In gevalsbeschrijvingen komen muzikale hallucinaties vooral voor bij gehoorverlies, epilepsie, de ziekte van Alzheimer, stemmings- en psychotische stoornissen en hersenlaesies. Ook is het beschreven bij vergiftiging door grote hoeveelheden alcohol en drugs.
Auditieve hallucinaties = geluiden horen die er in de buitenwereld niet zijn. Dit verschijnsel heeft inderdaad veel verschillende oorzaken. Bij tinnitus komen auditieve hallucinaties regelmatig voor. Mensen met tinnitus beschrijven vaak geluiden als geroezemoes, muziek, bellen of sirenes.
Lichte tinnitus
Je bent je bewust van een zacht en/of niet doordringend geluid in het oor of hoofd. Het valt alleen op als het (heel) stil is.
Tinnitus of fantoomgeluid, ook oorsuizen genoemd, is het waarnemen van een voortdurend geluid, zonder dat er in de omgeving een geluidsbron aan te wijzen is. Tinnitus kan variëren van piep-, sis-, fluit-, brom- of ruistonen in een of beide oren.
Geestelijke gezondheidsproblemen, zoals schizofrenie, behoren tot de meest voorkomende oorzaken van auditieve hallucinaties. Schizofrenie is een ernstige psychische aandoening die invloed heeft op hoe u denkt, voelt en zich gedraagt.
Stemmen horen is op zichzelf geen ziekte. De meeste mensen die stemmen horen zijn gezond en hebben er weinig last van. Misschien verstoren de stemmen alleen uw concentratie. Voor sommige mensen zijn de stemmen zo vervelend dat ze het leven heel moeilijk maken.
De medische term voor stemmen horen is 'auditieve hallucinaties'. De inhoud van de stemmen kan erg negatief zijn, wat mensen bang en onzeker kan maken. Vaak gaat stemmen horen gepaard met andere klachten, zoals achterdocht, somberheid en een laag zelfgevoel. Ook verlopen sociale contacten soms moeilijker.
Stress is een bekende veroorzaker van tinnitus, maar kan bestaande tinnitus ook verergeren. Tijdelijk oorsuizen door stress is mogelijk en het is dan ook absoluut aan te raden om ontspanningsoefeningen te proberen. Denk bijvoorbeeld aan ademhalingsoefeningen of yoga.
Tinnitus (oorsuizen) is het horen van geluiden in een of twee oren of het hoofd die niet van buitenaf komen. Alle vormen van geluid worden beschreven, van een piep, suis of windgeruis tot aan gierende fluitketels, bellen, brommen, fluiten, rinkelen en straaljagers toe.
Mensen die vaak liedjes in hun hoofd hebben, beschikken over een bijzondere hersenstructuur. Dat zou blijken uit een nieuwe studie. De hersenschors van deze mensen is relatief dik in gebieden van hun brein die zijn betrokken bij het interpreteren van klanken en toonhoogte.
Tinnitus is meestal niet gevaarlijk, maar in zeer ernstige vorm kan het slaap- en concentratieproblemen veroorzaken. Dat kan leiden tot problemen in het dagelijkse functioneren. Psychische en sociale problemen kunnen dus een direct gevolg zijn van oorsuizen.
Wanneer u rinkelen, zoemen, fluiten, suizen, brommen of een ander geluid hoort, terwijl deze geluiden zich niet in de omgeving voordoen, dan hebt u waarschijnlijk last van oorsuizen. De meer medische term voor oorsuizen is tinnitus. De geluiden kunnen constant zijn of zich met tussenpozen voordoen.
Er is meestal geen behandeling die oorsuizen geneest. Door te leren omgaan met oorsuizen kunnen de klachten wel minder erg worden. Eventueel kan een psycholoog daarbij helpen. Soms komt oorsuizen door een verkoudheid.
Somatische tinnitus kan veroorzaakt worden door verdraaiing van de nek, zoals een verkeerde beweging of het slapen op een verkeerd kussen. Ook problemen met de verstandskiezen of een knappend kaakkopje kunnen dit type tinnitus veroorzaken.
Als je een psychotische stoornis hebt, beleef je de wereld tijdelijk anders dan andere mensen. Je ziet, hoort, ruikt, proeft of voelt dingen die er niet zijn. Met behandeling gaat de psychose bij ongeveer 75% van de gevallen binnen enkele maanden over.
Tinnitus kan gezien worden als een symptoom van mentale overbelasting en komt voort uit een alsmaar aanhoudende overactiviteit van de hersenen. De oorzaak van de overbelasting kan op het gebied van gehoorverlies, lichamelijk conditie verlies of psychische overbelasting liggen.
Tot op heden bestaat er geen behandeling die voor de grote groep tinnituspatiënten effectief is. Soms kan het spontaan overgaan. De behandelopties hebben een medische, audiologische of psychologische basis. Tinnitus is dus meestal niet te genezen.
Ook een oorprop, een verminderde lichamelijke conditie of psychische belasting (stress) kan een piep in het oor geven. Soms verdwijnt zo'n piep weer, maar deze kan ook blijvend zijn. Bij een piep, brom, suizen of ander geluid in het oor wordt van tinnitus gesproken.
Tinnitus kan ontstaan bij allerlei ooraandoeningen: onder andere bij oorinfecties, bij acute en chronische middenoorontstekeningen bij de ziekte van Ménière, gehoorschade of plotselinge doofheid. Ook kan tinnitus een symptoom zijn van andere ziekten, zoals hart- en vaatziekten of bloedarmoede.
Hoe lang duurt de piep in mijn oor na een concert? Na een concert of festival kan de piep in je oor dagen duren. In sommige gevallen is het zelfs permanent. Deze vorm van gehoorschade kun je voorkomen door gehoorbescherming te dragen.
Op dit moment bestaat er nog geen behandeling om van tinnitus af te komen. Vaak krijgen mensen te horen 'leer er maar mee leven'. Maar hoe dan als je er helemaal gek van wordt? "We kunnen mensen vooralsnog helaas niet genezen", erkent KNO-arts Diane Smit van het UMC Utrecht.
Een psychose duurt meestal enkele dagen tot enkele maanden. Ongeveer 2 tot 3 van de 100 mensen heeft ooit in zijn leven een psychose. Een psychose komt vaker op jong-volwassen leeftijd voor. Sommige mensen krijgen één keer een psychose, anderen vaker.
Als je een schizofrene stoornis hebt, maak je vaak een verwarde indruk. Je bent bijvoorbeeld angstig, je hoort stemmen of je hebt last van hallucinaties. Hierdoor zeg je of doe je dingen die voor buitenstaanders onbegrijpelijk zijn. De stoornis begint meestal tussen het 16e en 30e levensjaar.
Die 'innerlijke monoloog' zit boven je linkeroor
Ook als je praat, naar gesproken taal luistert, of alleen maar aan zinnen en woorden dénkt, licht het centrum van Wernicke sterk op in MRI-scans. Veel breinexperts vermoeden daarom dat mede op deze plek onze interne monoloog ontstaat.