve behandeling. De slaappositietrainer (ook wel SPT genoemd) is een hulpmiddel hiervoor.
De duur van een ademstilstand varieert van 10 tot 30 seconden, maar er kunnen ook stops voorkomen van langer dan 30 seconden.
Bel direct uw huisarts of de huisartsenpost als u te snel ademt en ook een van deze klachten heeft: druk of pijn op de borst die niet weggaat als u rustig gaat zitten of liggen. erg benauwd zijn en u denkt dat het niet door te snel ademhalen komt.
Kortademigheid (dyspnoe) wordt meestal veroorzaakt door hart- of longaandoeningen . Andere oorzaken zijn bloedarmoede, angst, gebrek aan beweging of leven met obesitas.
Klachten die mogelijk op een zuurstoftekort wijzen zijn kortademigheid, onrust, moeite om in slaap te komen, hartkloppingen, verwardheid en sufheid. De ernst van het zuurstoftekort, die kan worden gemeten met behulp van bloedonderzoek en/of inspanningsonderzoek, bepaalt echter of u extra zuurstof nodig heeft.
De ernst van slaapapneu verschilt per persoon. Het is volkomen normaal om tot vijf keer per uur adempauzes te ervaren bij volwassenen en één keer per uur bij kinderen . Men denkt dat dit onderdeel is van normale slaap. Het is altijd het beste om experts te raadplegen zoals Dr.
'SLEEP CHOKINGT-SYNDROOM
De patiënt wordt plotseling wakker met een intens gevoel van kortademigheid en het gevoel alsof hij stikt. Zulke episodes treden bijna iedere nacht op en soms vaker in één nacht. De patiënt is direct wakker en heeft grote angst, soms het gevoel dood te gaan. Het angstgevoel neemt vrij vlot af.
Het slaapapneusyndroom, de officiële benaming van slaapapneu, heeft als symptomen overmatige slaperigheid, hoofdpijn, doorslaapklachten, vermoeidheid, concentratieproblemen en/of prikkelbaarheid. Als u dus één van deze klachten ervaart, kan het zijn dat u lijdt aan slaapapneu.
Hoe beangstigend het ook kan klinken, plotseling overlijden is een reële "bijwerking" van slaapapneu. Mensen met ernstige slaapapneu lopen doorgaans drie keer zo veel risico om te overlijden dan mensen zonder apneu.
Mogelijke behandelingen bij OSAS
Alleen als uw OSAS veroorzaakt wordt door overgewicht, kunnen de klachten helemaal verdwijnen, namelijk als u afvalt. Het is belangrijk dat OSAS bijtijds wordt herkend en behandeld.