De veelkleurige dropjes worden in Europa en Amerika gegeten en werden voor het eerst gemaakt in de stad Sheffield in Engeland, anno 1899. Dus ja: Engelse drop is écht Engels. Daar noemen ze het 'liquorice allsorts'.
Engelse drop werd voor het eerst gemaakt in Engeland. Vandaar de naam. Het snoepje werd bedacht door de firma George Bassett & Co uit Sheffield. Hun promotieverhaal was dat een vertegenwoordiger ooit per ongeluk wat snoepsamples had laten vallen en ze in de haast weer willekeurig in elkaar zette.
Engelse drop is, hoe kan het ook anders, een echt Engels product. Het werd rond 1899 voor het eerst gemaakt in de snoepfabriek van Basssett & Co in de Engelse plaats Sheffield. In Groot-Brittannië heten deze snoepjes gewoon “Liquorice allsorts”, wat vrij vertaald zo iets als “gemengde soorten drop” betekent.
Engelse drop is een soort snoepgoed dat bestaat uit een mix van verschillende soorten veelkleurige dropjes. De voornaamste ingrediënten zijn drop, suiker, kokos en anijs. Verder wordt veelal gelatine gebruikt bij de productie.
De lekkerste Engelse drop vinden we zelf van het merk Klene. Het lijkt wel of er net even wat meer aandacht en smaak wordt meegegeven aan door het merk Klene. De prijs van Klene is weliwaar iets hoger, maar daar lijk je dus meer smaak voor terug te krijgen.
De veelkleurige dropjes worden in Europa en Amerika gegeten en werden voor het eerst gemaakt in de stad Sheffield in Engeland, anno 1899. Dus ja: Engelse drop is écht Engels.
Gezondheid
Engelse drop is niet geschikt als onderdeel van je dagelijkse voeding. Engelse drop kun je wel als extraatje eten. Het advies is om dat niet meer dan drie keer per week te doen.
Er zijn ook sporen van het woord drop gevonden in talen zoals het Papiamento (dròp), Surinaams of Sranantongo (drop), Indonesië (drop). Kortom, overal waar Nederlanders zijn geweest hebben ze de druppels van de zoethoutwortel meegenomen en geïntroduceerd als “drop.” Dat is waar de naam drop vandaan komt!
Veel Britten genieten op zondagmiddag in de pub, of thuis met familie, van dit traditionele Engelse gerecht: een groot stuk gebraden vlees (doorgaans varkensvlees of rundvlees) met groente, aardappels, Yorkshire pudding en een dikke jus.
In Nederland eten we gemiddeld zo'n 2 kilo drop per jaar.
Engelse drop bestel je snel en eenvoudig bij online Snoepgoedgroothandel.nl. Ook voor particulieren. Wij leveren in Nederland, België en Duitsland. Wij hebben Engelse drop van bekende merken zoals Klene en Red Band maar ook de echte Engelse Drop van Bassett's.
Ingrediënten. Ingrediënten: suiker, glucosestroop, tarwebloem, melasse, geraspte kokos, varkensgelatine, zoethoutwortelextract, tarwezetmeel, cacaopoeder, emulgator (E471), natuurlijke aroma's, kleurstof (paprika-extract, bietenrood), kleurend saffloerconcentraat, kokosolie, glansmiddel (bijenwas).
Drop is namelijk ook populair in andere Europese landen, zoals Duitsland, Engeland en Scandinavië, maar ook in Portugal houdt men van soortgelijke snoep.
Drop is een snoepgoed dat wordt gemaakt van het wortelsap van de zoethoutplant. Drop bevat vaak gelatine (beendermeel), honing of bijenwas en kan daardoor niet veganistisch zijn.
Drop is een snoepgoed dat wordt gemaakt van het wortelsap van de zoethoutplant Glycyrrhiza glabra (vlinderbloemfamilie). De zuivere vorm heet blokdrop. De blokdrop wordt dan gebruikt als ingrediënt voor de snoepjes.
Niet alleen bier is in Engeland een populair drankje, ook thee wordt gezien als iets typisch Engels. Engeland is een echt theeland. Zij drinken hun thee vaak wel twee keer zo sterk als wij. Nog een (voor ons) gekke gewoonte is dat mensen in Engeland soms melk bij de thee doen.
Britse thee wordt gemaakt van zwarte theeblaadjes, dus houd dit in gedachten wanneer je thee koopt. Earl Grey is een beproefd recept, maar veel Engelse mensen drinken ook gewone 'zwarte thee', 'breakfast tea' of 'Ceylon thee'. Enkele bekende Britse merken zijn PG Tips, Tetley's en Yorkshire Tea.
Als je een grote hoeveelheid drop eet, krijg je ook veel glycyrrhizine binnen. Je lichaam gaat dan meer vocht vasthouden, waardoor je bloeddruk stijgt. Een verhoogde bloeddruk kan verschillende ziektes veroorzaken en is één van de risicofactor van dementie.
In Nederland (13de eeuw) werd in de natuurencyclopedie van Jacob van Maerlant drop aanbevolen als middel tegen hoest en aandoeningen van de luchtwegen in het algemeen. Tot op de dag van vandaag wordt zoethoutwortelextract nog steeds gebruikt in geneesmiddelen tegen hoest en keelverzachting.
Het is onbekend waar drop nou precies vandaan komt. Het is namelijk zo dat er duizenden jaren terug al varianten op de tegenwoordige drop bekend waren. In het graf van de Farao van Egypte, Toetanchamon, werden bijvoorbeeld al wortels van de zoethoutplant gevonden. Deze wortels worden gebruikt om drop van te maken.
Het eten van meer dan anderhalf ons drop per dag isvooral riskant voor mensen met een trage stoelgang. Zij hebbenvolgens de Utrechtse toxicoloog Bart Ploeger een relatief grotekans om last te krijgen van vochtophoping, hoge bloeddruk en optermijn ook van hart- en vaatziekten.
Glycyrrhizine. De boosdoener is een overdosis glycyrrhizine, de zoetstof die in drop zit. Ondanks dat zij de drop twaalf jaar geleden heeft afgezworen, werden twee jaar geleden weer lage kaliumwaarden geconstateerd.
Een dropje met zoetstof bevat gemiddeld zes calorieën, eentje met suiker heeft er rond de dertien. Dus zolang je geen hele zak drop in één keer op eet, word je ook van suikerhoudende drop niet heel dik.'' Bovendien kan het eten van drop effect hebben op de bloeddruk.