Het heelal is zwart, omdat het leeg is en dus kleurloos. Materie heeft wel een kleur vanwege de manier waarop het verschillende kleuren (zon)licht absorbeert, reflecteert of verstrooit. Bij afwezigheid van materie is er dus geen reflectie of verstrooiing en dus zie je zwart, wat de afwezigheid van het licht aangeeft.
Dat komt doordat het zonnestelsel voor het overgrote deel uit lege ruimte bestaat. Er is dus niets dat het zonlicht naar de ogen van een astronaut kan kaatsen. Alsof je je in een vacuüm getrokken kamer bevindt met zwarte verf op muren, vloer en plafond. Als je dan een lamp aandoet, ketst het licht ook nergens vanaf.
In de ruimte of op de maan is er geen atmosfeer die het licht verstrooit . Het licht van de zon reist in een rechte lijn zonder verstrooiing en alle kleuren blijven bij elkaar. Als we naar de zon kijken, zien we dus een stralend wit licht, terwijl we als we wegkijken alleen de duisternis van de lege ruimte zien.
Het heelal is alles dat we kunnen aanraken, voelen, waarnemen, meten of detecteren. Het bestaat uit alle levende dingen, planeten, sterren, sterrenstelsels, stofwolken, licht en zelfs tijd. Voordat het heelal werd geboren bestonden tijd, ruimte en materie niet.
Geluid plant zich niet voort in een vacuüm
Telkens als je op het witte doek explosies ziet in de luchtledige ruimte, zou het geheel stil moeten zijn. Geluid zijn golven die zich alleen kunnen voortplanten in een medium. Het verplaatst zich door lucht, andere gassen, vloeistoffen en vaste stoffen.
Nee, het heelal is onbegrensd en waarschijnlijk zelfs oneindig uitgestrekt. Langer antwoord: De nieuwste sterrenkundige waarnemingen doen vermoeden dat het heelal oneindig uitgestrekt is. Dat betekent dat het zeker geen rand heeft.
De regendruppels onder de aardbol vallen ook naar de aarde toe. Maar ze vallen precies de andere kant op. De zwaartekracht zorgt er namelijk voor dat alles naar het midden van de aarde toe wordt getrokken. Daardoor kun je nooit van de aarde af vallen, ook al sta je aan de andere kant van de aarde!
Het heelal is zwart, omdat het leeg is en dus kleurloos. Materie heeft wel een kleur vanwege de manier waarop het verschillende kleuren (zon)licht absorbeert, reflecteert of verstrooit. Bij afwezigheid van materie is er dus geen reflectie of verstrooiing en dus zie je zwart, wat de afwezigheid van het licht aangeeft.
Nadat het zwarte gat is gevormd, neemt het meestal toe in grootte door materie uit de omgeving op te nemen. Wanneer een zwart gat samensmelt met andere zwarte gaten, kan er een superzwaar zwart gat ontstaan met een massa van miljarden zonsmassa's (M☉).
Botsingen of meteorietinslagen creëren lichtflitsen. Aurora in planetaire atmosferen zenden licht uit door inslagen van deeltjes die uit de ruimte komen. Zwarte gaten creëren lichtemissies in hun omgeving die niet door kernfusie worden veroorzaakt.
Het is moeilijk om het zeker te weten, maar er zijn wel wat conclusies te trekken. Een astronoom probeerde te beantwoorden hoe donker de ruimte is door de helderheid van bekende sterren en sterrenstelsels te vergelijken, en in het antwoord komt hij uit op een visuele magnitude van -6,5, of 0,3% zo helder als een volle maan.
Omdat het zonlicht er niet wordt verspreid tot een blauwe hemel, ziet de ruimte eruit als een zwarte deken bezaaid met sterren. De ruimte wordt gewoonlijk gezien als helemaal leeg. Maar dat is niet waar. De grote ruimtes tussen de sterren en planeten zijn gevuld met enorme hoeveelheden dun uitgespreid gas en stof.
Licht reist door de ruimte in de vorm van elektromagnetische golven . Deze golven bestaan uit elektrische en magnetische velden die loodrecht op elkaar oscilleren en zich door de ruimte voortplanten. Deze voortplanting vindt zelfs plaats in het vacuüm van de ruimte, waar geen atmosfeer of medium zoals lucht of water is.
Doordat er in de ruimte bijna overal een vacuüm is, bestaat er dus geen geluid. Echter, dankzij diverse amusante filmpjes weten we dat de astronauten in het ISS wel degelijk met elkaar en tegen een camera kunnen praten (en zingen).
Vooral licht van korte golflengtes, zoals blauw licht, knalt vaak op andere deeltjes.Het blauwe licht vliegt daardoor alle kanten op in de atmosfeer, voordat het in onze ogen terechtkomt. Daarom ziet de lucht er niet zwart, maar blauw uit.
Als de zon op de maan schijnt kan het er boven de 100 °C zijn, maar als de zon onder is dan kan het juist -200 °C worden.
Eindigt de aarde in een zwart gat? Mensen vragen zich soms af of onze aarde in Sagittarius A* kan verdwijnen. Maar daar heeft Falcke een geruststellend antwoord op: 'Nee, dat gaat niet gebeuren.
De oerknal vond veertien miljard jaar geleden plaats en duurde slechts een fractie van een seconde, maar had ontzettend grote gevolgen.
Mogelijk wel, maar niet helemaal . Theoretisch gezien zullen de meest massieve zwarte gaten de laatste hemellichamen zijn die nog bestaan voor de uiteindelijke 'dood' van het heelal. Ze zullen echter niet het allerlaatste 'ding' zijn dat bestaat, die eer zal waarschijnlijk naar fotonen en elementaire deeltjes gaan. Of dat denken we in ieder geval voorlopig.
Middernachtzon is wanneer de zon in de zomer nooit ondergaat. De middernachtzon is een periode van 24 uur zonlicht die kan worden ervaren boven de poolcirkel in Zweeds Lapland. Het hoge noorden van Zweden weet het hele jaar door een fantastische lichtshow te presenteren dankzij de wonderen van moeder natuur.
Donkere energie is een mysterieuze kracht die ervoor zorgt dat het heelal uitdijt en alle sterrenstelsels steeds verder uit elkaar bewegen. Anderzijds trekt de zwaartekracht sterrenstelsels juist naar elkaar toe.
Echter, licht is niet zichtbaar in de ruimte omdat er geen deeltjes of moleculen in het vacuüm van de ruimte zijn om het licht te verstrooien en zichtbaar te maken . Op aarde bevat de atmosfeer deeltjes die het zonlicht verstrooien en reflecteren, wat de reden is dat we het zonlicht overdag kunnen zien.
Het is de op vier na grootste planeet in het zonnestelsel. Zo'n hemellichaam krijg je niet zomaar vernietigd. Over nog eens 4,6 miljard jaar, wanneer de zon het einde van zijn leven nadert en begint op te zwellen tot een rode reuzenster, zal de aarde er nog steeds zijn.
De zwaartekracht trekt ons nog steeds naar de aarde, dus we hebben niet het gevoel dat we de verkeerde kant op staan . We merken niet dat de aarde draait als we naar de dingen om ons heen kijken, omdat ze allemaal op precies dezelfde manier met ons meebewegen, vastgehouden door de zwaartekracht.
We voelen vrijwel niets van het feit dat de Aarde roteert: we worden niet van de planeet af geslingerd, we vallen niet om en bomen groeien niet scheef. De reden hiervoor is dat het effect van de zwaartekracht door de grote massa van de Aarde veel sterker is dan dat van de centrifugaalkracht als gevolg van haar rotatie.