Bij de inname van veel snelle koolhydraten kan nadat het bloedsuikerspiegel enorm snel gestegen is het ook erg snel weer dalen, wat de trek naar zoet na de maaltijd kan veroorzaken. Je hebt dan een 'suikerpiek' in je bloedsuikerspiegel gehad, en het 'dal' na die piek veroorzaakt de trek.
Daarnaast stimuleert chocolade de aanmaak van serotonine, een stofje dat zorgt voor een goed gevoel. Dit kan een verklaring zijn waarom je na een lange dag behoefte hebt aan chocolade: het helpt je ontspannen en geeft je een geluksgevoel.
Vaak is de oorzaak van een constant hongergevoel een ongebalanceerde en/of eenzijdige voeding. Zo'n voeding zorgt voor onvoldoende verzadiging én hoge insulinespiegels in het bloed. Hiermee ontstaat een continue vraag naar suikers/koolhydraten om de insuline wat te doen te geven, zodat je constant honger ervaart.
Wanneer je dat eet, stijgt je bloedsuikerspiegel snel.Je lichaam reageert op die snelle stijging door insuline aan te maken, zodat die suikers 'opgeruimd' kunnen worden. En dan gebeurt het: je bloedsuikerspiegel zakt weer en soms zakt-ie iets te veel.
Chocola: magnesium
Chocola is namelijk ook rijk aan magnesium, een belangrijk mineraal dat betrokken is bij onder meer de opbouw van spieren en botten, de aanmaak van hormonen en de ontspanning van zenuwen en spieren. Volgens voedingsexperts heeft maar liefst 80% van de mensen een tekort aan magnesium.
Misschien dat jouw trek in chocolade verklaart kan worden doordat je te lang niet gegeten hebt. Je hebt zin in een portie koolhydraten en chocolade bevat voldoende koolhydraten. Helaas zorgt chocolade maar even voor een verzadigd gevoel. Hierna zal je opnieuw trek krijgen.
Chocolade bevat veel calorieën en het vermijden ervan kan leiden tot een calorietekort dat gewichtsverlies bevordert , legt Singhwal uit.
De oorzaken van een chocolade verslaving zijn vooral de stoffen in chocolade die verschillende neurotransmitters in de hersenen activeren: suiker, cafeïne en theobromine. Suiker zorgt dat er meer vrijkomt van de neurotransmitter dopamine, waardoor je een fijn gevoel ervaart wanneer je chocolade gaat eten.
Je verlangt naar chocolade
Eigenlijk zou je dan best je Tony's of Leo vervangen door groene bladgroente, noten, zaden, vis, bonen, volkoren producten, avocado, yoghurt of banaan.
Wanneer de suikerdeeltjes je bloed bereiken, beweegt het water uit je cellen naar je bloed om de balans te herstellen. Met andere woorden: de cellen verliezen water en sturen een signaal naar je hersenen om te laten weten dat je moet drinken. En dus krijg je een dorstgevoel.”
In sommige gevallen kan aanhoudende honger een symptoom zijn van een onderliggende medische aandoening zoals hyperthyreoïdie, diabetes of polycysteus ovariumsyndroom (PCOS).
Hoe voelt hyperfagie? De symptomen van hyperfagie zijn anders dan normale hongersignalen die iemand kan ervaren na een paar uur niet gegeten te hebben. Iemand met hyperfagie of polyfagie kan intense of constante honger ervaren, moeite hebben met een vol gevoel na een maaltijd en vaak te veel eten .
Een hongergevoel verminderen doe je met de volgende voeding: Eiwitten: vlees, vis, ei, noten, zaden en pitten. Gezonde vetten: olijfolie, kokosolie, lijnzaadolie, avocado, vette vis, noten en zaden. Complexe koolhydraten: havermout, volkorenproducten, fruit, peulvruchten en zoete aardappel.
Als je 10 tot 25 gram pure chocolade per dag eet, ben je al gezond bezig. Het is aan te raden om niet meer dan 100 gram pure chocolade per dag te eten en maximaal 200 gram per week.
Noijen adviseert aan de bel te trekken als je het gevoel hebt de controle te verliezen. "Het is altijd goed om hulp te zoeken. Wat ook kan helpen, is jezelf op momenten van hunkering naar chocolade afleiden met iets wat je óók leuk vindt, waar je hetzelfde fijne gevoel van krijgt.
In chocola zit ook fenylethylalanine, waardoor je hersenen de stof endorfine aanmaken. Dit maakt je blij en geeft je een gelukkig gevoel. Endorfine komt ook vrij wanneer je andere zoete of vette producten eet, waardoor je hetzelfde gevoel ervaart.
Chocolade bevat stoffen zoals theobromine, pherylethylamine en serotonine. Het geeft niet als je ze niet kunt uitspreken, het belangrijkste om te onthouden is dat ze je een gelukzalig gevoel geven. Door chocolade te eten, wordt er ook endorfine in je hersenen aangemaakt.
Het vervangen van chocolade door gezondere alternatieven, zoals fruit of noten , bevredigt de behoefte aan zoetigheid zonder de negatieve gezondheidseffecten die gepaard gaan met overmatige chocolade-inname. Een uitgebalanceerd dieet vol met volwaardige voeding helpt bovendien de bloedsuikerspiegel te normaliseren en vermindert de behoefte aan suikerrijke maaltijden.
De meeste chocoladelekkernijen zijn ook suikerrijk, dus als je een reep chocolade wilt, is het misschien de suiker waar je echt naar op zoek bent. Je hebt weinig energie . Een middagdip kan ervoor zorgen dat je naar chocolade grijpt, zowel vanwege de suiker als de cafeïne.
Wanneer iemand een sterke behoefte naar chocola heeft dan kan dit een indicatie zijn van een vitamine en / of mineralentekort. Een tekort van het mineraal magnesium kan ervoor zorgen dat jij een sterke drang naar chocola gaat krijgen. Houd hier dus rekening mee wanneer je naar chocola hunkert.
Teveel chocolade eten kan er wel voor zorgen dat je overgewicht krijgt. Dit vergroot de kans op het krijgen van hart-, en vaatziekten en diabetes. Door het eten van teveel chocolade krijg je teveel vetten en suikers binnen. Dit verhoogt je BMI, maar ook je cholesterolgehalte.
Goed nieuws voor de liefhebbers van chocolade. Het eten van chocolade zou namelijk helemaal niet dik maken. Spaanse onderzoekers hebben ontdekt dat mensen die vaker chocolade eten doorgaans minder vet op hun gehele lichaam hebben.
Ten eerste kan het leiden tot gewichtstoename vanwege het hoge suiker- en vetgehalte . Ten tweede kan het uw risico op tandbederf vergroten. Het regelmatig consumeren van grote hoeveelheden chocolade kan ook bijdragen aan hartziekten, diabetes type 2 en een hoog cholesterolgehalte vanwege het hoge gehalte aan verzadigd vet en suiker.
In cacao zit cafeïne en theobromine, twee stofjes die makkelijk afgebroken worden in ons lichaam. Maar de meeste dieren hebben niet de juiste enzymen om deze stofjes te lijf gegaan: het gif stapelt zich op in hun lichaam en veroorzaakt spiertrekkingen, orgaanfalen, epileptische aanvallen en zelfs hartstilstanden.