Met een echografie van de hele buik kunnen zowel de organen in de bovenbuik (zoals de lever, galblaas en nieren) als de organen in de onderbuik (zoals de blaas, baarmoeder en eierstokken) zichtbaar worden gemaakt. Dit onderzoek wordt onder andere verricht bij laboratoriumafwijkingen of buikklachten.
Met een echo van de buik kan de arts binnenin uw buik kijken, zonder dat hij of zij hoeft te snijden in uw lichaam. Op de echo ziet de arts bijvoorbeeld organen en bloedvaten in uw buik. Een echo-apparaat bestaat uit een echokop die verbonden is met een computer met beeldscherm.
Een echografie is een onderzoek met geluidsgolven. Deze golven hoor je niet. De weerkaatsing (echo) van de golven maakt organen en weefsels zichtbaar op een beeldscherm. Zo kan de arts de organen in het lichaam bekijken en een mogelijke tumor en/of uitzaaiingen zien.
Het onderzoek duurt in totaal 10 tot 30 minuten. Het kan zijn dat de echografist tijdens het onderzoek de beelden al bespreekt met de radioloog.
Geluidgolven kunnen namelijk niet door lucht heen dringen. Dit betekent ook dat lichaamsdelen die veel lucht bevatten, niet goed te zien zijn met een echo. De geluidsgolven kunnen ook niet door bot heen. De geluidsgolven verplaatsten zich door het lichaam en worden door de organen teruggekaatst.
Met een echografie zien we weefsels en organen in beelden op een monitor. We doen dit onderzoek om te kijken of iemand een bepaalde aandoening heeft, zoals een abces, een verwijd bloedvat, een bloeding, een goed- of kwaadaardige tumoren, een gal- en niersteen en een ontsteking.
Een echo. De echografie maakt uw lever, galwegen en alvleesklier zichtbaar op een beeldscherm. Zo kan de arts een mogelijke tumor zien.
De radioloog bestudeert de gemaakte foto's. De uitslag is na 2 à 3 werkdagen bekend bij de behandelend arts. Van uw behandelend arts krijgt u de uitslag.
Gemiddeld moet je toch wel uitgaan van zo'n 100 euro voor een buikecho. Echografie van de buik kan onder andere gebruikt worden voor een beter inzicht in vorm, structuur en ligging van de lever, milt, nieren, maagdarmkanaal, geslachtsorganen, bijnieren en andere weefsels in de buikholte.
Echo onderbuik of echo nieren/blaas
U mag eten en drinken zoals u gewend bent. Om het onderzoek goed te kunnen uitvoeren moet de blaas helemaal vol zijn. Daarom moet u vóór het onderzoek extra drinken. Hieronder leest u hoeveel.
Darmkanker heeft geen typische symptomen en de klachten kunnen van persoon tot persoon vrij uiteenlopend zijn. Een klein gezwel zal immers geen last geven: kleur en vorm van de stoelgang blijven normaal. Dat kan veranderen als de tumor groter wordt en groeit.
Bij echografie brengen we weefsels en organen in beeld met behulp van geluidsgolven. Tijdens het maken van de echo zet de radioloog de echokop (transducer) op uw lichaam. Deze transducer zendt (onschadelijke) geluidsgolven uit, die door de organen in uw lichaam worden teruggekaatst.
Voor dit onderzoek moet u nuchter zijn: U moet 4 uur voorafgaand aan het onderzoek nuchter blijven. Dit betekent dat u 4 uur voor het onderzoek niet mag eten, roken of kauwgom kauwen. Zorg ervoor dat de laatste maaltijd die u voor het onderzoek eet, een lichte maaltijd is.
Een echografie van de bovenbuik is een onderzoek met behulp van geluidsgolven, waarbij de organen in de bovenbuik (voornamelijk de alvleesklier, galblaas, lever, milt, nieren en aorta) afgebeeld worden. De bovenbuik wordt met een echotransducer onderzocht.
In grote lijnen zijn er drie soorten radiologische onderzoeken: onderzoeken die gebruik maken van röntgenstralen, zoals de klassieke röntgenopname of de CT-scan, onderzoeken op basis van geluidsgolven, met andere woorden de echografie, en technieken die werken met magneetvelden, de MRI.
Het onderzoek duurt tussen de 10 en 30 minuten. Het kan zijn dat de echografist de beelden nog even bespreekt met de radioloog voordat u weggaat. Zo weten ze zeker dat de beelden duidelijk en compleet zijn. Soms kijkt de radioloog zelf mee bij het onderzoek.
Een inwendige echo doet zelden pijn. De echoscopist brengt de echokop voorzichtig naar binnen en eenmaal binnen wordt de echokop bewogen om zo de baarmoeder of eierstokken goed in beeld te krijgen. De echokop kan wel koud zijn en het bewegen kan je voelen. Je mag zelf op de monitor meekijken.
Bij een echo zet de arts een soort microfoontje op de huid (transducer), dat geluidsgolven uitzendt. Het lichaam kaatst deze terug. Ze worden dan omgezet in afbeeldingen van het orgaan. Afwijkingen aan het hart of bloedvaten zijn zo zichtbaar te maken.
Het abdomen of de buikholte is het gedeelte van het lichaam tussen de onderkant van de ribbenkast en de bovenkant van de dijbenen. De inhoud van de buikholte wordt onder andere gevormd door de spijsverteringsorganen en het urinesysteem.
De radioloog beoordeelt de beelden na afloop van het onderzoek. Hij maakt een verslag en stuurt dit naar de arts die het onderzoek voor u heeft aangevraagd. Deze arts bespreekt met u de definitieve uitslag.
Voor een volle blaas is het nodig om één uur voor het onderzoek 500 ml water, thee of limonade te drinken. Drink dit binnen 30 minuten op. Daarna mag u niet meer plassen. Omdat nooit precies te voorspellen is wanneer de blaas vol is, raden wij u aan ruim van te voren aanwezig te zijn op de polikliniek urologie.
Bij acute alvleesklier treedt plotseling hevige buikpijn op. De pijn kan uitstralen naar de linkerzij, schouder en rug. Ook koorts en een snelle ademhaling zijn veel voorkomende klachten, net zoals misselijkheid en braken. Na een maaltijd nemen de klachten vaak toe.
Een aanval van acute alvleesklierontsteking kenmerkt zich vooral door hevige pijn boven in de buik. De pijn kan uitstralen naar de rug, linkerzij of linkerschouder. De pijn verergert meestal na een maaltijd. Ook koorts en een oppervlakkige en snelle ademhaling zijn veel voorkomende klachten.
Een tumor in de kop van de alvleesklier kan leiden tot afsluiting van de grote galbuis. Door opeenhoping van gal kunnen uw huid en oogwit geel kleuren. Door een verstoorde vertering van voedsel, kunnen klachten ontstaan als misselijkheid, braken en diarree.