Uit recent onderzoek* blijkt dat zo'n 25% van de Labradors vrijwel altijd een hongergevoel heeft door een genetische mutatie. Ondanks dat het ras van nature al erg voedsel-gemotiveerd is, reageren de Labradors met het gemuteerde gen veel heviger op voedsel en doen zij er alles aan om het voedsel voor zich te winnen.
Labradors staan er om bekend dat ze altijd willen eten. Uit onderzoek is gebleken dat ze vaker last hebben van overgewicht door een genmutatie.
Een veelvoorkomende oorzaak is simpelweg verveling of gewoonte. Net zoals mensen soms uit verveling gaan snacken, kan je hond ook naar eten verlangen gewoon omdat hij even niks beters te doen heeft. En sommige honden zijn gewoon van nature meer gefocust op eten dan andere.
De mutatie zit in een gen genaamd POMC, dat een cruciale rol speelt bij honger en energieverbruik . Ongeveer 25% van de Labradors en 66% van de flatcoated retriever honden hebben de POMC mutatie, waarvan onderzoekers eerder aantoonden dat het een verhoogde interesse in voedsel en een risico op obesitas veroorzaakt.
Het DNA van een hond bestaat uit ongeveer 2,3 miljard bouwstenen. Bij een deel van de labradors zien we dat er veertien van deze bouwstenen missen. Deze missende bouwstenen bevinden zich in een gen dat ervoor zorgt dat deze honden vaak trek hebben en ook erg hun best willen doen voor wat extra eten.
In 2016 ontdekte een onderzoek in het tijdschrift Cell Metabolism dat Labradors en enkele nauw verwante Flat Coat retrievers een specifieke genmutatie hebben die bij andere honden ontbreekt . Deze genmutatie beïnvloedt hun motivatie voor eten, vergroot de kans op het opslaan van vet en maakt ze vatbaarder voor obesitas.
Hondenvoer met veel vezels die zijn gewonnen uit appel, aardappel, pompoen en zoete aardappel is zeer geschikt voor de Labrador. Kies bij voorkeur voor een voeding die laag is in granen. De granen in de brok dienen ontsloten te zijn.
Labradors zijn vaak te dik door een gen dat gedeeltelijk ontbreekt in hun DNA. Ruim 23 procent van alle labradors mist een deel van een gen dat ervoor zorgt dat hun hongergevoel na verloop van tijd weer verdwijnt. Daardoor eten deze dieren meer en bedelen ze vaker om voedsel dan andere honden.
Te veel eten kan ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid, zoals hartziekten, diabetes, artritis en een kortere levensduur. Daarom is het belangrijk om alert te zijn op symptomen die erop wijzen dat uw hond te veel eet.
Sommige honden eten omdat ze zich vervelen of omdat ze een grote eetlust hebben , maar soms kunnen bepaalde gezondheidsproblemen ervoor zorgen dat uw hond hongeriger wordt. Deze omvatten: Diabetes. Ziekte van Cushing.
Hormonen spelen een belangrijke rol in het eetgedrag van jouw hond. Er zijn hormonen die juist de eetlust opwekken en er zijn hormonen die dit afremmen. De hersenen reageren op basis van welke signalen zij vanuit het lichaam krijgen en zorgen voor een juiste balans.
Bij Labradors leidt deze mutatie tot lagere niveaus van POMC, wat op zijn beurt leidt tot een verhoogde eetlust en een verminderd vermogen om zich vol te voelen. Dit betekent dat Labradors genetisch gepredisponeerd zijn om meer te eten dan andere rassen , en het is waarschijnlijk een belangrijke factor in hun liefdesaffaire met eten.
De meest voorkomende redenen dat jouw hond (eigen) ontlasting eet, zijn honger en vraatzucht. Honden die op dieet zijn en trek hebben zullen alles wat ze kunnen vinden opeten. Vaak vindt een hond ontlasting van (vooral) andere dieren nog hartstikke lekker ook, dus dat zal hij dan ook zeker niet overslaan.
Je kan je hond op verschillende manieren helpen meer verzadiging uit zijn voeding te halen. Dat begint soms bij een andere voeding. Daarnaast kan je je hond vaker kleine hoeveelheden geven in plaats van 2 grote maaltijden. Het belangrijkste is dat je hond voor langer een verzadigd gevoel houdt.
De mutatie betreft een gen genaamd POMC, dat een cruciale rol speelt in honger en energieverbruik onder Labs . Ongeveer 25% van de Labradors en 66% van de flatcoated retriever honden hebben deze POMC mutatie, wat zorgt voor een verhoogde interesse in voedsel, aldus onderzoekers.
De Labrador Retriever staat op de zevende plaats in de lijst met slimste honden door zijn verbluffende reukzin. Op basis daarvan kan hij zijn omgeving goed inschatten. Dit ras staat ook bekend om zijn zelf-training, waarbij hij bijleert door te kijken naar mensen en hen dan te imiteren.
De ideale schofthoogte is bij reuen 56 tot 57 centimeter, bij teven 54 tot 56 centimeter. Het gewicht is gemiddeld zo'n 29 tot 35 kilo. De volledige rasstandaard van de Labrador Retriever kunt u vinden via één van de rasverenigingen.
Hoewel het soms wordt beweerd dat blonde Labradors het rustigst zijn en bruine Labradors het drukst, is hier voor zover wij weten geen wetenschappelijk bewijs voor. Als je graag een rustige Labrador wilt, kun je het beste kijken naar de ouders.
Een dieet gemaakt van minimaal bewerkte, natuurlijke, soortspecifieke ingrediënten is ongetwijfeld het beste Labrador Retriever voedsel en brandstof voor algehele gezondheid en geluk . U zult opmerkelijk snel merken dat uw viervoeter er beter uitziet, zich beter voelt en zelfs beter ruikt zodra u overschakelt op rauw hondenvoer.
Gezonde fruitsoorten voor je hond zijn: ananas, appel, banaan, bramen, bosbessen, mango, watermeloen, meloen, perzik, peren, aardbeien, frambozen of blauwe bessen. Let er wel altijd op dat je de pitten uit het fruit haalt. Deze zijn namelijk niet goed voor je hond.
De Labrador Retriever is een vriendelijke, opgewekte hond. Van nature zijn deze dieren graag bij mensen en zijn ze niet eenkennig. Het ras is gemakkelijk te trainen en staat bekend als gehoorzaam, wanneer ze goed zijn opgevoed. Deze honden zijn vooral in hun jonge jaren bijzonder actief en hebben veel beweging nodig.
Labrador retrievers zijn over het algemeen meer gemotiveerd door voedsel en hebben een hogere prevalentie van obesitas dan andere hondenrassen . Eleanor Raffan, PhD, dierenarts en geneticus aan de Universiteit van Cambridge was een auteur van beide studies.