Waarom voel ik me eenzaam nu ik alleen woon? Je kunt je eenzaam voelen als je je niet verbonden voelt met andere mensen. Je mist bijvoorbeeld een band met anderen of je hebt minder contact met mensen dan je zou willen. Hierdoor kun je je alleen, onzeker of verdrietig voelen.
Als je je eenzaam voelt, ben je geneigd om je terug te trekken. Je ontwikkelt steeds meer negatieve gedachten zoals “Ik ben tot last voor anderen” of “Zie je wel, niemand wilt met me omgaan”. Deze negatieve gedachten versterken gevoelens van somberheid.
Ouderen van 85 jaar en ouder voelen zich eenzamer dan ouderen van 75 tot en met 84 jaar. Van de 85-plussers voelt 63% zich eenzaam, bij 74-84 jarigen is dit 52%. Uit deze gegevens blijkt dat onder 85-plussers ongeveer even veel vrouwen als mannen zich eenzaam voelen (respectievelijk 63% en 62%, niet in figuur).
Jongvolwassenen tussen de 18 en 22 jaar zijn de eenzaamste leeftijdsgroep. Het aantal mensen dat alleen woont, is de afgelopen decennia met meer dan 30% toegenomen. Sociale isolatie is net zo schadelijk voor de gezondheid als het roken van 15 sigaretten per dag. Eenzaamheid kan het risico op vroegtijdig overlijden met wel 50% verhogen.
De symptomen die het meeste voorkomen bij eenzaamheid zijn: Je hebt weinig sociale contacten.Je voelt je niet verbonden met anderen.Je voelt geen sociale steun.
“Klopt, nagenoeg iedereen kent dat gevoel wel. Niet leuk, maar gelukkig kunnen we best tegen een stootje. Als het eenzame gevoel te lang duurt, of zelfs chronisch wordt, kan dat serieuze mentale en fysieke klachten veroorzaken.Het werkt depressies in de hand, verzwakt het immuunsysteem en vergroot de kans op ziektes.
Zij vertelde dat er drie soorten eenzaamheid zijn: existentiële, emotionele en sociale eenzaamheid.
Mensen die niet of nauwelijks met andere volwassenen praten kunnen in een isolement terecht komen waar vooral ruimte is voor piekeren en negatieve gedachten. Zie je de toekomst somber in en zie je geen uitweg meer, neem dan contact op met 113 om te praten met een van onze hulpverleners.
Besteed tijd aan activiteiten die je leuk vindt en waar je je goed bij voelt, zoals het vinden van een nieuwe hobby, het lezen van een boek of het genieten van je favoriete film of muziek. Vind vreugde in de dingen die je alleen doet om je zelfvertrouwen en onafhankelijkheid te vergroten.
Je kunt je eenzaam voelen als je je niet verbonden voelt met andere mensen. Je mist bijvoorbeeld een band met anderen of je hebt minder contact met mensen dan je zou willen. Hierdoor kun je je alleen, onzeker of verdrietig voelen. Een gevoel van eenzaamheid kun je vergelijken met een gevoel van honger.
De meeste mensen die bang zijn om "zichzelf te zijn" voelen zich zo omdat toen ze jong waren, goedkeuring hen werd onthouden, of ze werden vaak bekritiseerd . Dit komt meestal van een ouder, maar het kan ook afkomstig zijn van een ander naast familielid of een andere sociale omgeving.
Sommige onderzoeken suggereren dat eenzaamheid stress kan verhogen . Het wordt ook geassocieerd met een verhoogd risico op bepaalde psychische problemen. Bijvoorbeeld depressie, angst, een laag zelfbeeld en slaapproblemen. Mijn angst en depressie isoleren me van mensen en weerhouden me ervan om de dingen te doen die ik graag zou willen doen.
Op het moment dat iemand voelt er niet bij te horen, buitengesloten te zijn, geen verbinding te hebben met de anderen, is dat te zien. Daarom is het een lichamelijk fenomeen: je kunt het meten in de hersenen. Opvallend is dat eenzaamheid in precies hetzelfde deel van de hersenen te ziens is als lichamelijke pijn.
Volwassenen die zich eenzaam voelen hebben een groter risico om een ernstige stemmings-, angst- of middelenstoornis te ontwikkelen dan niet-eenzame volwassenen. Dit is één van de bevindingen uit recent onderzoek van het Trimbos-intituut.
Iedereen kan te maken krijgen met eenzaamheid, van jong tot oud. Het gevoel van 'erbij horen' en 'ertoe doen' is voor ieder mens een basisbehoefte. Eenzaamheid is niet alleen een naar gevoel, het is ook lastig om over te praten. Ook leidt het tot gezondheidsrisico's en minder meedoen in de samenleving.
Chronische eenzaamheid is gevaarlijk. Het maakt dat mensen niet meer goed in staat zijn met anderen om te gaan. Mensen trekken zich terug uit de sociale omgeving. Daarmee is de oplossing (meer verbindingen hebben) steeds minder bereikbaar.
Door sociaal contact gaan je hersencellen nieuwe verbindingen met elkaar aan en worden de verbindingen die er al waren versterkt. Door die connectiviteit kunnen hersencellen en hersengebieden sneller en beter met elkaar communiceren.
Eenzaamheid zorgt voor overtollige stresshormonen, wat leidt tot een verhoogde hartslag, verhoogde bloeddruk en bloedsuikerspiegel . Eenzaamheid vermindert ook het aantal antilichamen dat we produceren om infecties te bestrijden en kan ons vatbaarder maken voor kanker.
Zo heb je een verhoogde kans op depressieve gevoelens en verslavingen, en ben je vatbaarder voor virussen." En die eenzaamheid is ook op de lange termijn niet zonder risico: het is zelfs een belangrijkere oorzaak van hartklachten dan roken.
We weten uit eerder onderzoek dat mensen die zich eenzaam voelen meer kans hebben om hersenziekten als dementie te ontwikkelen. Er zijn daarnaast steeds meer aanwijzingen dat eenzaamheid samenhangt met het volume en de structuur van de hersenen.
Het negatieve gevoel van eenzaamheid is net zo'n soort pijnsignaal als honger.Dit signaal motiveert mensen om aansluiting te zoeken met anderen. Maar als het dan niet lukt om sociale relaties te verbeteren en zij vereenzamen, kunnen zij in een neerwaartse spiraal terechtkomen.
Symptomen eenzaamheid
Als je eenzaam bent, voel je je niet verbonden met anderen, met de omgeving, met de wereld. Daar kunnen allerlei gevoelens en gedragingen bijkomen. Dit zijn voorbeelden van symptomen die horen bij eenzaamheid: Een verdrietig, leeg, machteloos of angstig gevoel.