De Maori stammen van Nieuw-Zeeland zijn beroemd om hun
Tatoeages, ook wel Tā moko genoemd, laten zien uit welke sociale klasse een Maori afkomstig is. Maori's met veel tatoeages hebben doorgaans een hoge sociale status. Hoe meer tatoeages een Maori heeft, hoe belangrijker hij is.
De Haka is een traditionele ceremoniële strijddans van de Maori, de inheemse bevolking van Nieuw-Zeeland. De Haka dans is een uiting van innerlijke kracht en de bedoeling is om de ander, met respect, te imponeren. Het is een manier om te verbinden met de eigen cultuur.
Tijdens zijn vlucht voor een vijandige stam riep hij Ka mate, ka mate, wat 'Ik sterf, ik sterf' betekent.Toen hij bij een bevriende stam aankwam en zeker was dat hij zou blijven leven, scandeerde hij Ka ora, ka ora, oftewel 'Ik leef, ik leef'. Deze kreten hoor je terug in de tekst van de Ka Mate.
Haka. De traditionele Maori dans wordt Haka genoemd. Het is een woest dansritueel, waarmee ze de goden naar beneden willen trekken en de vijand proberen te verjagen. De Haka wordt door de mannelijke Maori in Nieuw-Zeeland, Samoa en Fiji gedanst.
Tijdens de Haka Clinic staat de beroemde Nieuw-Zeelandse strijddans centraal. De Haka-dans werd oorspronkelijk door de Maori's gedanst als uiting van passie, kracht en identiteit. Door gebruik te maken van lichaam, stem, handen, ogen en ogen toonden zijn hun kracht aan hun tegenstanders.
Maori cultuur/tradities
Doordat de Maori geen schrift kennen, geven ze hun geschiedenis tradities door middel van zang, dans, verhalen en kunst door. De mannen staan bekend om hun fantastische houten kunstwerken (whakairo) en het maken en decoreren van vaartuigen zoals kano's.
De Maori in Nieuw-Zeeland kennen een intieme begroeting waarbij ze elkaars voorhoofden en neuzen tegen elkaar duwen. Hierbij geven ze elkaar de 'ha', de levensadem. Het staat symbool voor eenheid of kan worden gezien als het delen van elkaars zielen.
Michael van der Kroon licht de oorsprong van de haka toe: 'Rond 1850 was in Nieuw-Zeeland veel strijd tussen de verschillende stammen onderling. Een leider van één van de stammen kwam toen op het idee van de Haka. Dit was voor hem een manier om als Maori te spreken: wij gaan staan voor onszelf.
Ka Mate, Ka Ora wat letterlijk betekend 'deze dood', 'dit leven'. 'Ka Mate' wordt daarom ook wel gezien als 'de overwinning van het leven op de dood'. De Ka Mate bestaat uit een ritmische combinatie van zang en dans.
Veel Maori zijn door de zendingsdrift van missionarissen toegetreden tot diverse Protestantse genootschappen, maar een grote groep hangt de Maori-vormen van het Christendom aan: Ratana en Ringatu. Het eerste geloof is opgericht door Tahupotiki Wiremu Ratana. Aanhangers zijn ook in de Nieuw-Zeelandse politiek te vinden.
Maori werken vooral in de landbouw, visserij en bosbouw. Dat hebben ze altijd al gedaan, want ze moesten leven van hun producten. Ze zijn zuinig op hun grond, omdat ze die van vader op zoon doorgeven.
Door simpelweg in de flexibele kolf te knijpen en op je borst te plaatsen terwijl je met de borst andere je baby voedt, zuigt de kolf zich vast door middel van een vacuüm. Dit vacuüm activeert, in combinatie met de toeschietreflex gestimuleerd door je drinkende baby, de melktoevoer. Ook handig om stuwing weg te kolven.
Snel vervagen
Je zou maar een paar jaar plezier van de tattoo hebben voordat deze gaat vervagen en steeds minder mooi wordt. “Kleine tattoos op je vingers werken gewoon niet. Je gebruikt je vingers zo vaak op een dag, waardoor ze heel snel vervagen en je uiteindelijk eindigt met een rare vlek op je vinger.”
Je handen en vingers hebben een dunne huid.Daarnaast zitten hier kleine botjes en gewrichtjes die bijzonder gevoelig zijn. Vooral de zijkanten van je vingers zijn gevoelig! Een tatoeage op deze plekken is vaak vreselijk mooi, maar kan ook gevoelig zijn.
Wanneer iemand een volle Maori sleeve wenst en daar een prijs van door krijgt van €3.000,- kan het zijn dat een ander een prijs krijgt van €3.750,-. Dit is dus afhankelijk van de grootte en omvang van de arm van de desbetreffende persoon.
Over Maori
Maori is de inheemse taal van Nieuw-Zeeland en een officiële taal naast het Engels. Maori sprekers kennen het als' te reo' (de taal). Het is het nauwste verwant aan Tahitiaans en Cookeiland Maori, en wat minder aan andere Polynesische talen zoals Hawaïaans.
De traditionele Maori dans wordt de Haka genoemd en wordt naast Nieuw-Zeeland ook in Samoa en Fiji gedanst. Tijdens de Haka wordt er vrij woest gedanst, kijk maar mee.
In Nieuw-Zeeland wonen al eeuwenlang de Maori. Een volk dat minstens zo indrukwekkend is. Alhoewel de westerse geschiedenis van Nieuw-Zeeland nog maar 200 jaar oud is, wordt het land al sinds het jaar 1000 bewoond door Maori's.
Maori leven in stammen bij elkaar en vestigden zich op verschillende plekken in het land. Hun dorpen, pa's genaamd, bouwden zij het liefst op een heuvel en werden versterkt zodat ze hun dorp goed konden beschermen. Het middelpunt van het dorp is de marae, het gemeenschapshuis.
In Nieuw-Zeeland zijn ze fan van zeevruchten maar eten ze ook veel lamsvlees, hert, witvis en fish & chips.Daarnaast zijn ze enorm fan van de hartige taarten gevuld met gehakt, kaas en vis. Hieronder zijn typisch Nieuw-Zeelandse gerechten en lekkernijen uit de lokale keuken uitgebreider beschreven.
Er was voedsel in overvloed: vis, schaaldieren, zeehonden en vogels. De moa, een grote loopvogel die je kan vergelijken met een struisvogel, stond op de menulijst van de Maori. Ze bejaagden de moa's sterk, wat de achteruitgang van de moa populaties veroorzaakte.
Bijna 80% van alle Nieuw-Zeelanders beoefent één of meerdere officiële sporten en ook in hun vrije tijd wordt er vaak op uitgetrokken. De Maori hielden altijd al van hardlopen, kanoën, surfen en worstelen.
Als een Maori met een serieus probleem zit waar hij niet uit komt, wendt hij zich tot de ouderen (Elders) van zijn gemeenschap, die hij vindt in het gemeenschapshuis (Marae) waar hij of zij toe behoort. Elders genieten vertrouwen en hebben gezag.