Kreeften hebben namelijk geen stembanden om mee te schreeuwen. Wat je hoort, is het ontsnappen van lucht vanonder hun schild door het hete water.
Het enige wat je tegenzit is het idee van een gillende kreeft als je hem in het water stopt. Want het is nu eenmaal zo dat je zo'n beestje levend kookt. Maar eigenlijk het is niet de kreeft die je hoort gillen, het geluid wat je hoort is de stoom van het kokende water wat ontsnapt uit de schaal van de kreeft.
Chefkok Harry Sprengers is duidelijk: "Kreeften beleven geen pijn. Ze in kokend water gooien is een relatief 'humane' oplossing. Ze gaan snel dood." Volgens Sprengers heeft deze manier van koken een belangrijk voordeel: "Het is goed voor de smaak om kreeften zo vers mogelijk te bereiden."
Krabben, kreeften en octopussen kunnen lijden en pijn ervaren, blijkt uit onderzoek dat de Britse overheid heeft laten uitvoeren. Uit een studie door onderzoekers van de London School of Economics (LSE) blijkt dat er "sterk wetenschappelijk bewijs" is dat tienpotige schaaldieren en koppotige weekdieren gevoel hebben.
Ze lijden dus anders pijn dan mensen of zoogdieren, maar dat betekent dus niet dat ze geen pijn hebben. "We weten dat ze antennes op hun kop hebben waarmee ze kunnen voelen en kwalijke prikkels kunnen ervaren", zegt Flik.
Op de kreeften, krabben en inktvisachtigen na, hebben de ongewervelde dieren geen hersenen. Toch lijken ze zonder hersenen prima te overleven. Met groepjes losse zenuwcellen kan een zeester bijvoorbeeld leren welke substraten, zoals rotsen of zand, hij in verband kan brengen met de aanwezigheid van voedsel.
Een kreeft heeft geen noemenswaardige hersenen en wat je haar 'intelligentie' kan noemen, zit meer verspreid over haar hele zenuwstelsel. Om een kreeft dood te krijgen, moet je dus dat hele zenuwstelsel uitschakelen en dat zou wel eens het snelste kunnen gaan door hem te koken.
Met een mes steekt hij de kreeft tussen zijn ogen en is het schaaldier binnen een paar seconden dood. Vervolgens gaat de dode kreeft de pan met kokend water in.
Blootgesteld aan lucht, verzwakt hun conditie zienderogen en uit het water sterven ze in elk geval na enkele dagen. De kers op de taart van deze inhumane lijdensweg: de dieren worden onbedwelmd gekookt of levend doormidden gesneden.
Het oudst geregistreerde schaaldier is een Europese kreeft (Homarus gammarus) van 72 jaar oud. Ook bij op land levende krabben (tot 40 jaar) en zoetwaterkreeften (tot 50-60 jaar) zijn gezegende leeftijden vastgesteld.
Ook de hardheid van de schaal speelt een belangrijke rol. Kreeften met een harde schaal zijn meer matuur en bevatten heerlijk vlees, maar zijn niet zo eenvoudig te eten als jonge kreeften met een zachtere schaal. Vermijd tenslotte kreeften waarvan de staart onder het lichaam is gekruld, die kunnen al dood zijn.
Voordat de kreeft op het menu van dure restaurants terechtkwam, was hij goedkoop blikvoer voor het volk. Maar door overbevissing werden de schaaldieren schaars en steeg de prijs. Ook sushi, foie gras en oesters begonnen hun leven als volksvoer.
Slakken, mosselen en garnalen kunnen ook geen pijn ervaren. En zelfs een kreeft die schreeuwt als hij in kokend water wordt gegooid, voelt geen zier. Het zenuwstelsel van deze ongewervelde dieren is gewoonweg te simpel. Zo simpel dat ze geen benul hebben van wat er gebeurt.
Vooralsnog worden schaaldieren, in tegenstelling tot vissen, in de EU niet ingedeeld bij dieren die gevoel hebben.
De 'meest vriendelijke manier' om je kreeft aan z'n einde te brengen is door hem eerst 10-20 minuten in de vriezer te leggen. Hierdoor wordt de kreeft als het ware verdoofd.
Rood wordt een kreeft pas als hij wordt gekookt. Dit is een van de grootste kleurveranderingen die de natuur kent. Het is bekend dat in kreeften een eiwit zit (crustacyanine), met daarin steeds twee moleculen van een caroteen-achtige rode kleurstof: astaxanthine.
De Turritopsis dohrnii, de onsterfelijke kwal is een dier waarvan je zou kunnen zeggen dat het werkelijk onsterfelijk is. Volgens National Geographic heeft het dier de mogelijkheid de ouderdom om te draaien. Als de kwal gewond raakt of ziek begint te worden dan gaat het dier drie dagen in een poliep status.
Net onder hun ogen bevinden zich bij de kreeften straalbuisjes waaruit ze urineren. Ze plassen naar elkaar om te communiceren, wanneer ze vechten of zich voortplanten.
De kreeft heeft een speciale vaardigheid die de onsterfelijkheid mythe waarschijnlijk heeft gevoed. De geklauwde schaaldieren stoppen nooit met groeien, hoewel de groei wel afneemt naarmate ze ouder worden. Kreeften zijn dus niet onsterfelijk, maar het blijft moeilijk om hun leeftijd te achterhalen.
In sommige gevallen – en met héél veel pech – kan het zelfs je laatste kreeft ooit zijn. Het vervelende is ook nog dat je het dode kreeftenvlees wel kunt verhitten, maar daar gaat de bacterie niet mee weg.
De leeftijd van een kreeft wordt bepaald door haar gewicht. Men raamt 1 kg gewicht / 10 jaar. Dit betekent dat een kreeft van 5 Kg (foto links) ongeveer 50 jaar oud is ...
Vijanden van kreeften zijn voornamelijk vissen, maar de kleinere exemplaren, die net het larve-stadium zijn ontgroeid, worden door van alles belaagd.
Sterrenbeeld Kreeft & Tweelingen:
Door de nervositeit van de Tweelingen kan de Kreeft zich zonder duidelijke oorzaak ook nerveus gaan voelen. Dit komt door de overgevoeligheid van de Kreeft. De Kreeft eist liever niet zijn/haar plek op en zal dus een beetje weggecijferd worden door een Tweelingen.
Kreeft is het vierde teken van de dierenriem. Kreeften staan vooral bekend als emotioneel, koesterend en zeer intuïtief, maar ook als gevoelig en soms onzeker. Hun elementaire teken is water, wat logisch is als je kijkt naar de emotionele dieptes die bij dit teken horen.
Het meest opvallende uiterlijke kenmerk van iemand met ascendant Kreeft is de ronde vorm van het gezicht. Zelfs als men verder slank is, is het gezicht rond en voorzien van zachte trekken of appelwangetjes. De ogen zijn vaak rond en ze hebben een dromerige uitdrukking.