Een scheurtje geneest veel makkelijker en doet minder pijn tijdens de kraamdagen dan een knip. Bij een knip ga je immers dwars door alle structuren van het weefsel heen, een scheurtje volgt de natuurlijke structuur van het weefsel waardoor het beter geneest.
Waarom wordt het gedaan? Er zijn twee redenen waarom een knip wordt gedaan: Ofwel verkeert de baby in nood (hij zal dan een slecht hartritme vertonen) of is de moeder uitgeput en moet de bevalling sneller gaan.
Een episiotomie wordt ook wel een epi of een knip genoemd. Hierbij wordt er een knip gezet in het perineum (tussen de vulva en de anus) tijdens de bevalling om het hoofdje van de baby sneller en gemakkelijker door te laten.
In Nederland wordt maar liefst 33% van de bevallingen van een eerste kind ingeleid, 46% krijgt een knip! Dit blijkt uit een internationaal studie in 13 landen van de afdeling Midwifery Science van Amsterdam UMC.
De wond is nog steeds wat gezwollen en het littekenweefsel is stug. Het soepeler worden van het weefsel duurt 6 tot 12 weken. Bij druk op de wond kan het nog pijn doen. Na 12 weken is er nog altijd een rood streepje zichtbaar en kan het ook nog steeds wat stug aanvoelen.
Een scheurtje geneest veel makkelijker en doet minder pijn tijdens de kraamdagen dan een knip. Bij een knip ga je immers dwars door alle structuren van het weefsel heen, een scheurtje volgt de natuurlijke structuur van het weefsel waardoor het beter geneest.
Door inknippen hebben veel vrouwen last van een zwakkere bekkenbodem, vervolgt Seijmonsbergen-Schermers. "Vaak hebben ze veel pijn aan de wond, voelt het strak op de plek waar er is gehecht en ervaren ze pijn bij het vrijen."
Kan je een episiotomie voorkomen? Als je geen knip of episiotomie wil, kan je tegen het einde van je zwangerschap je perineum masseren met een plantaardige olie om het te verzachten. Je perineum is immers een spier en hoe flexibeler deze spier is, hoe kleiner de kans dat een knip nodig is.
Hoewel de kans op scheurtjes dus redelijk groot is, is de kans op totale rupturen klein (2%). Al met al zou je kunnen zeggen dat tweederde van de vrouwen die van hun eerste kindje bevallen in de eerste lijn, zonder veel problemen bevallen. Eénderde wordt ingeknipt of krijgt een tweede- of derdegraads scheur.
Inknippen, ook wel episiotomie genoemd, betekent dat er een knip van de rand van je vagina naar buiten wordt gemaakt. De knip is meestal 2,5 tot 7,5 centimeter groot en kan in verschillende richtingen worden gezet. In Nederland wordt de knip vaak naar links gezet omdat het de kans op een totaalruptuur verminderd.
Het eerste herstel van uw lichaam na de bevalling duurt zes tot acht weken. Volledig herstel duurt echter drie tot vier maanden. Veranderingen in uw lichaam en in uw omgeving vragen veel energie.
De navelstreng laten uitkloppen betekent: meer rode bloedcellen en dus een beter transport van zuurstof in het lichaam. Dat betekent ook een makkelijkere overgang van de baarmoeder naar het 'buitenleven', waar de baby zelfstandig moet ademen.
Nadat de baby en de placenta geboren zijn, kan je worden gehecht door de verloskundige of gynaecoloog. Bij hechtingen worden hechtdraadjes gebruikt die vanzelf oplossen. Je hechtingen kunnen in het begin pijnlijk zijn. Ook kunnen de hechtingen na een paar dagen wat gaan trekken of jeuken.
Voor het zetten van de knip wordt er bijna altijd lokale verdoving ingespoten, en meestal zal geknipt worden tijdens een wee, zodat de barende er het minste van voelt.
De komst van uw baby
Zij laat u afwisselend persen en zuchten om inscheuren zoveel mogelijk te voorkomen. Na een tijdje is het hoofdje van de baby langzaam te zien en wordt uw baby geboren. Als alles in orde is wordt u kindje met een doek afgedroogd en gelijk op uw borst gelegd. Wat een bijzonder moment!
Als je een knip of scheurtje hebt gehad, dan heb je uiteraard ook hechtingen. Deze kunnen in de kraamdagen best irritant zijn. Ze gaan trekken en jeuken en vooral van los geknoopte hechtingen kun je na een dag of vijf flink last hebben. Meestal heb je onderhuidse hechtingen, die hoeven niet verwijderd te worden.
Je kunt uitscheuren tijdens de bevalling doordat er scheurtjes ontstaan in de spieren en de huid van je bekkenbodem. Een vrouw merkt meestal niet dat er een scheurtje ontstaat. Door de spanning die aan het eind van het persen op de vagina staat, wordt het perineum (stukje tussen vagina en anus) gevoelloos.
De cervixruptuur. Hierbij ontstaat de scheur in de baarmoederwond. De clitorisruptuur. Hierbij ontstaat de scheur in de clitoris, waarbij ook de urinebuis kan inscheuren.
Vanaf week 34 mag je beginnen met het masseren van je perineum. Zo kan je dit stukje huid langzaam soepeler maken. In het begin kan het lastig zijn, omdat je een aantal stappen moet opvolgen. Met een goede voorbereiding wordt het een stuk makkelijker.
Benen wat gebogen en iets uit elkaar. – Doe wat olie op de vingers en smeer het perineum (huid tussen vagina en anus) in, net als de benedenrand van je vagina. Zorg ervoor dat er geen olie aan de voorkant van de vagina bij de plasbuis uitgang kan komen (kans op infectie).
Bij ongeveer 3 op de 100 bevallingen ontstaat een totaalruptuur. De kans is het grootst bij de eerste bevalling. De meeste vrouwen herstellen volledig na een totaalruptuur. Het herstel duurt meestal 4 tot 6 weken maar dat kan oplopen tot een half jaar.
De arts spreekt met u af wanneer u de hechtingen kunt laten verwijderen. Maak hiervoor een afspraak bij de assistente. Meestal mogen de hechtingen eruit na 7 tot 14 dagen. Als uw wond is geplakt, laat de lijmkorst na 5-10 dagen vanzelf los.
Een hechting kan uitscheuren als de trekkracht op de hechting stijgt. Dit gebeurt wanneer de spanning in het wondgebied groter wordt. Oorzaak hiervan is zwelling door vocht- en/of bloedophoping.
Tijdens een gewone bevalling passeert het kindje het bekken, de vagina en de spieren en huid van de bekkenbodem. Wanneer hierbij scheurtjes ontstaan in de huid, het slijmvlies van de vagina of de spieren van de bekkenbodem, spreken we van inscheuren. Een ander woord voor een scheur is een ruptuur.