Die jongeren vinden sommige woorden saai worden en bedenken nieuwe of vervormen woorden. Ze onderscheiden hierdoor zich van de massa en creëren hierdoor erkenning en waardering. Jongeren gebruiken straattaal als manier om zich te onderscheiden, net zoals men zich kan onderscheiden met kleding en muziek.
Jongerentaal is geen individuele taal maar een groepstaal. Het gaat om het wij-gevoel, om het onderscheiden van de eigen groep van andere groepen in de samenleving, bijvoorbeeld de volwassenen. Taal blijkt daar een uitstekend middel voor te zijn.
Straattaal, een vorm van jongerentaal, is de mengtaal die jongeren van verschillende culturele en sociale achtergronden in het dagelijks leven spreken op school en op straat, naast de standaardtaal van het land waar ze wonen. Niet alle straattaalsprekers behoren tot dezelfde groep of subcultuur.
Zoals dialecten dus worden bepaald door de geografische achtergrond van de sprekers (Gents wordt gesproken door mensen uit Gent), worden sociolecten bepaald door de sociale achtergrond van de sprekers (jongerentaal wordt gesproken door jongeren).
Onder jongerentaal versta ik de taal die jongeren tegenover elkaar spreken en waarin ze zelfbedachte woorden, woorden uit andere taal of woorden waaraan ze een andere betekenis geven gebruiken. Het is te vergelijken met een groepstaal. De jongerentalen hebben al kenmerk dat ze door een specifieke groep gebruikt worden.
Anders gezegd: onder invloed van straattaal gaan die lager opgeleide jongeren slechter Nederlands spreken en schrijven. Uiteindelijk zal dat negatieve gevolgen hebben voor hun kansen in onze formele maatschappij waarin immers de standaardtaal Nederlands de hoofdrol speelt.
Standaardtaal is de taal die algemeen bruikbaar is in het openbare leven, bijvoorbeeld in het onderwijs, het bedrijfsleven en de media. Woorden, zinsconstructies en uitspraakvormen uit de standaardtaal worden zonder problemen begrepen buiten de eigen vertrouwde omgeving.
purisme (vermijden van uit andere talen afkomstige woorden, constructies en uitdrukking), bijvoorbeeld afwijzing van 'camion' en 'ervoor gaan' als barbarismen. distantiëring (vermijden van woorden en constructies die lijken op woorden en constructies in een andere taal, ook als ze daar niet aan ontleend zijn)
Een taal is geen vastliggende, maar een voortdurend veranderende verzameling klanken, woorden, uitdrukkingen en grammaticale constructies. Veranderingen zijn het meest opvallend op het niveau van woorden.
Terwijl typische straattaalwoorden meestal een korte levensduur hebben, heeft de zinsbouw effect op het Nederlands dat deze groep jongeren op latere leeftijd spreekt. Daarom is straattaal niet zomaar een jongerentaal, maar misschien wel het Nederlands van de toekomst.
80% van de Nederlandse jongeren in de steden gebruikt straattaal. Het zijn veelal jongens die het gebruiken.
Ouleh wordt als antwoord gegeven aan iemand die een wens, een plan of een verwachting heeft uitgedrukt, en dan aanduidende dat hij zich met ijdele hoop vleit, in de zin van och kom / 't mocht wat! Maar het betekent ook gewoon 'zij' in het Arabisch.
Straattaal verbindt jongeren van een bepaalde leeftijd met elkaar en sluit andere jongeren weer uit. Deze functie draagt bij tot het vormen van een sociale identiteit, omdat leeftijdgenoten elkaar vinden in deze gedeelde mening over straattaal.
Dit betekent 'hey, hoe gaat het? ' Het is een afkorting van het Surinaamse 'fawaka'. Tegenwoordig komt het steeds vaker voor dat buitenlandse woorden worden afgekort of samengevoegd. Op deze manier ontstaat straattaal.
Tussentaal ligt eigenlijk tussen dialect en standaardtaal in. Het is de informele omgangstaal van de meeste Vlamingen, waarin ze zich het meest thuis voelen. Het is voor de meesten dan ook de taal waarin ze zijn opgegroeid.
Tussentaal is zowel de nette taal van Vlaamse dialectsprekers die geen standaardtaal kunnen of willen spreken, als de ongedwongen taal van Vlaamse standaardtaalsprekers die in persoonlijker of informeler situaties geen dialect kunnen of willen spreken.
Straattaal is een taal ontstaan door woorden uit veschillende culturen en talen. Zo zitten er veel Arabische, ofwel Marokkaanse woorden in. Een voorbeeld daarvan is 'kifesh', dit betekent 'hoe' in het Arabisch. Ook is een groot deel afkomstig uit het Surinaams.
Fout: Net als andere taalvormen zijn dialecten intern gevarieerd. Ze verschillen geografisch, sociaal en situationeel en zijn dus heterogeen. Niemand spreekt helemaal hetzelfde dialect. Dialecten veranderen bovendien door de tijd heen, net als de standaardtaal.
Het Nieuwnederlands ontstaat uit het Middelnederlands. Door de Tachtigjarige Oorlog vluchtten vele Zuid-Nederlanders naar de Noordelijke Nederlanden, vooral naar Holland, waar de Nederlandse standaardtaal zal ontstaan. Het Nederlands werd steeds belangrijker met de onafhankelijkheid van Nederland.
Belangrijke factoren die taalverandering in de hand werken zijn analogie en taalinteractie. De verandering zelf begint vaak als een lexicale diffusie, wat wil zeggen dat bijvoorbeeld de veranderde uitspraak van een bepaald foneem gaandeweg steeds meer woorden in de taal beïnvloedt.
Jongeren gebruiken regelmatig woorden waar anderen vaak helemaal niets van snappen. Straattaal is de taal van jongeren en wordt vaak gezien als de verloedering van de Nederlandse taal. Onterecht, meent taaldeskundige en straattaal-specialist Khalid Mourigh.
Je zou het niet direct zeggen, maar dialecten en straattaal hebben best wat overeenkomsten. Beide zijn varianten binnen het Nederlands, dat wil zeggen: met het Nederlands als overkoepelende parapluterm.
Straattaal bestaat eigenlijk niet – het is geen aparte taal. Ook is het niet zo dat uitsluitend meertalige jongeren of uitsluitend jongeren die het Nederlands niet goed beheersen woorden uit andere talen gebruiken.