In ochtendurine zit een hogere concentratie van de stoffen die worden uitgeplast. Voor een zwangerschapstest is het bijvoorbeeld nodig om ochtendurine op te vangen. Voor onderzoek op bacteriën (banale kweek) bij verdenking op blaasontsteking is ochtendurine wenselijk, maar niet per se nodig.
Urine wordt al eeuwenlang gebruikt voor allerlei kwaaltjes. Zo zou het drinken van (warme) verse urine volgens de beroemde Engelse dokter Thomas Willis goed zijn voor keelontsteking. Ook bij wonden, verbrandingen of insectensteken zou urine de boel desinfecteren.
Niet wetenschappelijk bewezen. Toch is er geen enkel wetenschappelijk bewijs dat urine echt goed voor je is. Het enige waar het uit is opgebouwd is water, zout, ammoniak en andere reststoffen. Volgens wetenschappers zit daar niets in waar je lichaam wat aan heeft.
Het beste is om de opgevangen urine zo snel mogelijk bij de huisarts of op het laboratorium af te geven. Als dit niet mogelijk is moet de urine in ieder geval in de koelkast bewaard worden, maar niet langer dan 24 uur. Bij kamertemperatuur kunnen aanwezige bacteriën zich snel vermeerderen, vaak al binnen één uur.
U kunt de urine gedurende 4 uur bewaren in de koelkast. U moet de urine inleveren binnen een uur nadat u geplast heeft of binnen het uur dat u de urine uit de koelkast gehaald heeft.
In urine kan van alles worden gevonden: micro-organisamen, stofwisselingsproducten, rode bloedcellen, witte bloedcellen, cellen van slijmvlies van de urinewegen en allerlei chemische verbindingen. Pas als er heel veel van voorkomt, in veranderde vormen, kan dit wijzen op onder andere urologische aandoeningen.
Bij voorkeur ontvangen wij de eerste opgevangen ochtendurine. Het onderzoek van bij kamertemperatuur bewaarde urine is alleen betrouwbaar indien de urine binnen 2 uur na lozing wordt onderzocht. Wanneer dit niet mogelijk is, plaatst u de urine onmiddellijk in de koelkast (tot max. 24 uur na lozing).
Urine is samengesteld uit water, ureum en zouten. Als je weinig gedronken of veel getranspireerd hebt, is het vochtpercentage in je urine laag. Hierdoor kan je urine donkerder van kleur zijn dan normaal. Je ochtendurine is ook altijd geconcentreerder, omdat je 's nachts nauwelijks vocht tot je neemt, maar wel zweet.
Eiwit in de urine is vaak een teken van nierschade. De nieren filteren het bloed, waardoor er urine ontstaat die vol zit met afvalstoffen. De filters in de nieren zorgen ervoor dat er alleen water en kleine afvalstoffen worden doorgelaten. Grotere stoffen zoals eiwitten worden door de filters tegengehouden.
lever altijd ochtendurine in door: een schoon en nieuw urinepotje te gebruiken. vooraf de vagina of penis te wassen met ruim water (gewassen plas) te plassen met gespreide schaamlippen of ontblote eikel.
Gezonde urine is lichtzuur en heeft een zwakke, bouillonachtige geur. Voeding (uien en knoflook bijvoorbeeld), kruiden, voedingssupplementen, onvoldoende inname van vocht en geneesmiddelen kunnen allemaal de urinegeur beïnvloeden, net als een (urineweg)infectie.
„Urine van mensen is eigenlijk redelijk steriel. Er zitten niet veel slechte stoffen in, maar komt wel van 'afval' van je lichaam. Je lichaam wil het kwijt, dus wordt er een geurtje aan toegevoegd dat wij vinden stinken. Omdat we het vinden stinken, vinden we het vies, maar op zichzelf kan het niet veel kwaad.”
In tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt is urine niet steriel. Het bevat wel degelijk bacteriën. Maar echt ziek zal je niet worden als je per ongeluk wat pis binnen krijgt. Het probleem is dat chloor dat zich bindt aan urinezuur geen andere ziekteverwekkende bacteriën meer kan doden die in en op het water drijven.
“Urine als meststof in de tuin gebruiken kan inderdaad”, bevestigt Eef Coolen. “In urine zitten stoffen die ook in kunstmest zitten, zoals bijvoorbeeld kalium, fosfor, stikstof enzovoort. In plaats van kunstmest zou je in principe dus ook gewoon je eigen urine kunnen gebruiken.”
U doet het waarschijnlijk zelden tot nooit, maar in de tuin plassen is helemaal zo gek nog niet. Urine bevat namelijk stikstof en fosfaat, en beide zijn goed voor de plantjes. Fosfaat wordt op dit moment vooral uit mijnen gehaald, maar die raken langzaam maar zeker uitgeput.
"In urine zit ureum. Dat is een afbraakproduct van stikstof, een stof die we in de dermatologie gebruiken om de bovenlaag van de huid, op te lossen." Ware het niet dat de concentratie ureum in urine veel te laag is, niet lang genoeg met de huid in contact komt en daarom niet werkzaam is.
Troebele, schuimende urine
Troebele of schuimende urine kan worden veroorzaakt door zoutkristallen van urinezuur of fosforzuur en is onschuldig. Het kan echter ook een minder goed teken zijn: wanneer het komt door de aanwezigheid van witte bloedcellen en pus in de urine; oftewel pyurie.
Doorzichtig en strokleurig zijn gezonde urinekleuren als het op hydratatie aankomt. Dit is juist meestal niet het geval als je plas donkerder is. Uitdroging kan de oorzaak zijn van donkere urine. De 'bruinige' en 'oranje' kleuren op onze urinekleurenkaart geven aan dat je gedehydrateerd bent.
Het is niet erg als je urine er een keer kleurloos en helder uitziet. Mocht dit altijd het geval zijn, dan is het verstandig om eens wat minder te drinken. Heldere urine kan ook wijzen op leverproblemen zoals cirrose en virale hepatitis.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.
Verse urine wil zeggen dat u de urine binnen 2 uur na lozing naar ons brengt. Urine die u 's avonds of 's nachts hebt opgevangen, dient u tot de volgende ochtend in de koelkast te bewaren. Middenstroom-urine wil zeggen: eerst een beetje uitplassen in het toilet, daarna urine opvangen in het potje.
Het is het beste om de eerste urine die u 's ochtends produceert, in te leveren, de zogenaamde ochtendurine. Als u echter al heel vroeg wakker bent (bijv. om 3.00 uur), dan is het beter dat u urine inlevert die later is geproduceerd.
De meeste urine produceert de mens om zes uur in de ochtend. De blaas van een volwassen mens kan (theoretisch) zo'n 1500 ml urine bevatten, in de praktijk zal bij de meeste mensen de blaas nooit voller dan 800 ml worden (gemiddeld tussen 300-500 ml).