Mensen met een donkere huid, omdat ze de aanwezige UV straling minder efficiënt gebruiken om vitamine D aan te maken. Ouderen, omdat ze op latere leeftijd minder goed vitamine D kunnen aanmaken, en omdat ze door verminderde mobiliteit minder tijd buiten doorbrengen.
Vitamine D-tekort wordt niet langer alleen maar gerelateerd aan het optreden van osteomalacie, rachitis en osteoporose. Er bestaat een causaal verband met de spierfunctie en met het functioneren van ons afweersysteem.
Vitamine D kwalificeert eigenlijk niet als vitamine, aangezien het lichaam dit niet op zichzelf kan produceren. In essentie is het een prohormoon – de voorloper van een hormoon – dat oplosbaar is in vet en nauwelijks hormonale activiteit teweegbrengt. We maken vitamine D voornamelijk aan onder invloed van zonlicht.
In combinatie met een gebrek aan kalk en zonlicht leidt een gebrek aan vitamine D tot rachitis, ook wel Engelse ziekte genoemd.
Risicofactoren voor een tekort aan vitamine D zijn onvoldoende zonlichtexpositie (in Nederland van oktober tot april, stads- en binnenleven, kleding, zonnebrandcrème), onvoldoende productie van vitamine D in de huid (donkere huid, hoge leeftijd, chronische ziekte), hoog verdelingsvolume bij overgewicht, zwangerschap, ...
Het grootste deel van onze vitamine D maakt ons lichaam echter zelf aan. Dit gebeurt wanneer ultraviolette (UV) straling van de zon je huid raakt. Hierdoor wordt vitamine D3 (cholecalciferol) in de huid gevormd en als niet-actieve stof opgeslagen in het vetweefsel van ons lichaam.
Gemiddeld genomen duurt het ongeveer 3 maanden om een laag niveau op peil te brengen, maar bij een veel te laag niveau duurt dit langer. Ook het seizoen, leeftijd, kleur van de huid en hoeveel vitamine D je binnenkrijgt hebben hier invloed op.
De onderzoekers noemen de resultaten een risicofactor voor neurologische aandoeningen. “Vitamine D-tekort bleek verband te houden met een substantieel snellere achteruitgang op het gebied van het episodisch geheugen en executieve functies.
Bij ernstig vitamine D-gebrek en gerelateerde klachten kunnen patiënten een oplaaddosering krijgen van 10.000 IE (250 microg) per dag gedurende 10 dagen of 25.000 IE (625 microg) per week gedurende 6 tot 8 weken.
Bij het innemen van suppletie, zal de arts de dosis vitamine D na zes tot acht weken behandeling verlagen. Naar schatting zal het dan 3 tot 4 maanden duren om weer op het goede niveau te komen.
Fruit bevat helemaal geen vitamine D. Ook noten en zaden bevatten geen vitamine D. En zelfs groenten bevatten geen vitamine D. Het enige plantaardige voedingsproducten of 'groenten' dat vitamine D bevatten, zijn paddenstoelen die aan zonlicht (of UV) worden blootgesteld.
“Vitamine D3 moduleert de darmflora van het bovenste spijsverteringskanaal. Dit zou kunnen verklaren waarom vitamine D3 een gunstig effect heeft op ontstekingsziekten van de darm en bacteriële infecties”, zeggen de onderzoekers.
Zonlicht is de belangrijkste bron van vitamine D. Om voldoende vitamine D aan te maken is het belangrijk om elke dag een half uur tussen 11 uur en 15 uur buiten te komen met het gezicht en handen onbedekt. In de winter staat de zon laag, waardoor je huid minder vitamine D aanmaakt.
Vitamine D (colecalciferol) zorgt dat uw lichaam calcium (kalk) en fosfaat uit voedsel opneemt. Calcium en fosfaat zijn nodig voor tanden en botten. Ook zorgt vitamine D dat de spieren goed werken. Ons lichaam krijgt vitamine D binnen door zonnestraling op de huid en met ons voedsel.
Vitamine D3 (en niet D2) is de beste vorm van vitamine D. De beste vitamine D supplementen bevatten D3, zijn verrijkt met de juiste hulpstoffen en zijn vrij van kunstmatige toevoegingen. Vitamine D ondersteunt de normale werking van je weerstand en draagt bij aan sterke spieren, botten en tanden.
Samenvatting. Vitamine D-tekort wordt niet langer alleen maar gerelateerd aan het optreden van osteomalacie, rachitis en osteoporose. Er bestaat een causaal verband met de spierfunctie en met het functioneren van ons afweersysteem.
Vitamine D-tekort is erkend als een cruciale factor in de pathobiologie van neurologische aandoeningen . Vitamine D-tekort beïnvloedt genexpressie, calciumhomeostase, oxidatieve stress en immuunfunctie.
Uit onderzoek blijkt dat een tekort aan vitamine D het serotoninegehalte in de hersenen wordt verlaagd. Een serotoninetekort kan zelfs leiden tot depressie. Uit meerdere onderzoeken blijkt het verband tussen een tekort een vitamine D en het humeur. Het sterkst is het verband bij ouderen.
Je kunt merken dat je moeite hebt om dagelijkse activiteiten uit te voeren, zoals traplopen of het tillen van voorwerpen. Vermoeidheid en lusteloosheid: Een tekort aan vitamine D kan ook leiden tot vermoeidheid en een algemeen gevoel van lusteloosheid.
Als u last heeft van bot-, spier- of gewrichtspijn, zullen uw symptomen waarschijnlijk verbeteren wanneer uw vitamine D-niveaus weer normaal zijn. Dit is meestal na een paar weken of maanden .
Supplementen met vitamine D zijn nuttig voor bepaalde risicogroepen, maar voor gezonde volwassenen zijn er tot op vandaag geen gezondheidsvoordelen aangetoond. Het is niet omdat het vitamine D-gehalte in het bloed laag is in de winter, dat extra vitamine D de gezondheid verbetert.
Vitamine D heeft invloed op de oestrogeen- en progesteronspiegels, die van invloed zijn op de regelmaat van de menstruatie, de menopauze, de vruchtbaarheid en de zwangerschap.
Gewrichtspijn, spierzwakte en spierkrampen kunnen één van de eerste symptomen van een vitamine D tekort zijn. Dit geldt niet alleen voor de spieren in armen en benen, maar ook bijvoorbeeld de hartspier.
Een tekort aan magnesium kan de vitamine D-aanmaak belemmeren en de effectiviteit ervan verminderen. De lever en de nieren spelen een cruciale rol in de omzetting van vitamine D naar zijn actieve vorm.