Het locked-in syndroom (LIS) is geen ziekte maar een neurologische toestand, waarbij patiënten gevangen zitten in hun eigen lichaam. LIS-patiënten zijn volledig bij bewustzijn en hun zintuigen werken nog, maar ze zijn verlamd. Sommigen kunnen nog met hun ogen of vingers bewegen, anderen kunnen helemaal niets meer.
Het Locked-in syndroom (LIS) wordt bijna altijd veroorzaakt door een bloedvlokje (herseninfarct) in de pons (een orgaan bij de hersenstam) of door een infarct in de hersenstam. Een bloedpropje verhindert de doorbloeding van het deel van de hersenen die de signalen verstuurt naar het ruggenmerg.
Afhankelijk van de ernst van de schade en de leeftijd en conditie van de getroffene kan een intensieve revalidatie gedeeltelijk herstel bieden. De revalidatie moet zo snel mogelijk na de acute fase starten. Gedurende het eerste half jaar worden de meeste resultaten bereikt.
Syndroom van Wallenberg / lateraal medullair syndroom
Een herseninfarct of bloeding (beroerte) in het verlengde merg, onderdeel van de hersenstam, is specifiek benoemd als het syndroom van Wallenberg (of Wallenbergsyndroom) ook wel het lateraal medullaire syndroom genoemd.
Het meest voorkomende symptoom is krachtsverlies of verlamming van één zijde van het lichaam met gedeeltelijk of volledig verlies van bewegingsmogelijkheden en gevoel. Na een CVA houden mensen vaak last van beperkingen, zoals een halfzijdige verlamming, blindheid, balansproblemen en coördinatieproblemen.
Dit is een tijdelijke doorbloedingsstoornis in de hersenen. Het is eigenlijk een kortdurend herseninfarct. De klachten van een TIA zijn dezelfde als die van een “gewone” beroerte maar duren meestal niet langer dan twintig minuten. In elk geval zijn de klachten binnen vierentwintig uur weer volledig verdwenen.
Ruim 80% van een beroerte is een herseninfarct en 20% een hersenbloeding.
Horner of het Horner syndroom is een aandoening die regelmatig voor komt bij honden. Het kan verlamming van de gezichtspieren veroorzaken door aantasting van het zenuwstelsel in de kop. Uw hond krijgt hierdoor zichtbare klachten aan het oog.
Net als de frontale- en temporale kwabben, is de hersenstam gelegen in een gebied vlakbij benige uitsteeksels waardoor het kwetsbaar is voor schade tijdens een ongeval. Wanneer iemands hersenstam niet meer functioneert, heet deze toestand hersendood.
De eerste 4 weken is de kans op een nieuwe beroerte en op overlijden het grootst. In het ziekenhuis letten artsen daarom heel goed op u. Na een herseninfarct kan 1 van de 2 mensen na 6 maanden weer voor zichzelf zorgen. Na een hersenbloeding kan 1 van de 3 mensen na 6 maanden weer voor zichzelf zorgen.
De resultaten laten zien dat patiënten in de jaren na hun beroerte een hoger risico lopen te overlijden. Hoe hoog dit risico is, hangt onder meer af van de aard van de beroerte. Bij mensen met een herseninfarct is het risico op overlijden 5 keer hoger.
Oorzaken van vermoeidheid
Het lichaam heeft energie nodig voor dat dit herstel en dat kan leiden tot vermoeidheid. Een andere oorzaak is dat door de beschadiging (door het herseninfarct of -bloeding) in de hersenen de informatie trager wordt verwerkt.
Onder neurologische uitvalsverschijnselen verstaat men uitval van motoriek (verlamming), van het gevoel ('verdoofd gevoel') en van gehoor, gezichtsvermogen of spraak. De aard van het functieverlies hangt nauw samen met schade aan een specifiek deel van de hersenen (zie figuur).
In Nederland zijn ongeveer honderd patiënten volledig locked-in.
Minimaal bewustzijn – (Minimal Conscious State -, MCS-) is een toestand waarin de patiënt enkele tekenen van bewustzijn laat zien, met name het uiten van emoties en/of het volgen met de ogen van een bewegend voorwerp (spiegel, of een naaste).
Een vegetatieve toestand wil zeggen: mensen die in coma zijn geraakt, maar op een gegeven moment hun ogen weer openen. Ze vertonen echter alleen reflexmatig gedrag, er lijkt geen sprake van bewustzijn. De toestand wordt ook wel niet-responsief waaksyndroom genoemd.
Als je hersendood bent kan je niet meer wakker worden. Je hebt geen hersenactiviteit meer en je hersenen kunnen zich niet meer herstellen. Daarbij zijn al je primitieve reflexen afwezig door het afwezig zijn van hersenstamactiviteit. Je hersenstam is ernstig beschadigd en kan niet meer functioneren.
Coma lijkt op een diepe slaap. Patiënten reageren niet meer op anderen, geluiden en aanrakingen. Bij een pijnprikkel zie je soms wel een reactie in iemands gezicht, of een kleine beweging in het lichaam. Een prikkel kan iets pijnlijks zijn, maar ook een geluid, aanraking, licht of geur.
er is geen hersenstamreflex, dat wil zeggen de hersenstam reageert niet meer op prikkels; er is geen elektrische activiteit in de hersenen meer, en er gaat geen bloed door de hersenen; de persoon kan niet meer zelf ademhalen.
Het kind met de desintegratiestoornis krijgt moeite met sociale interactie en begint gedrag te vertonen dat bij autisme past. De desintegratiestoornis van de kinderleeftijd is niet te genezen en verslechtert geleidelijk tot het niveau van ernstige geestelijke ontwikkelingsachterstand.
Klachten bij het syndroom van Tietze
U heeft pijn op 1 of meer plekken op de borst. Ook is er vaak drukpijn links of rechts naast het borstbeen. Vaak ontstaat de pijn opeens. De pijn kan erger worden bij bewegen, diep zuchten, niezen of hoesten.
Het luie oog is het oog waar uw kind niet mee kijkt. Het luie oog werkt wel, maar de hersenen van uw kind kiezen ervoor om alleen met het goede oog te kijken. Als uw kind het luie oog lang niet gebruikt, wordt het steeds moeilijker om met het luie oog nog goed te zien.
De 3 meest voorkomende signalen van een TIA zijn een scheve mond, verwarde spraak en een verlamde arm. De signalen van een TIA, herseninfarct en hersenbloeding zijn gelijk. Je weet dus niet waardoor de uitval komt. Bel daarom altijd direct 112!
Naast centrale pijn kunnen mensen na een beroerte ook pijn hebben als gevolg van lokale problemen (zoals schouderpijn, spasticiteit, blijvende hoofdpijn en spier- of gewrichtspijnen).
“Mensen die veel zitten hebben veertig procent meer kans binnen drie jaar na hun beroerte te overlijden.” Jaarlijks krijgen zo'n 43.000 mensen een beroerte. Van de mensen die een beroerte overleven, krijgt één derde binnen vijf jaar een nieuwe beroerte of overlijdt.