Veel landen, zoals Frankrijk en Spanje, voegen chloor toe aan leidingwater. Dit doen ze omdat chloor de bacteriën dood en het water dus schoner maakt. Het voordeel is dat chloor goed werkt tegen de meeste vervuiling en ook nog eens goedkoop is.
Chloor in kraanwater
In het verleden werd er chloor aan ons water toegevoegd. Chloor is een zeer effectief middel om bacteriën te doden, maar geeft een duidelijke smaak aan het water. Tegenwoordig is het toevoegen van chloor verboden en worden er andere, niet schadelijke stoffen gebruikt om water te zuiveren.
Het leidingwater in Spanje kan een chloorsmaak hebben. Spanjaarden maken dan ook veel gebruik van flessenwater. Spanje staat op de 6e plaats wat betreft watergebruik: de gemiddelde Spanjaard gebruikt zo'n 320 liter water per dag. Nederlanders doen het met 200 liter minder.
Veel mensen die naar Spanje op vakantie gaan vragen zich af of het kraanwater te drinken is. Het antwoord daarop is ja, in 99,3% van het Spaanse grondgebied is het water uit de kraan gewoon “agua potable” ofwel drinkwater.
Kook het water voor u het drinkt: het koken van water vermindert het chloorgehalte, omdat chloor verdampt. Met het koken van water worden tevens bacteriën en andere schadelijke micro-organismen gedood die met het blote oog niet te zien zijn.
Nee, chloor in het leidingwater is niet schadelijk voor onze gezondheid. Het enige nadeel is de geur van chloor. Je kunt water met een chloorsmaak of -geur dus zonder problemen drinken. Wil je op vakantie toch liever een glaasje water zonder chloorsmaak?
Chloor is giftig bij niveaus van 0,5 ppm en langdurige blootstelling aan niveaus van 50 ppm kan de dood tot gevolg hebben. Het gas is 2,5 keer zwaarder dan lucht, wat betekent dat het zich op grondniveau ophoopt.
Je kunt het kraanwater in Spanje gewoon drinken en gebruiken met koken. In 99,3 % van de gevallen is het water van zodanige kwaliteit dat je het kunt drinken. Dus check altijd even of je niet toevallig over de 0,7 % beschikt die je niet kunt drinken.
Het water dat uit de kraan komt is in praktisch heel Spanje gewoon drinkwater en er is naast de smaak en de geur van chloor niets mis mee. Op het moment van het koken met water maken de meeste inwoners van Spanje dan ook gewoon gebruik van kraanwater want volgens hen verdwijnen de geur en smaak tijdens het kookproces.
Volgens de ANWB is het leidingwater in Spanje over het algemeen van goede kwaliteit en kan het dus gerust worden gedronken.
Zwitserland biedt het beste kraantjeswater aan ter wereld. Het evenaart zelfs de kwaliteit van flessen mineraalwater, alleen is het bijna vijfhonderd keer goedkoper. De Noren hebben een speciaal systeem ontwikkeld om grondwater optimaal te beschermen.
Het drinkwater in Barcelona is zeer onsmakelijk waardoor het hoogst aanbevolen is om flessenwater te drinken terwijl u hier bent. Ondanks dat u kraanwater veilig kunt drinken, is flessenwater echt beter.
Wij hebben het antwoord.
Leidingwater op de Canarische eilanden is veilig om te drinken.
Uit onderzoek blijkt dat 50% van de Fransen het kraanwater niet vertrouwt of niet lekker vindt vanwege de dingen zoals chloor die eraan toegevoegd worden. Een onaangename smaak of regionale problemen zoals het beruchte harde water ('eau calcaire') van Parijs werken hier ook aan mee.
Nederland uniek: geen chloor in drinkwater
Nederland is namelijk echt een uitzondering in de wereld. Waar in andere landen nog regelmatig een flinke dosis chloor (chloorbleekloog om precies te zijn) aan het gezuiverde water wordt toegevoegd om ziekmakende bacteriën en virussen te doden, is dat in Nederland niet nodig.
Laag in nitraat: in sommige streken, vooral in de landbouw, kan het water veel nitraat bevatten. Dat is op zich niet schadelijk, maak nitraat kan zich omzetten in nitriet, en een teveel aan nitriet leidt tot onvoldoende zuurstoftransport in het bloed. Voor baby's is maximaal 25 mg nitraat per liter water veilig.
Hoewel er geen direct gevaar voor de gezondheid is, kun je het leidingwater in Alicante als drinkwater beter vermijden als het aankomt op smaak. Het kraanwater kan bijsmaak hebben van chloor. Ook voor het zetten van koffie en thee is het gebruik van leidingwater niet aan te raden.
Het leidingwater in Malaga is veilig om te drinken. De smaak is echter niet zo neutraal als die van mineraalwater, waardoor de meeste toeristen kiezen voor mineraalwater uit fles in plaats kraanwater.
Het drinkwater wordt gemengd met grondwater, dat veel minder zout is, en wordt gedistribueerd via het waterleidingnet van de Baai van Palma, waar zo'n 345.000 mensen wonen, de stroom toeristen in de zomer niet meegerekend.
Leidingwater mag bijvoorbeeld geen micro-organismen bevatten in hoeveelheden die gevaar kunnen opleveren voor de gezondheid. Om het te ontdoen van virussen en bacteriën wordt chloor toegevoegd. De chloorgeur van leidingwater kan wel storend zijn, maar het is niet schadelijk en het vervliegt snel.
De reden waarom leidingwater drinken wordt afgeraden verschilt per land. In sommige landen is het leidingwater officieel veilig, maar kunt u er toch ziek van worden. Dit heeft te maken met de leidingen waar het water doorheen stroomt. Het leidingennet is in het buitenland vaak niet goed onderhouden.
Maar de prijs van water mag niet zomaar omhoog. "Water is zo goedkoop omdat volgens de Verenigde Naties iedereen recht heeft op betaalbaar drinkwater", legt Jan Peter van der Hoek, hoogleraar drinkwatervoorziening uit. "Je moet het niet duurder maken om er een schaars goed van te maken en het gebruik te reduceren.
Sterke chloorlucht? Vies water! Hoe sterker een zwembad naar chloor ruikt, hoe groter de verontreiniging is. Doordat chloor zich bindt met verontreinigingen in het water, krijg je chloramines die de typische 'zwembadgeur' afgeven.
Gebruik dus geen chloor in een toiletpot waarin een wc-blokje hangt. Als chloorbleekmiddel wordt gemengd met ammonia ontstaan chlooramines, die irriterend zijn voor ogen en luchtwegen. Chlooramines kunnen ook ontstaan als chloorbleekmiddel in contact komt met urine. Laat dus geen chloor in de toiletpot staan.
Rode, geïrriteerde ogen, hoesten, een kriebel in de keel en een moeilijker ademhaling kunnen het gevolg zijn van zwemmen in met urine vervuild zwembadwater. Meestal worden dergelijke klachten gelinkt aan het chloor in het water maar nu blijkt dus dat er meer aan de hand is.