Een geluid dat we niet vaak hopen te horen is het klappen van de snavel. Dit doet een kerkuil namelijk bij bedreigingen. Met het plotselinge op elkaar geklap van de snavel hoopt de uil een eventuele vijand af te schrikken.
Al van in december willen ze de grenzen van hun territorium kenbaar maken. Sommige nachten hoor je er geen één, andere nachten zijn ze overal aan het roepen. Als er één mannetje begint kunnen de anderen het niet laten om hierop te reageren. Maar ook het vrouwtje kan in duet met het mannetje een triller laten horen.
De ransuil heeft relatief veel variatie in zijn roep en zang, voor een uil. Het mannetje roept om de paar seconden kort 'oehoe'. Het lijkt een beetje op het geluid dat je krijgt als je over een lege fles blaast. Het vrouwtje maakt een hoger, fluitend geluid.
Dit doen ze in een licht voorovergebogen houding met de oorpluimen omhoog en ze tonen dan de opgeblazen witte keel als signaal. De ver dragende roep van het mannetje klinkt lager dan die van het vrouwtje. Oehoes roepen soms al vroeg in de schemer waarbij het mannetje en het vrouwtje elkaar beantwoorden.
Kerkuilen jagen in open gebieden zoals weilanden en akkers. Om ze 's nachts te zien, moet je veel geluk hebben. Gelukkig laten ze zich wel frequent horen. De langgerekte, krijsende klanken zijn heel kenmerkend.
Ransuiljongen laten om de paar seconden een schril piepgeluid horen. Soms een bijna hartverscheurend zielig geluid. Zo hoog van toon dat sommige mensen het niet kunnen horen. Als het geluid van meerdere kanten komt, betekent dat dat er meerdere jongen aanwezig zijn.
Door de rode vos (Vulpes vulpes) krijg je het idee dat Jack the Ripper de straten onveilig maakt. De roep van deze wilde stadsbewoner lijkt soms eng veel op het schreeuwen van mensen.
In het Brabants heet de steenuil 'katuil'. Dat komt door zijn bekendste geluid: een kort, hoog 'miauw'. De steenuil is een kleine uil met een lengte van 21 tot 27 cm lang. Door zijn kleine postuur is de steenuil soms lastig te ontdekken in het landschap.
Het beste antwoord. Dit is werkelijk heel moeilijk uit te leggen in woorden. Je moet door een spleet tussen je duimen blazen.
De bosuil broedt overwegend in boomholtes en begint al vroeg in het jaar (februari of maart) met nestelen. Het bekendst is de bosuil misschien nog wel van de spookachtige roep van de mannetjes - graag gebruikt in griezelfilms - die dan wordt beantwoord door het vrouwtje.
Maar wel eerst even troosten. Echte tranen zijn er bij dit uiltje niet te zien, maar net als mensen hebben vogels ook traanklieren bij hun ogen. Sowieso zijn die tranen nodig om de ogen te beschermen. Bij mensen komen uit diezelfde klieren ook weleens tranen van emotie.
Een uil rust overdag op een beschutte plek, 's avonds en 's nachts gaan ze op zoek naar eten. Ze slagen er vaak wonderwel in om zich te verstoppen omdat hun schutkleur op boomschors lijkt.
Kerkuilen kennen een heel repertoire aan geluiden die meer doen denken aan mechanische geluiden dan aan een vogel. Alle andere uilenfamilies hebben de typische oe-hoe-klanken in hun zang terwijl kerkuilen meer langgerekte aanzwellende krijsende klanken (chruuuuuuhii) laten horen.
Na een poosje stijgt de bosuil op naar het topje van een hoge fijnspar zijn vaste slaapboom, en wordt onzichtbaar.
Roestende bosuilen worden overdag soms luidruchtig geplaagd door gaaien, mezen en andere kleine zangvogels. Dat kan de waarnemer sturen naar de roestplek. Natuurlijke vijanden: De bosuil kent geen natuurlijke vijanden of bedreigingen.
Eten en gegeten worden. De kerkuil heeft drie natuurlijke vijanden: havik, oehoe, en steenmarter. De steenmarter, die zich snel uitbreidt en ook beschermd is, overvalt nogal eens een broedende kerkuil.
De uil wordt vaak gezien als een slim dier, maar hij is niet slimmer of dommer dan andere vogels.
De prijs van een uil hangt af van de leeftijd, soort en kleur, en varieert van 150 tot 5000 euro. Als je zelf handig bent, kan je al een volière bouwen voor 400 euro. Een mooie volière laten bouwen kost al snel duizenden euro.
Fabeltje. Dat uilen overdag niet kunnen zien, is overigens een fabeltje. Ze kunnen net als wij beter zien als er meer licht is, maar ze moeten hun ogen wel tegen fel licht beschermen door de pupillen te vernauwen en de oogleden dicht te knijpen (ook net als wij).
Echo is een liervogel. Deze soort staat erom bekend dat ze heel goed geluiden kunnen nabootsen. Volgens een dierentuinmedewerker begon het dier een jaar geleden het geluid van huilende baby's na te doen.
De steenuil doet dat rond middernacht en overdag; hij verblijft dan meestal op vaste "roestplaatsen": in de dekking van beplanting of gebouwen, of in de nestholte. Bij mooi weer kun je hem vaak ergens in de luwte zien genieten van het zonnetje.
Dat een roofvogel een volwassen kat aanvalt is uiterst zeldzaam. Maar het is helaas voorgekomen in Limburg. Door zijn wendbaarheid zal een kat makkelijk uit de klauwen van een roofvogel loskomen en hem flink te pakken nemen. Vergeet niet dat bijvoorbeeld een Buizerd maar 1 kilo weegt.
Het hardste geluid ooit gemeten is de Tunguska meteoor, die in 1908 met een geluidsniveau van maar liefst 300-315 dB in Rusland terechtkwam!
De blauwe vinvis is niet alleen de winnaar van de hardste geluidencompetitie, het is ook nog eens het grootste dier ter wereld. Andere herrieschoppers zijn: leeuwen met 114 dB, de brulaap (de naam zegt het al) met 90 dB en wolven, ook met 90 dB. Cicaden zijn met 120 dB de luidste insecten ter wereld.
Tranen worden meestal gezien als een menselijk fenomeen, als een onderdeel van ons complexe emotionele leven. Maar tranen zijn niet alleen om te huilen. Alle gewervelde dieren, zelfs reptielen en vogels, hebben tranen. Ze zijn van groot belang voor een goed gezichtsvermogen.