- Voor een echografisch onderzoek van de onderbuik bij vrouwen is het van belang dat u bij aanvang van het onderzoek een volle blaas heeft. Een volle blaas zorgt ervoor dat de organen van de onderbuik beter in beeld te brengen is. Dit bereikt u door: 2 uur voor het onderzoek te plassen.
Het is belangrijk dat je een volle blaas hebt, omdat we je baarmoeder dan gemakkelijker in beeld krijgen. We adviseren je een uur voor de echo niet meer te gaan plassen. Bij deze zwangerschapsduur gebeurt het regelmatig dat we de baarmoeder uitwendig nog niet in beeld kunnen krijgen.
Als richtlijn kunt u een uur voor aanvang van het onderzoek 0,75 tot 1 liter helder vocht drinken (water, thee of limonade). Drink dit binnen 30 minuten op en ga dan niet meer naar het toilet tot na het onderzoek. Drink geen koolzuurhoudende dranken, koffie of melk.
Met een echo van de buik kan de arts binnenin uw buik kijken, zonder dat hij of zij hoeft te snijden in uw lichaam. Op de echo ziet de arts bijvoorbeeld organen en bloedvaten in uw buik. Een echo-apparaat bestaat uit een echokop die verbonden is met een computer met beeldscherm.
De vitaliteitsecho wordt gemaakt vanaf 8 weken zwangerschap. Er wordt gel aangebracht op de onderbuik en door middel van een transducer wordt de baarmoeder in beeld gebracht. Het is belangrijk dat de blaas vol is. Wij adviseren 1 uur voor de echo niet meer te gaan plassen.
Met een echografie kan de arts in een zacht weefsel kijken en zo afwijkingen als misvormingen, tumoren of bloedklonters vaststellen.
als u veel koffie drinkt (of andere dranken met cafeïne zoals thee, cola en energiedrankjes). De blaas vult zich dan sneller, waardoor de druk in de blaas en de aandrang om te plassen toenemen. als u bepaalde medicijnen gebruikt (bijvoorbeeld bepaalde plaspillen en medicijnen tegen depressie of psychose).
Met een echografie zien we weefsels en organen in beelden op een monitor. We doen dit onderzoek om te kijken of iemand een bepaalde aandoening heeft, zoals een abces, een verwijd bloedvat, een bloeding, een goed- of kwaadaardige tumoren, een gal- en niersteen en een ontsteking.
Geluidgolven kunnen namelijk niet door lucht heen dringen. Dit betekent ook dat lichaamsdelen die veel lucht bevatten, niet goed te zien zijn met een echo. De geluidsgolven kunnen ook niet door bot heen. De geluidsgolven verplaatsten zich door het lichaam en worden door de organen teruggekaatst.
De radioloog bestudeert de gemaakte foto's. De uitslag is na 2 à 3 werkdagen bekend bij de behandelend arts. Van uw behandelend arts krijgt u de uitslag.
Van de meting merkt u niets en u heeft voldoende privacy. Om dit onderzoek te kunnen doen, komt u naar de polikliniek met een volle blaas. U kunt hiervoor het beste minimaal 4 glazen water of thee drinken in de 2 uur voor het onderzoek.
De helft is weg na een week. Van een glas water dat je nu drinkt, zal de helft over iets meer dan een week je lichaam verlaten hebben. Van de helft die overblijft, zal na nog een week weer de helft verdwenen zijn.
Bij de uitwendige echo aan het begin van je zwangerschap is het beter dat je een volle blaas hebt, zodat de baarmoeder omhoog geduwd wordt en het beeld duidelijker is. Zorg dat je een volle blaas hebt als je voor een echo komt (drink één uur voor de echo drie glazen water).
Het is belangrijk dat u met een volle blaas naar de poli komt. Dit verbetert de kwaliteit van het onderzoek en is bovendien nodig voor het plasonderzoek. Begin twee uur vóór het onderzoek met het drinken van water, limonade, thee of koffie. Drink elke 20 minuten één vol glas.
Het onderzoek duurt tussen de 10 en 30 minuten. Het kan zijn dat de echografist de beelden nog even bespreekt met de radioloog voordat u weggaat. Zo weten ze zeker dat de beelden duidelijk en compleet zijn. Soms kijkt de radioloog zelf mee bij het onderzoek.
Met een echografie kunnen de nieren, de urineleiders en de blaas zichtbaar gemaakt worden op een beeldscherm. Een eventuele dilatatie, verwijding van het afvloedsysteem van de nieren is nu te zien. Ook geeft een echografie een afbeelding van de blaas en de prostaat.
Er zijn een heel veel aandoeningen die snel en goed te zien zijn met een echo-onderzoek. Hieronder volgt een aantal voorbeelden hiervan: Slijtage van een gewricht (artrose) is al in een vroeg stadium zichtbaar, al voor dit op een röntgenfoto duidelijk zichtbaar is. Zenuwirritaties zoals een neuroom van Morton.
Met een echografie van de hele buik kunnen zowel de organen in de bovenbuik (zoals de lever, galblaas en nieren) als de organen in de onderbuik (zoals de blaas, baarmoeder en eierstokken) zichtbaar worden gemaakt. Dit onderzoek wordt onder andere verricht bij laboratoriumafwijkingen of buikklachten.
De kosten hiervan bedragen tussen de €40 en €100. De overige echo's worden wel door de basisverzekering vergoed. Neem wel even contact op met je zorgverzekeraar waar je de echo's kan laten maken.
Het abdomen of de buikholte is het gedeelte van het lichaam tussen de onderkant van de ribbenkast en de bovenkant van de dijbenen. De inhoud van de buikholte wordt onder andere gevormd door de spijsverteringsorganen en het urinesysteem.
In grote lijnen zijn er drie soorten radiologische onderzoeken: onderzoeken die gebruik maken van röntgenstralen, zoals de klassieke röntgenopname of de CT-scan, onderzoeken op basis van geluidsgolven, met andere woorden de echografie, en technieken die werken met magneetvelden, de MRI.
Wat is een echo? Een echografie is een volkomen pijnloos en onschadelijk onderzoek. Met behulp van geluidsgolven worden hierbij afbeeldingen gemaakt van het te onderzoeken lichaamsdeel. Deze afbeelding geeft informatie over de vorm, de structuur en de ligging van de organen in het te onderzoeken gebied.
Als u veel stress ervaart kan het zijn dat u vaker het gevoel heeft naar het toilet te moeten. Dit komt omdat uw spieren aanspannen bij angst of stress, hierdoor komt er meer druk op uw blaas wat het gevoel geeft dat u moet plassen.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.
In een blaas kan gemiddeld 400 ml. Met een gezonde blaas doen mensen meestal een plas van 300-500 ml per keer. "Kom jij erachter dat je steeds maar 50-100 ml plast, dan kun je overwegen je blaas te trainen of - als dat niet helpt - onderzoek te laten doen", zegt van Rey.