Waarom kruipen wormen uit wormenbak? Wormen kruipen uit de wormenbak omdat ze nog niet gewent zijn aan hun nieuwe huis of omdat de leefomgeving niet gezond is voor de worm. Het eerste lost zich vanzelf op. Soms moeten compostwormen, net als puppy's, even wennen aan hun nieuwe huis.
Olie: De worm haalt door zijn huid adem. Door olie gaat zijn huid dicht zitten en kan hij niet meer ademhalen. Vlees, vis, zuivel: Gaan te snel rotten voordat de wormen de kans hebben om het te eten. Dit afval trekt ook vliegen en maden aan in je wormenbak.
Hoe werkt een wormenbak? Een wormenbak bestaat uit verschillende lagen op elkaar gestapeld. De onderste laag functioneert als opvangbak van het percolaat. Dit lekvocht sijpelt door de verschillende lagen van de wormenbak naar beneden en wordt uiteindelijk opgevangen in de opvangbak.
De wormen kunnen prima tegen de kou. Ze eten alleen weinig tot niks. Onder de 4 graden gaan de wormen in een soort winterslaap. Ze zullen niet direct dood gaan.
Regenwormen leven van dat wat ze op en in de grond vinden: dode en rottende plantenresten, bladeren en soms uitwerpselen van andere dieren. Ze trekken het voedsel hun gangen in waar ze het verder verteren.
De wormen kunnen op vele verschillende manieren springen. Je moet ze allemaal leren om over deze obstakels te komen! Springen: Als je één keer op Sprong1 drukt, springt de worm vooruit. Terug springen: Als je twee keer snel achter elkaar op Sprong1 drukt, springt de worm naar achteren.
Maar er is ook een dier dat zo'n sadistisch experiment wél overleeft, wil het verhaal: de regenworm. Sterker nog: als je die doormidden knipt, hakt of trekt, zullen beide helften uitgroeien tot 2 levensvatbare ongewervelden.
Waarschijnlijk klimmen alleen de baby's omhoog omdat de volwassen wormen te zwaar zijn en door de zwaartekracht weer naar beneden vallen. Ze kronkelen ook echt en kruipen niet zoals een naaktslak dat doet.
's Winters gaan regenwormen in een soort winterslaap: de diapause. Ze kruipen dieper de bodem in en zijn inactief, waardoor ze weinig energie verbruiken. Als de temperatuur hoog genoeg is, worden ze weer actief.
Meerdere eitjes, één wormpje
Na enkele weken tot maanden komen hieruit de nieuwe wormpjes, die nog enkele weken nodig hebben om volgroeid te raken. Hoewel de cocon meerdere levensvatbare eieren bevat, kruipt uit de meeste cocons slechts één jonge worm.
Wanneer je regenwormen in de koelkast bewaard kunnen ze zo'n 7 dagen zonder eten. In de koelkast is het koud waardoor ze in een sluimerslaap komen. Buiten de koelkast kunnen ze tot 5 dagen zonder eten.
Geef je wormen niet teveel eten. Als je wormenhotel begint te stinken geef je je wormen meer eten dan ze kunnen verwerken en gaan ze dood. Begin met een handjevol om de dag en voer geleidelijk op. Sluit steeds elke laag 'groen' af met een laagje karton of ander 'bruin'.
In een goed werkende wormenbak kun je een flink deel van het groenafval van een 1-2 persoonshuishouden kwijt. De bak bevat al snel 1 kilo wormen. Samen verwerken die in een week zo'n 3,5 kilo keukenafval.
De makkelijkste manier om de wormen uit de compost weg te krijgen is de volgende: Zet de bak met rijpe compost (de bak die je wilt oogsten) bovenop de wormentoren. Zet er een felle lamp op of zorg dat je wormenbak een tijdje in de zon staat. Friemel voorzichtig door de bovenste laag compost.
De regenworm eet voornamelijk dood organisch plantaardig materiaal. Dit zijn vooral rottende plantenresten of blad dat op de bodem ligt. Tijdens het graven van de gangen zal de worm het meeste voedsel opnemen, maar een ander deel van het voedsel bestaat uit plantendelen die het hol worden ingetrokken.
De regenworm leeft vaak in waterige omstandigheden zoals onder de grondwaterspiegel. Ze nemen zuurstof op door de dunne huid, het ademhalingsapparaat werkt echter ook onder water.
Hoe kleiner het afval gesneden is, hoe sneller de wormen het zullen composteren. Voeg nieuw afval altijd toe in de bovenste bak. Wormen composteren 3-5 keer hun eigen gewicht per week. Dus een halve kilo wormen eten ongeveer 2 kilo afval per week.
Een standaard regenworm is geen afvaletende worm en houdt het niet vol in een wormenbak. Enkel de tijgerworm of Eisenia fetida is geschikt voor uw wormenbak. U kunt een paar tijgerwormen krijgen bij een vriend met een composthoop, -bak of wormenbak of bij een compostmeester.
De compostwormen kun je makkelijk 2 weken bewaren in de zak zitten waarin ze verstuurd worden. Ze zitten verpakt in een ruime hoeveelheid kweekgrond. Dat is compost, bedding en voeding voor minstens 2 weken.
Tijdens de paring vormt zich rond beide een slijmband. Daarna schuift iedere worm zijn slijmband over het lichaam en worden de eieren bevrucht. De band sluit zich en vormt een cocon waaruit na enkele weken jonge wormpjes kruipen. De wormpjes zijn na een paar weken al volwassen en dat herken je aan het zadel.
Breng een laag van 5 cm aan bestaande uit stro, loofhoutsnippers of fijne, dorre in stukken gesneden stengels van planten. Daarboven komt een laag halfverteerde compost met een paar honderd compostwormen van een goed werkend compostvat of compostbak. Hierop leg je een laag van 5 cm vers keukenafval.
De uiteindelijk conclusie is dan ook dat ongewervelden, vanwege hun zeer eenvoudige zenuwstelsel, hoogstwaarschijnlijk geen pijn kunnen ervaren. Er kan dus ook geen schade optreden aan hun welzijn.
Daarvoor is een partner nodig. Als twee wormen willen gaan paren gaan ze naast elkaar liggen, standje 69. Hun lijven scheiden dan slijm af dat uitgroeit tot een slijmkoker die hun lichamen omhult. Nu kan het zaad van de geslachtsopening van de ene worm naar de zaadzakjes van de andere vloeien.
Een goed werkende wormenbak ruikt naar verse bosgrond, met misschien een vleugje koffie of banaan, net wat je als laatste aan je wormen gevoerd hebt. Compostwormen eten je afval op zodra het begint te rotten. Vòòrdat de bacteriën die de stank van rottend fruit veroorzaken zich kunnen ontwikkelen.