Maar terwijl iemand praat, kijkt hij naar boven om zich te concentreren, of hij kijkt naar beneden, dat zegt iets over zijn gevoel. Aan het einde van een woord kijkt hij zijn luisteraar aan, als om een punt te zetten. Als hij klaar is, kijkt hij je langer aan, dan geeft hij zijn beurt over aan de luisteraar.
Als uw gesprekspartner naar boven kijkt terwijl hij nadenkt kunt u er dus van uitgaan dat hij op dat moment in beelden denkt. Iemand die omlaag kijkt als hij nadenkt heeft een gevoelservaring of is met zichzelf in overleg (innerlijke dialoog).
Omhoog kijken:
Omhoog kijken suggereert vaak dat iemand zich verveelt . Het kan betekenen dat ze naar hun omgeving kijken om iets te vinden dat hen meer stimuleert dan het gesprek dat ze op dat moment voeren.
De belangrijkste theorie is dat naar boven kijken een snelle manier is om het aantal nieuwe prikkels korte tijd te verminderen. Het nadenken gaat daardoor effectiever, vertelt De Lange. Vaak kijken mensen die in gesprek zijn even omhoog na de vraag van een ander.
De richting waarin iemand kijkt kan iets vertellen over de manier waarop diegene denkt. De visueel ingestelde zal nadenkend omhoog kijken. Iemand die auditief is ingesteld zal zijn blik opzij richten. Iemand die kinesthetisch is ingesteld, richt zich op wat hij voelt.
De meeste mensen voelen zich hier ongemakkelijk bij. Te weinig oogcontact kan ons onbewust wat vertellen over de gesprekspartner: namelijk dat hij weinig zelfvertrouwen of weinig interesse heeft, of dat hij wantrouwend is.
Zie je iemand naar linksboven kijken, dan creëert iemand een plaatje in zijn hoofd van iets dat hij nooit eerder heeft gezien. Zie je iemand naar rechtsboven kijken, dan herinnert die persoon zich een beeld dat hij al eerder heeft gezien.
Het omhoog rollen van de ogen is een automatische reactie van het lichaam wanneer het probeert toegang te krijgen tot verloren of verborgen informatie . Dit zorgt ervoor dat er alfa-golven in de hersenen worden aangemaakt en uw hersenen niet de beelden van het waarnemingsmoment laten concurreren met de beelden van uw geest.
Ze vermijden oogcontact om beter samen te werken met hun onderbewuste. Iemand aankijken zorgt er namelijk voor dat je bewust bij een gesprek bent en minder in contact bent met je onderbewuste. Dit kan voor sommige hoogsensitieve mensen als onwennig worden beschouwd.
Let op hun oogrichting.
Een persoon kan een favoriete kant hebben - links, rechts, boven of onder - als hij aan iets denkt. Elke dramatische verandering kan je waarschuwen dat hij gestrest of angstig kan zijn.
6. Hij kijkt veel naar je. Een andere vorm van lichaamstaal dat verraadt dat hij je leuk vindt, is wanneer hij veel naar je kijkt. Dit teken ken je waarschijnlijk maar al te goed: mensen die elkaar leuk vinden proberen constant oogcontact met elkaar te krijgen.
Dit kan zijn omdat de fysieke handeling van omhoog kijken kan helpen om creativiteit en nieuwe ideeën te stimuleren . Het kan ook gerelateerd zijn aan het concept van "cognitieve offloading" - waarbij mensen informatie van externe bronnen opnemen (bijvoorbeeld door naar iets op het plafond te kijken) om hun denkproces aan te vullen of te verbeteren.
Ze spiegelen jouw gedrag
Enkele voorbeelden: de persoon kijkt je met z'n hele lichaam aan, gaat in dezelfde houding staan of zitten, gebruikt hetzelfde stemvolume en intonatie, begint woorden van je over te nemen en bootst jouw mimiek na.
Ze proberen je te doorgronden .
Als iemand probeert te achterhalen of je vriendelijk bent, openstaat voor gesprekken, gereserveerd, sociaal of een ander aspect van je persoonlijkheid, kan het zijn dat hij of zij een paar minuten de tijd neemt om je van top tot teen te bekijken.
Als we naar de mond, hals of borst van iemand kijken dan is dat een positief signaal. Hij of zij houdt oogcontact met je en kijkt niet weg. Langer dan 3 seconden is een goed teken. Dit signaal werd vroeger gebruikt om aan te geven dat je niet gevaarlijk was.
Door iemand in de ogen te kijken, proberen we erachter te komen wat de ander denkt en voelt. We voorspellen onbewust wat de ander gaat doen en schatten de intenties van onze gesprekspartner in. Ook zenden we via de ogen onze eigen intenties, gevoelens en emoties naar de ander.
Volgens huidig onderzoek kijken we omhoog terwijl we denken omdat dezelfde hersenstructuren die betrokken zijn bij denken, zijn geëvolueerd uit reeds bestaande neurale verbindingen voor visueel zoeken . Dezelfde reden waarom u uw ogen beweegt om naar een fysiek object te zoeken, kan ook een rol spelen bij de bewegingen van uw ogen bij het zoeken naar antwoorden.
Je lichaam, je hersenen raken er erg aan gewend om deze gedachten te hebben. Het blijven denken aan die persoon is dus een verslavende gewoonte geworden omdat jouw hersenen gewend zijn aan deze “gedachtenwegen”. Dit is een puur fysieke gewenning en fysieke verslaving.
Naar rechtsboven kijken
“Als je een normaal, rechtshandig persoon vraagt naar iets wat hij heeft gezien, kijkt hij automatisch naar linksboven als hij moet nadenken”, zegt Bouton. “Kijkt hij naar rechtsboven, dan gebruikt hij zijn fantasie en is hij een antwoord aan het bedenken.”
Wanneer iemand naar beneden kijkt, kan dit betekenen dat diegene zich niet helemaal gelukkig voelt. Het kan ook een teken zijn dat iemand zich niet op zijn of haar gemak voelt of zich schaamt. Wanneer iemand naar je borst, hals of mond kijkt is dit juist weer een positief teken en duidt dit op interesse.
De persoon kijkt weg in de tegengestelde richting
Het blijkt dat zodra iemand liegt hij of zij de neiging heeft om de tegenovergestelde richting op te kijken of te draaien dan zijn of haar voorkeurshand. Een linkshandige leugenaar zal tijdens het gesprek dus regelmatig naar rechts kijken.
Meestal houden leugenaars hun lichaam erg stil wanneer ze aan het liegen slaan. Ze spreken minder luid, ademen trager, knipperen minder met de ogen en richten hun blik op de grond. Het kan ook gebeuren dat ze – precies om geloofwaardiger over te komen – hun gesprekspartner juist recht in de ogen gaan kijken.
Oogcontact vermijden . Vaag zijn of weinig details geven. Tegenstrijdige lichaamstaal (zoals "nee" zeggen maar knikken) Ongebruikelijke lichaamstaal (zoals friemelen, stijfheid, over het voorhoofd wrijven, met het haar spelen of slungelig zijn)