Uit het onderzoek blijkt dat de totale kans op een inslag in de komende driehonderd jaar één op 1750 is – iets groter dan eerder werd ingeschat. De momenten dat Bennu de aarde gevaarlijk dicht zal naderen, zullen vrijwel allemaal aan het einde van de 22e of het begin van de 23e eeuw plaatsvinden.
Een mens heeft een grotere kans om te sterven in een brand, vloed, of een andere natuurlijke ramp dan dood te gaan door een planetoïde- of komeetinslag; de kans hierop ligt tussen de 1 op 3000 tot 1 op 250.000.
Een meteoor (ook wel een vallende ster) is een lichtverschijnsel. Zo'n verschijnsel is te zien als een meteoriet de dampkring van de aarde binnenkomt. Gevaarlijk zijn meteorieten volgens Kriegsman absoluut niet. "De kans dat je er eentje op je hoofd krijgt, is echt veel kleiner dan dat je de bankgiroloterij wint.
Dit strooiveld ontstaat omdat het oorspronkelijke object is uiteengespat door de spanningen op het materiaal ervan veroorzaakt door de wrijving met de dampkring. Dit soort inslagen komt redelijk frequent voor: naar schatting vallen er 500 meteorieten per jaar op aarde.
Planetoïde kan ons volgend jaar al treffen
Op 6 mei 2022 om 8.36 uur kan de hel losbarsten. Planetoïde 2009 JF1 is een van de vijf gigantische ruimtestenen die astronomen nauwlettend in de gaten houden. Zou daar ni zo zeer met lachen. Er is nu al een zonnestorm die de aarde bereikt.
Hoewel de mogelijkheid wel degelijk bestaat dat JF1 inslaat op de Aarde, is die kans uiteindelijk klein. NASA schat de kans op 0,026%, oftewel 1 op 3.800.
Volgens dokter Amito duurt het nog wel 100 miljoen jaar voordat er een een meteoriet op aarde in kan slaan. Geen reden tot paniek! Maar als er een meoriet op aarde in zou slaan hebben we wel een probleem. Door de inslag zou er veel stof in de lucht komen waardoor de zon ons niet kan opwarmen en het heel koud wordt.
In het donker kun je soms vallende sterren aan de hemel zien. Dan mag je een wens doen, maar je kunt er ook een op je hoofd krijgen.
Meteorieten op aarde
Volgens wetenschappers kan het echter vaker voorkomen. Gemiddeld zou het eens in de drie á vier jaar kunnen gebeuren dat een meteoriet op aarde landt. De meeste meteorieten zijn afkomstig uit een baan rondom Mars of Jupiter, maar ze kunnen ook vanaf de maan komen.
De meteorenzwerm Perseïden bereikt op zaterdag 13 augustus 2022, rond 8 uur, zijn maximum. De meteoren van de Perseïden zijn helder en snel en hebben nalichtende sporen. Wanneer de radiant in het zenit zou staan, zouden er van deze zwerm naar verwachting gemiddeld zo'n 85 meteoren per uur vallen.
Dat iridium gaf bewijs dat een meteoriet met een doorsnede van zo'n 12 kilometer ergens op aarde was neergekomen, waardoor een grote stofwolk met onder andere iridium vrijkwam en later op aarde neerdaalde.
Per dag valt 150.000 kilo meteorieten op onze aarde.
De grootste is de Hoba-meteoriet en ligt in Namibië nabij Grootfontein, en weegt circa 66.000 kilo. Het is een ijzermeteoriet. De zwaarste meteoriet die ooit op aarde is gevonden. De 'Hoba' van naar schatting 66 ton.
De grotere exemplaren kunnen als meteoriet op de aarde inslaan. Als zo'n meteoriet bij inslag nog een grootte heeft van 10 m, komt daarbij een hoeveelheid energie vrij die gelijk staat aan 5 Hiroshima-atoombommen. Zo'n inslag doet zich ruwweg iedere 10 jaar voor.
Ongeveer 66 miljoen jaar geleden zorgde de inslag van een meteoriet met een doorsnede van tien kilometer voor bevingen en golven in een rivier in de huidige Amerikaanse staat North Dakota.
Kleine brokstukken branden volledig op in onze atmosfeer. Alleen de hele grote kunnen inslaan op de aarde. De maan heeft geen beschermende atmosfeer. Dat betekent dat elke meteoriet die in de buurt van de maan komt, ook daadwerkelijk inslaat.
Grotere stukjes heten meteoroïden, van zandkorrelformaat tot een meter breed. Zij komen met een snelheid van meer dan 70.000 kilometer per uur de atmosfeer van de aarde in. Daar valt de meteoroïde uit elkaar. Door de energie van de botsing vertoont de atmosfeer een lichtspoor, op 75 tot 100 kilometer boven de aarde.
IJzermeteorieten zijn vaak glanzend en hebben vaak gladde kuiltjes die lijken op duimafdrukken in klei. Steenmeteorieten zijn matter en ook een beetje ruw. Meteorieten zijn ook vaak een beetje magnetisch. Om te testen of het een meteoriet is, kun je er een magneet bij houden om te kijken of hij de meteoriet aantrekt.
Vallende sterren zijn door de eeuwen heen altijd beschouwd als een omen van een magische bevestiging. Als we tegenwoordig naar de nachtelijke hemel kijken en een vallende ster zien, zeggen we dat die ons geluk brengt. Door het zien van een vallende ster, krijg je de bevestiging dat je dicht bij je bestemming bent.
Goede handel. 30 duizend euro voor een ijzeren meteoriet van 28 kilogram. 5.000 voor een pallasiet van 5 kilogram. Wie een flinke ruimtesteen wil kopen, moet diep in de buidel tasten.
De kleur van een meteoor wordt bepaald door de ionisatie in de atmosfeer (die weer afhangt van de snelheid van de meteoroïde) en door de samenstelling van de meteoroïde zelf: rood kan wijzen op silicium, oranje op natrium, geel op ijzer, blauw/groen op koper of magnesium en paars op kalium of calcium.
In Nederland zijn tot op heden zes meteorieten ingeslagen. Het zijn allemaal steenmeteorieten, maar hun eigenschappen verschillen onderling soms sterk.
Zo'n 66 miljoen jaar geleden kwam een meteoriet op de aarde terecht. Dat gebeurde met zoveel kracht dat er jarenlang een donkere stof om de aarde heen hing. Het zonlicht kon daardoor de aarde niet meer bereiken. Planten gingen dood, daarna dieren en tot slot ook alle dino's.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft de grootste komeet ooit waargenomen. Dit hemellichaam, met de naam Bernardinelli-Bernstein, bevindt zich momenteel nog ver van de aarde, maar komt wel onze kant op.
Volgens de NASA raken asteroïden groter dan 100 meter die plaatselijk schade kunnen veroorzaken de aarde ongeveer eens in de 10.000 jaar. Rotsblokken uit de ruimte van meer dan 1 kilometer die het leven op onze planeet kunnen bedreigen, komen slechts eens in de paar miljoen jaar voor.