Sommige honden braken regelmatig 's ochtends gal. Dit ochtendbraken wordt veroorzaakt door terugstroom van gal uit de darm naar de maag, als de maag voor langere tijd leeg is. Het komt vooral voor bij honden die éénmaal per dag eten krijgen.
Een hond mag af en toe (1 keer per week) braken zonder dat het verontrustend is. Wanneer er een duidelijke oorzaak is, zoals wagenziekte, is dat niet erg. Er is geen harde vaste grens hoe vaak een hond mag braken of welke frequentie als normaal beschouwd kan worden.
Bij af en toe overgeven (en wanneer de hond niet in shock of uitgedroogd is): Geef je hond 12 uur lang geen eten. Geef je hond in plaats daarvan ijsklontjes om aan te likken of twee tot drie eetlepels water elk half uur, hiermee houd je de bek van je hond vochtig. Geef je hond na 12 uur vers, schoon water.
Dieren met een galblaasmucocele hebben verschillende symptomen, waaronder buikpijn, dehydratie, snelle pols, gewichtsverlies, braken, diarree, slecht eten, sloomheid, geelverkleuring van het oogwit en slijmvlies (geelzucht), koorst en veel drinken en plassen. De symptomen hoeven niet altijd aanwezig te zijn.
Bij aanraken van de buik kan het dier de buikspieren abnormaal aanspannen. Bij buikpijn zie je vaak ook verschijnselen als buikborrelen, misselijkheid (smakken, slikken, geeuwen, boeren), winderigheid of gras eten. Sommige dieren laten het eten staan, geven over en/of hebben minder goed gevormde ontlasting / diarree.
Als honden overgeven met een lege maag dan komt er voornamelijk wit en/of geel slijm uit (maagsappen en gal). Een keer overgeven is niets om je zorgen over te maken, maar als het meerdere keren gebeurt of er zit bloed bij het braaksel, dan is het verstandig om een dierenarts te raadplegen.
Kleinere porties drinken, lauwwarm water geven. Medicatie tegen braken toedienen. Maagzuurremmers geven. Bij uitdroging: Intraveneus vloeistof geven.
Hond misselijk symptomen
Wanneer een hond misselijk is, komen diverse symptomen veel voor. Dit zijn onder andere veelvuldig smakken, gras eten, likken aan wat dan ook maar, kwijlen en overmatig slikken. Bovendien kan de eetlust achteruit gaan en hoort u misschien geluiden uit de maag en/of de keel (boeren).
Een hond met een maagtorsie is rusteloos, zal proberen te braken zonder dat er iets terugkomt, zal veel kwijlen, jankt, heeft een opgezette buik (vooral aan zijn linkerkant, vlak achter de ribben), heeft pijn (en kan daardoor in vreemde houdingen gaan staan of liggen), wordt zwak, ademt snel, heeft een snelle hartslag ...
Naar analogie met de mens verwachten we dat het hebben van maagzweren pijnlijk is. Maagzweren kunnen bloeden. Toch zit in de meeste gevallen geen bloed bij het braaksel. Bij ernstige, acute maagbloedingen valt in eerste instantie op dat de hond sloom wordt en bleke slijmvliezen krijgt en een snelle hartslag.
Eens braken of wat misselijk zijn, dat na een dag of wat weer wegtrekt, is dus niet direct reden voor paniek. Een aantal dagen minder of niet eten is voor een hond niet direct gevaarlijk. Niet drinken, zeker in combinatie met overgeven en/of diarree is dat wel! Dat kan leiden tot uitdroging.
Een gekookt ei is niet schadelijk voor je hond (je kunt je hond zelfs een rauw ei geven) en veel honden vinden het lekker om er af en toe ééntje te eten. Een ei kan voor een pup overigens wat lastiger te verteren zijn dan voor een volwassen hond, in verband met het nog kwetsbare maag darm stelsel.
Kaas bevat veel lactose en de meeste honden kunnen een grote hoeveelheid van deze melksuiker moeilijk afbreken. Vooral pups zijn hier erg gevoelig voor. Teveel kaas kan leiden tot misselijkheid, buikkrampen en diarree.
Misschien nieuw voor je, maar bananen zijn (ook) heel gezond voor honden. Bananen zijn goed voor de spijsvertering van je hond, maar ook voor een gezond hart en spieren. In bananen zit onder meer veel kalium, vezels en Vitamine C.
Regurgiteren is een passief fenomeen waarbij geen tekenen van misselijkheid (onrust, speekselen, smekken en slikken) en geen buikcontracties optreden. Regurgiteren gebeurt meestal snel na de maaltijd (maar soms ook pas enkele uren later). Gewoonlijk wordt niet-verteerd voedsel geregurgiteerd en geen gal.
Symptomen Giardia bij de hond en kat
De meeste dieren met Giardia hebben geen problemen. Als dieren diarree krijgen, kan deze vanzelf weggaan, intermitterend (het gaat en komt) of chronisch (langdurig en continu) zijn. De ontlasting is vaak bleker, stinkt en is vettig.
Kortdurende stress kan je herkennen doordat een hond bijvoorbeeld gaat hijgen, blaffen of zich uitschudden. Langdurige stress kan je ook herkennen aan de gezondheid van de hond. Maag-darmklachten of een slechte vacht kunnen wijzen op stress. Ook een hond die erg passief is kan passief zijn door te veel stress.
Klachten en symptomen bij gallige reflux
Deze klachten ontstaan met name na het eten. Ook misselijkheid en (gal)braken komen voor. Het braaksel is dan groenig gekleurd. Door de inwerking van galvloeistof en alvleeskliersap kan de slijmvlieslaag aan de binnenkant van de maag onstoken raken.
Onze trouwe viervoeters kan je ook maar beter geen brood voeren. De voedingsstoffen die in brood zitten zijn namelijk niet goed voor honden en katten. Voor honden zorgen vooral de gluten in het brood voor problemen. Zo kunnen ze er ziek van worden, jeuk van krijgen en hun vachtkwaliteit kan er flink van achteruit gaan.
Ja, honden mogen komkommers eten, wel met mate. Deze groenten bestaan voor ongeveer 96% uit water en bevatten ook wat mineralen en vitamines. Maar wees voorzichtig bij het voeren van komkommer aan uw pup, aangezien grote hoeveelheden van deze groente tot spijsverteringsproblemen kunnen leiden.
De algemene stelregel is dat de pitten in het fruit niet goed zijn voor je hond. Daarom kun je je hond ook beter geen druiven, kersen en avocado geven. Krenten en rozijnen worden gemaakt van druiven en zijn om die reden ook niet goed voor je hond. Ook limoenen en citroenen zijn geen gezonde fruitsoorten voor je hond.
Voor honden met een gevoelige maag of darmen kies je best een dieet met toegevoegde pre- of probiotica. MOS & FOS (mono-oligo saccharides & fructo-oligo saccharides) zijn prebiotica onder de vorm van oplos- en fermenteerbare vezels.