Toch kleven er enkele risico's aan het gebruik van koolzaadolie. Want wetenschappers verklaren dat maar liefst 90% van de koolzaadolie in de winkelschappen genetisch gemanipuleerd wordt. En daarmee gaan er veel van de gezonde vitamines en mineralen verloren.
Is koolzaadolie gezond? Koolzaadolie is gezond, omdat de olie rijk is aan onverzadigde vetzuren. Koolzaadolie bevat gemiddeld negentig procent onverzadigde vetzuren en tien procent verzadigde vetzuren. Ook bevat raapzaadolie veel antioxidanten en vitamine E.
Olijfolie heeft, net als koolzaadolie, een goede verhouding onverzadigde vetten en verzadigde vetten. Wat olijfolie nog gezonder maakt, is het feit dat extra vierge olijfolie een hoger aantal gezonde, antioxidanten kent. Koolzaadolie/raapzaadolie bevat een grote hoeveelheid onverzadigde vetten en antioxidanten.
Koolzaadolie heeft inderdaad een hoog rookpunt en de neutrale smaak maakt het een uitstekende olie om mee te frituren, maar het is geen ongezonde olie. Net als de meeste van de andere gezonde oliën op deze lijst is koolzaadolie laag in verzadigde vetten. Beste voor: bakken, braden en frituren.
Koolzaadolie heeft allereerst het laagste percentage verzadigde vetzuren van alle plantaardige oliën. Ook bevat het veel vitamine E en K, antioxidanten, waardevolle omega-3 en omega-6 vetzuren en een hoog gehalte onverzadigde vetzuren.
Samengevat is dit de conclusie. Als je een olie of vet niet verhit, dan zijn olijf-, koolzaad-, soja-, arachide-, zonnebloem-, maïsolie en andere plantaardige oliën de betere keuzes. Dat is omdat ze vooral onverzadigde vetten bevatten en zo helpen de verzadigd vet consumptie te beperken.
"We noemen een olie gezond als die rijk is aan onverzadigde vetzuren. Oliesoorten met veel verzadigde vetten sorteren we in de categorie 'ongezond", legt hij uit. Hij raadt aan om vooral olijfolie, koolzaadolie en sojaboonolie te gebruiken.
Wat betreft hoeveelheid calorieën en het soort vet is er ook (nagenoeg) geen verschil. Vooral in Duitsland wordt koolzaadolie veel in de keuken gebruikt. Vanuit daar is het komen overwaaien naar ons. In de voedingsmiddelenindustrie wordt de olie als ingrediënt gebruikt in bijvoorbeeld margarines en koekjes.
Koolzaadolie bevat de grootste hoeveelheid omega 3-vetten en is rijk aan vitamine E. De vraag is nu: mag deze olie verhit worden? Daar zijn de meningen over verdeeld, maar doe je het wel, dan mag de olie in elk geval maar één keer gebruikt worden en de baktemperatuur mag niet hoger worden dan 180 °C.
Je wokt op een hoge temperatuur: je olie moet zuiver zijn en een hoog rookpunt (de temperatuur waarop je olie begint te roken of branden) hebben. Slaolie is hiervoor niet geschikt, maar zuivere olijfolie, arachideolie, maïsolie en zonnebloemolie wél. Wokken is een gezonde manier van koken.
Vervang zonnebloemolie simpelweg door andere neutrale plantaardige oliën. Zoals koolzaadolie, arachideolie, rijstolie, raapzaadolie of slaolie. Zo kun je onbezorgd blijven genieten van al je zoete baksels.
Zonnebloemolie kan gevaarlijke transvetten bevatten. Plantaardige oliën, waaronder zonnebloemolie, zijn hoog in essentiële omega-6 vetzuren waardoor de broodnodige balans tussen omega-6 en omega-3 vetzuren in het lichaam wordt verstoord.
Voordelen van koolzaadolie
Antiseptische eigenschappen: men beweert dat koolzaadolie een antibacteriële werking heeft en desinfecteert en ontsmet. Vertraagt het verouderingsproces van de huid: doordat de olie rijk is aan vitamine E, helpt de olie met het vertragen van het verouderingsproces van de huid.
Raapzaadolie is gezond door het hoge onverzadigd vetgehalte
Zonnebloemolie: 10% verzadigd vet, 90% onverzadigd vet. Raapzaadolie: 7% verzadigd vet, 93% onverzadigd vet.
Koolzaadolie is een plantaardige olie geperst uit de zaden van koolzaad (Brassica napus) en raapzaadolie is een plantaardige olie geperst uit de zaden van raapzaad (Brassica rapa).
Het beste om in te bakken of te frituren is olie of zachte of vloeibare margarine uit een fles. Behalve vloeibaar frituurvet is gewone plantaardige olie, zoals zonnebloemolie en olijfolie, ook geschikt om in te frituren.
Koolzaadolie wordt gewonnen uit koolzaad. Deze olie is niet geschikt om te verhitten en bewaar je best in de koelkast. Koolzaadolie bevat veel omega 3-vetzuren.
Oliën die geschikt zijn om te bakken, zijn oliën die verhit kunnen worden tot 180 ºC. Dat zijn o.a. arachideolie, olijfolie, sojaolie, zonnebloemolie. Arachideolie wordt gemaakt uit pinda's en werd door de Inca's al toegepast. In de Chinese keuken wordt voornamelijk arachideolie gebruikt.
Wanneer je kiest voor boter, gebruik dan roomboter en geen margarine. Deze laatste bevat vaak toevoegingen en vocht. Als olie kun je kiezen voor zonnebloemolie, deze heeft een neutrale smaak of je kiest voor olie met een smaak zoals (goede) olijfolie, amandelolie of andere olie met een smaak.
Ze is ideaal voor zowel koude als warme gerechten. Gebruik ze bijvoorbeeld als basis voor sausen en vinaigrettes, als heerlijke aanvulling bij koude schotels met vis of om te bakken en te wokken. Koolzaadolie bevat drie keer meer Omega 3 dan olijfolie.
Plantaardige bronnen van omega 3-vetzuren (linoleenzuur) zijn met name lijnzaadolie, koolzaadolie, walnoten(olie), sojaolie, lijnzaad, chiazaad en hennepzaad. Ook sommige margarines bevatten omega 3-vetzuren, maar dit is vaak door toevoeging van visolie.
Menselijke consumptie
Al in de late jaren 1970 is een speciale variëteit van koolzaadolie ontwikkeld die relatief weinig erucazuur bevat. Ze staat bekend onder de naam Canolaolie, wat een acroniem is van "CANadian Oil Low Acid", en soms ook onder de naam LEAR-olie ("Low Erucic Acid Rapeseed").
Koolzaadolie gaat geopend met gemak een jaar mee. Olie houdt niet van licht. Bewaar de olie dus bij voorkeur op een donkere, afgesloten plek in de originele verpakking. Vaak wordt de olie in donkere flesjes geleverd, zodat er al minder licht bij kan komen.
Het maakt de olie nog langer houdbaar en extra bestand tegen verhitting. Een groot nadeel van dit gedeeltelijke hardingsproces is dat het transvetten produceert. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat deze soort vetten erg ongezond zijn en het risico op hartaandoeningen kunnen verhogen (1).