Er kunnen verschillende redenen zijn waarom jouw peuter huilt. Hij kan gevallen zijn en huilen van de pijn of van de schrik, hij krijgt zijn zin niet, vindt zijn eten niet lekker, wil niet slapen, is overprikkeld, snapt de wereld om hem heen niet, wil grote mensen dingen doen of huilt simpelweg omdat hij een peuter is.
Stel duidelijke regels voor je peuter, en houd je eraan. Je kindje heeft behoefte aan grenzen en regels. In het begin zal je misschien wat tegengas ervaren maar hij zal het fijn vinden om grenzen gesteld te krijgen. Zorg dat je met een duidelijke toon aangeeft wat de regels zijn, de toon van je stem zal hem kalmeren.
Normaal huilgedrag
Baby's huilen de eerste drie maanden van hun leven het meest. De eerste 6 weken gemiddeld 2 tot 2,5 uur per dag. Daarna neemt het aantal uren dat baby's per dag huilen weer af. Rond de 3 maanden is de huiltijd weer 1 tot 1,5 uur per dag.
Peuterpuberteit: symptomen
Niet luisteren naar wat je vraagt of zegt. Wegrennen. Zeuren en jammeren om de eigen zin door te drijven. Agressie (slaan, schoppen, duwen, trekken, met dingen gooien) in reactie op frustraties en grenzen.
Vanwege het gedrag van je peuter in deze fase wordt deze periode nogal eens de 'peuterpuberteit' genoemd. Je peuter is bezig met de ontwikkeling van zijn eigen persoonlijkheid. Hij is vaak dwars en koppig, maar kan ook ontzettend veel plezier hebben, of onzeker zijn. Hij valt van de ene emotie in de andere.
Waarom 'nee' zeggen ook goed is
Door 'nee' te zeggen leert je minipuber zijn eigen grenzen aangeven. Hij begint zich bewust te worden van zijn eigen identiteit en snapt dat hij een eigen ik heeft die niet verbonden is met papa en mama. Je peuter leert voor zichzelf op te komen en een eigen mening te vormen.
Het idee is dat je de baby oppakt en zijn armpjes rond de borst vouwt. Vervolgens moet je de armpjes zacht tegen de borst drukken terwijl je de kin ondersteunt. Met je ander hand kan je de baby ondersteunen. Ten slotte houd je de baby in een hoek van 45 graden en wieg je de baby langzaam heen en weer.
Vertel haar dat als ze niet zelf stopt met huilen, u niet meer naar haar toekomt om haar te troosten, ook niet als ze heel lang blijft huilen. Dit moet u dan wel consequent volhouden. Probeer rustig te blijven (of ga stofzuigen of iets dergelijks, zodat u het huilen niet hoort) en schenk geen aandacht aan haar.
Een volgende stap kan zijn: oefenen met zelfcompassie op het moment dat je kindje ontroostbaar is: Erken de situatie: Zeg tegen jezelf: het is lastig en dat is oké. Wat je ook voelt: het mag er zijn. Zoek herkenning bij anderen: Iedere moeder voelt zich wel eens machteloos en weet niet waarom haar kindje huilt.
Spreek met jezelf (en je partner) af, hoe lang jullie het kind laten huilen. Een richtlijn is minimaal 3 tot maximaal 10/15 minuten.
Er kunnen verschillende redenen zijn waarom jouw peuter huilt. Hij kan gevallen zijn en huilen van de pijn of van de schrik, hij krijgt zijn zin niet, vindt zijn eten niet lekker, wil niet slapen, is overprikkeld, snapt de wereld om hem heen niet, wil grote mensen dingen doen of huilt simpelweg omdat hij een peuter is.
Dagelijks schreeuwen tegen je kind levert volgens onderzoekers namelijk angstige kinderen op, die bovendien vaak gaan liegen. "Het gevolg van een schreeuwen is dat kinderen alles gaan doen voor de goedkeuring van de ouder, om te checken of je nog wel van ze houdt."
Ook kan je kind in de peuterpuberteit last hebben van stemmingswisselingen, wat voor hem zelf ook best verwarrend kan zijn. Het ene moment voelt hij zich ontzettend blij en het volgende bang of verdrietig of boos. Op deze leeftijd zijn kinderen nog erg ongeremd in hun emoties en kunnen zich nog niet goed beheersen.
Hij kan ronddraaien, een bal naar voren schoppen en hij kan plotseling stilstaan. Hij kan een voorwerp in een bepaalde richting gooien en hij kan nu zelf eten met een vork (of een lepel). Alle bewegingen van een 2-jarige worden steeds vloeiender en minder houterig. De fijne motoriek ontwikkelt zich natuurlijk ook.
Is gillen nodig? Gillen hoort bij de ontwikkeling van een kind en gebeurt al kort na de geboorte. Baby's leren onder andere hun gevoelens te uiten door bijvoorbeeld te lachen en te gillen. Gillen helpt kinderen te leren communiceren met de wereld: hoe kan ik iets duidelijk maken aan de ander?
Je kunt je baby een paar minuutjes laten huilen, in de hoop dat de baby zichzelf in slaap 'jengelt', maar als de baby na een paar minuten nog niet slaapt, ga dan naar je baby toe om hem te troosten.
Oorzaak van een huilbaby
Bij 90% van de huilbaby's wordt geen oorzaak gevonden. Van de resterende 10% lopen de oorzaken uiteen. Het kan zijn dat de zwangerschap of bevalling lastig of zelfs traumatisch is geweest. Een te snelle bevalling schijnt bijvoorbeeld voor een pasgeborene niet prettig te zijn.
Ondertussen is er veel onderzoek verricht naar dit thema en wijzen de resultaten allemaal in dezelfde richting: baby's hebben huidhonger. Een baby heeft de behoefte om heel dicht bij mama te zijn. Hij herkent de hartslag, de stem, de geur en heeft het lekker warm.
'Goede straffen' kunnen zijn: een time-out (even stil zitten in de gang of in een hoekje zonder aandacht) of een speeltje afnemen en het een etmaal verborgen voor hem houden. Ook slecht of zeurend gedrag compleet negeren kan bij sommige peuters werken. Een corrigerende tik is geen goed idee.
Driftbuien, niet luisteren en ontzettend eigenwijs zijn, dat is wel zo'n beetje mijn eigen samenvatting van de gevreesde terrible two-fase. Deze fase, waarin kinderen van de rond de twee jaar hun afhankelijkheid opzoeken, kan behoorlijk pittig zijn. Hoe je 'm overleeft? Geduld en begrip schijnen de codewoorden te zijn.