Afgezien van sociale angst kunnen autisten oogcontact verwaarlozen omdat ze er minder informatie uit kunnen halen of ze kunnen overstimulering vermijden door korter naar de ogen kijken dan andere mensen, maar wat ze in elk geval niet doen is oogcontact vermijden.
Het brein van mensen op het autismespectrum kan zich inleven in wat anderen denken, in tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt. Wat wel klopt, is dat sociale interacties bij hen soms moeizamer verlopen. Dit komt omdat hun brein mogelijk minder goed kan vatten in hoeverre andere personen anders denken dan zichzelf.
Verminderd oogcontact is een bekend symptoom van autisme. Waarom kinderen met autisme minder naar de ogen van anderen kijken, is onbekend. Er zijn twee mogelijke verklaringen: kinderen met autisme vermijden oogcontact, omdat ze het stressvol en vervelend vinden om een ander in de ogen te kijken.
Er zijn talloze redenen waarom iemand moeite kan hebben met het onderhouden van oogcontact met anderen, waaronder sociale, culturele, persoonlijke, mentale en emotionele redenen . Personen met de diagnose autismespectrumstoornissen (ASS) kunnen moeite hebben met het maken van oogcontact.
Mensen met autisme ervaren heftiger wat ze horen, zien, ruiken, proeven en voelen. Ze hebben vaak moeite met veranderingen.Contact maken met andere mensen gaat vaak moeilijk. Autisme is aangeboren.
Autisten die moeite hebben met het begrijpen van taal in het algemeen hebben ook moeite met het begrijpen van figuratieve taal in het bijzonder. Autisten die geen beperking hebben in het begrijpen van taal, hebben over het algemeen ook geen moeite met het begrijpen van metaforen, vergelijkingen en andere stijlfiguren.
Veel mensen met autisme geven aan grote moeite te hebben met het opmerken en interpreteren van non-verbale communicatie. Hierdoor kan het ontzettend lastig zijn om de boodschap die iemand probeert over te brengen, te begrijpen, wanneer diegene non-verbale signalen gebruikt en de dingen onduidelijk en indirect benoemt.
Te weinig oogcontact kan ons onbewust wat vertellen over de gesprekspartner: namelijk dat hij weinig zelfvertrouwen of weinig interesse heeft, of dat hij wantrouwend is. Heb je moeite met oogcontact maken? Probeer dan deze oefening: Kijk iemand aan als je met hem in gesprek bent.
Zelfgerapporteerde angst en vermijding van oogcontact worden geassocieerd met sociale angst in zowel niet-patiënten als sociale angststoornis steekproeven. Voorlopige psychometrische analyses suggereren dat de GARS nuttig is bij de beoordeling van blikangst.
Het lijkt erop dat onze hersenen overbelast raken als we proberen na te denken en tegelijkertijd iemands blik proberen vast te houden. Daarom voelt het onderhouden van oogcontact ongemakkelijk en is het mentaal zo stimulerend. Als helder denken de prioriteit is, kijken we weg.
Veel mensen met autisme hebben moeite met overzicht houden; zij hebben meer aandacht voor details dan voor het grotere geheel. Dit komt, omdat bij mensen met autisme de informatieverwerking in de hersenen op een andere manier werkt. Het overzicht kwijt zijn kan leiden tot stress.
Bij een autistische meltdown of shutdown gaat het eerder om overprikkeling. Je brein heeft simpelweg teveel input te verwerken gehad – te veel sociale situaties, te veel herrie, te veel alles – en dan knapt er iets. Bij een meltdown uit zich dat vaak in een explosie naar buiten toe: boosheid, huilen, paniek.
Ze vermijden oogcontact om beter samen te werken met hun onderbewuste. Iemand aankijken zorgt er namelijk voor dat je bewust bij een gesprek bent en minder in contact bent met je onderbewuste. Dit kan voor sommige hoogsensitieve mensen als onwennig worden beschouwd.
Een van de theorieën, de amygdala-theorie genoemd, stelt dat verminderd oogcontact wordt veroorzaakt doordat de amygdala, een deel van de hersenen, niet goed werkt. Volgens deze theorie herkent de amygdala de ogen van andere mensen niet als iets belangrijks en daarom maken mensen met autisme minder oogcontact.
Eerlijk en recht door zee
Autistische mensen liegen zelden. Ze zeggen wat ze denken en wat ze zien, en begrijpen meestal niet de spelletjes die anderen spelen met hoe ze dingen presenteren of boodschappen verbloemen.
Ze kunnen moeite hebben met het omgaan met angst die verband kan houden met het feit dat ze niet weten wat ze moeten zeggen in gesprekken . Angst kan leiden tot het vermijden van sociale situaties. Dit kan betekenen dat het individu met autisme sociaal geïsoleerd raakt, wat betekent dat ze beperkte mogelijkheden hebben om nieuwe vrienden te maken.
Bij oogcontact kan een autistisch persoon sensorische hyperreactiviteit ervaren, zoals het zien van te veel mensen tegelijk, en kan sensorisch defensief gedrag vertonen, zoals het bedekken van de ogen .
Als iemand je blik ontwijkt, kan dat zijn omdat ze verlegen zijn of sociale angst hebben . Oogcontact maakt ze nerveus, dus ze proberen ergens anders te kijken. Een andere mogelijke reden is dat ze een neurologische ontwikkelingsstoornis hebben zoals autisme of ADHD. In dit geval kan oogcontact overstimulerend zijn.
Je ogen: Waar je naar kijkt tijdens de seks, is een belangrijke aanwijzing voor mannen. Diep in hun ogen kijken, of hun lichaam prijzen, zijn goede opties.Naar beneden kijken geeft dan weer de indruk dat je niet zeker van je stuk bent, of van hem.
Als iemand je niet durft aan te kijken
Ze vinden het bedreigend omdat ze niet weten wat anderen (over hen) denken als zij ze aankijken. Daar hebben ze vaak ideeën over die niet altijd waar zijn. Ze voelen zich angstig of verlegen. Daarom kijken ze liever de andere kant op.
Het wegkijken of uit oogcontact gaan kan opgevat worden als enerzijds verlegen of anderzijds arrogant. Een tip is om niet te gaan zitten staren, maar kijk de ander recht aan. Lastig? Kijk dan naar het gebied rond de ogen de kijken, alsof je naar een duikbril kijkt om de ogen heen.
Als een man oogcontact vermijdt, kan dat zijn omdat hij je leuk vindt of een oogje op je heeft . Hij denkt misschien dat hij door oogcontact te vermijden bij aantrekkingskracht, zijn gevoelens kan maskeren en ervoor kan zorgen dat jij niet vermoedt dat hij zich tot je aangetrokken voelt.
Harde geluiden zijn het ergst, bijvoorbeeld het brandalarm op school, onweer, een knappende ballon, vuurwerk.
Mensen met autisme gaan dan ook vaak heel primair reageren als ze stress hebben. Ze kunnen dan niets meer met hun frustratie. Ze hebben er geen controle meer over. En dan worden ze agressief, willen ze vluchten, bevriezen ze of worden ze suïcidaal.
Duidelijk communiceren
Ze nemen je woorden soms heel letterlijk. Het kan voor mensen met autisme ook moeilijk zijn om hoofd- en bijzaken van elkaar te onderscheiden. Maak daarom duidelijk wat jouw punt is. Praat rustig, duidelijk, direct en precies.